|
|
|
Bijnadoodervaringen en sterfbedvisioenen.
Zie ook hierna: Een interview met Pim van Lommel, cardioloog.
De basis van mijn denkbeelden is terug te vinden in mijn boek
"Waar was de patiënt?". De bedoeling van het boek
"Waar was de patiënt?" was op objectieve wijze toe te
lichten wat de patiënt in een toestand van diep coma of
klinische dood kan ervaren en hoe men als hulpverlener daar
tegenover kan staan, los van eigen inzichten en overtuigingen.
De resultaten van het wetenschappelijk onderzoek (zie hierna)
zijn in dit boekje (1994) uiteraard nog niet opgenomen. Voor
enig inzicht in de omgang met zulke patiënten blijft de inhoud
echter van belang voor de hulpverlener in de praktijk.
Dit boekje is bedoeld voor hulpverleners in de ruimste zin van
het woord: verpleegkundigen, artsen, pastoraal werk(st)ers (denk
aan huisbezoek), maar ook (ortho)pedagogen die met kinderen in
aanraking komen die een "vreemde" ervaringswereld
beschijven. De ondertitel luidt dan ook: "Omgang met mensen
met een bijnadoodervaring in de hulpverlening".
Dit boekje is verkrijgbaar bij de auteur via
[email protected]. De prijs per boek is EUR 5,00.
Hier komen wel verzendkosten bij, afhankelijk van het aantal
boeken. Voor korting op grotere aantallen kunt u contact
opnemen.
VOLLEDIGE TEKST van "Waar was de patiënt?"
Bijnadoodervaringen (BDE's) doen zich voor in levensbedreigende
situaties en kunnen hulpverleners soms in grote verlegenheid
brengen door onbekendheid met de belevingswereld van de patiënt
in die toestand. Door kennis te nemen van deze belevingswereld
zullen hulpverleners in en buiten de gezondheidszorg zich minder
overrompeld voelen en daardoor beter kunnen reageren bij een
onverwachte confrontatie met een stervende die een visioen heeft
of iemand die een BDE heeft gehad tijdens een medisch kritieke
toestand als de klinische dood. De eerste reactie van mensen in
de omgeving kan bepalend zijn voor de manier waarop iemand die
zo'n ervaring heeft gehad deze inpast in zijn of haar dagelijks
leven. Dit laatste is vooral van belang voor kinderen met een
BDE, omdat de eerste reacties van de omgeving bepalend kunnen
zijn voor de verwerking ervan in de verdere ontwikkeling naar
volwassenheid. Speciale aandacht wordt dan ook gevraagd voor
kinderen met een BDE. BDE's en sterfbedvisioenen zijn
werkelijkheid voor de mensen die ze doormaken. Wie beroepsmatig
of als vrijwilliger werkzaam is in de gezondheidszorg, het
pastoraat of het maatschappelijk werk, dient dit als
uitgangspunt te nemen in zijn of haar contacten met de patiënt.
Uit de inhoud:
1. Inleiding
1.1 De klinische dood
1.2 Voorwaarden voor een BDE
2. De beleving van de BDE
2.1 Uittreding
2.2 Vrije beweging
2.3 Nieuwe gewaarwordingen
2.4 Ontmoetingen
2.5 Transcendentie
2.6 Levensfilm
2.7 Communicatie
2.8 De "negatieve" BDE
3. Terugkeer
3.1 Lichamelijke beleving
3.2 Psychische beleving
3.3 Veranderingen
3.4 Gevolgen door omgeving
4. Beroepshouding
4.1 Herkenning
4.2 Erkenning
4.3 Verwijzen
4.4 Speciale aandacht voor kinderen
4.5 Reanimatie nader beschouwd
5. Bezinning op de BDE
5.1 Interpretaties
5.2 Tijd en ruimte
5.3 Relatie BDE en sterfbedvisioen
5.4 Hallucinaties en dromen
5.5 Fantoombelevingen
6. Nabeschouwing
Bijlagen
Literatuuropgave
--------------------------------------------------------------------------------
Een interview met Pim van Lommel, cardioloog
Door Ger Lodewick
"Waar komt de continuïteit in een steeds veranderend
lichaam vandaan?"
Bijnadoodervaringen (BDE's) worden door een hoop wetenschappers
niet serieus genomen, maar voor mij zijn ze waarheid geworden.
Door mensen met een BDE te ontmoeten en met hen te spreken is
mij veel duidelijk geworden. Door deze ontmoetingen en
gesprekken heb ik de veranderingsprocessen na een BDE bij hen
gezien.
Alles in onze wereld is subjectief. Dit blijkt nu ook uit de
kwantummechanica, niets is objectief. De wereld die wij ervaren
via onze waarneming is subjectief. En dat geldt dus zeker voor
de ervaringen die wij innerlijk hebben. We kennen eigenlijk geen
objectiviteit. Dé waarheid bestaat niet. Het verhaal van de
mens over zijn BDE is zijn waarheid. Deze ervaring is zo
indrukwekkend dat het zijn/haar leven wezenlijk verandert. En
omdat de BDE zoveel voorkomt over de hele wereld en de mensen in
essentie hetzelfde vertellen - zij het in subjectief gekleurde
woorden - is de BDE een gezamenlijke waarheid. Een van de
belangrijkste veranderingen na een BDE is dat de angst voor de
dood volledig verdwijnt omdat dood niet dood blijkt te zijn. De
mensen verklaren dat hun bewustzijn door blijft bestaan terwijl
hun lichaam daar voor dood ligt. Wie uit zijn/haar lichaam is
geraakt, is zijn/haar bewustzijn gewórden in die zin dat de
beperkingen van het bewustzijn tijdens je 'leven' zijn
weggevallen. De beperkingen van het lichaam zijn opgeheven. Als
je dan in deze bewustzijnservaring via een tunnel in een andere
dimensie komt - waar geen ruimte en tijd zijn - ervaar je dat er
ook geen verleden, heden en toekomst is: alles is aanwezig.
Je bewustzijn is dan enorm ruim.
Via de BDE krijgt die mens de kans om te ervaren dat, als hij in
deze bewustzijnsvelden zit, hij ook alles kan meemaken wat hij
in het verleden heeft meegemaakt. Die mens komt in contact met
zijn eigen bewustzijnsvelden, met zijn eigen herinneringen, en
ook met die van anderen. Hij beleeft dan zijn leven opnieuw
vanuit het bewustzijn van een ander.Als je iemand bijvoorbeeld
bewust of onbewust kwaad hebt gedaan of geen liefde hebt
gegeven, ervaar je dat vanuit de ander. Je voelt vanuit de ander
wat je niet goed hebt gedaan. Of je voelt wat je wel goed hebt
gedaan. Dit wordt ook wel het 'levenspanorama' genoemd. Hieruit
blijkt dat al je gedachten en handelingen blijven bestaan en dat
je hiermee opnieuw in contact kunt komen en óók met de
bewustzijnsvelden van anderen. Hieruit blijkt tevens dat al die
bewustzijnsvelden onderling verbonden zijn.
Mensen kunnen dan ook in contact komen met de bewustzijnsvelden
van de gebeurtenissen die nog op handen zijn, met hun eigen
toekomstbeelden, en mensen nemen dan waar wat ze nog gaan
meemaken. Als ze weer 'terug zijn' zijn ze dit soms vergeten en
soms weten ze het nog. Later ervaren ze die gebeurtenissen dan
als déjà vu.
Soms nemen ze ook toekomstbeelden van de wereldontwikkelingen
waar. Ze kunnen in die andere dimensie ook in contact komen met
bewustzijnsvelden van overleden dierbaren. Die bewustzijnsvelden
zijn dus overal en altijd met de mensen verbonden. Alles is in
die andere dimensie aanwezig en je bent onmiddellijk daar waar
je je aandacht op richt.
Als die mensen met een BDE twee minuten 'weg' zijn geweest
kunnen ze een dag praten over wat ze ervaren hebben. Het
boeiende van de BDE's is dat je inzicht kunt krijgen in hoe die
bewustzijnsvelden samengesteld zijn. En tevens krijg je enig
zicht op de bewustzijnsbeperkingen die het lichaam ons oplegt.
Mensen die weer in hun lichaam terug zijn vertellen allemaal dat
het absolute gevoel van onvoorwaardelijke liefde waar ze even in
verkeerd hebben nu weg is, evenals de absolute kennis die ze
even hadden, en de absolute acceptatie waarin alles helder was.
Dankzij de BDE heb ik inzicht kunnen krijgen hoe de relatie
tussen bewustzijn en lichaam zou kunnen zijn en hoe je hiermee
om zou kunnen gaan.
Volledige tekst op
Een interview met Pim van Lommel
http://www.xs4all.nl/~sbo/nieuwsbrieven/04interview_lommel.htm
[ ~*~AnGeLWinGs~*~
| 18/5/2004 ]
|
|
|
|
|
BIJNA-DOODERVARINGEN
[ 23/4/2004 10:49 | ~*~AnGeL~WinGs~*~ ]
Er zijn vele duizenden verslagen van heel gewone mensen
verzameld over de buitengewone, spitituele ervaringen die ze
hadden toen ze met de dood werden geconfronteerd. Uit onderzoek
is gebleken dat de meeste terminale patiënten die op het moment
van de dood bij bewustzijn zijn, levendige visioenen krijgen van
een 'onbeschrijflijke schoonheid'. Degenen die door de moderne
wetenschap van het randje van de dood worden teruggehaald, komen
met verbazingwekkende verhalen, dat ze hun lichaam hadden
verlaten en een Lichtwezen vol liefde hadden ontmoet, dat ze hun
overleden vrienden en familieleden hebben ontmoet en dat ze
vanuit een afstandelijk en onpartijdig gezichtspunt de gevolgen
van de keuzes die ze in het leven hadden gemaakt, begrepen. De
meesten merken dat deze ervaringen hun leven op een spirituele,
maar niet noodzakelijkerwijs religieuze manier, volledig hebben
getransformeerd. De moderne mysticus en psycholoog Carl Jung
schreef over zijn eigen bijna-doodervaring:
'Wat er na de dood gebeurt, is zo onuitsprekelijk glorieus dat
onze verbeelding en gevoelens niet toereikend zijn om er een
beeld van te vormen dat het zelfs maar een beetje benaderd'.
[ ~*~AnGeLWinGs~*~
| 17/5/2004 ]
|
|
|
|
|
Bijna
Dood Ervaringen.
Een Bijna Dood Ervaring (BDE) is eigenlijk een soort uittreding.
Het is een uittreding die zich meestal voordoet bij een ongeluk,
tijdens een operatie of bij een toestand van zware ziekte
waarbij het fysieke lichaam op de rand van de dood verkeert.
Vaak is de persoon zelfs klinisch dood geweest. Een deel van de
ervaring is hetzelfde als bij een gewone uittreding zoals het
waarnemen van plaatsen en personen enz. Bij een BDE echter maakt
de persoon een aantal andere ervaringen mee.
Bij een BDE neemt de persoon vaak een tunnel waar met aan het
eind een intens vredevol licht. Hij kan al dan niet deze tunnel
betreden.
Ook kan hij personen ontmoeten die eveneens in hun astrale vorm
(lichaam) aanwezig zijn.Deze personen zijn vaak bekenden zoals
overleden familieleden of vrienden. Het kunnen ook gidsen (zie
verder) zijn. Ze vertellen ons dan dat onze tijd nog niet
gekomen is om dit fysieke lichaam te verlaten en dat we terug
moeten/mogen naar het fysieke bestaan, meestal om nog een aantal
dingen te doen.
Sommige mensen zien ook hun voorbije leven als een film voorbij
flitsen.
Miljoenen mensen over de hele wereld hebben deze ervaringen
meegemaakt tijdens een BDE, ongeacht hun ras, religie, cultuur,
woonplaats, opleiding of achtergrond. Zowel religieuze als niet
religieuze mensen hebben deze ervaringen.
De BDE heeft meestal een blijvende positieve invloed op de
persoon, die daarna vaak spiritueler wordt en meer contact met
de natuur zoekt.
Een voorbeeld van een bekend persoon die een BDE gehad heeft is
Peter Sellers. De 'Pink Panther' , of inspecteur Clouseau. Na
zijn eerste hartaanval was hij klinisch dood en had hij een BDE
.' Ik voelde mezelf uit mijn lichaam gaan .Ik zweefde gewoon uit
mijn fysieke lichaam en zag dat ze mijn lichaam naar het
hospitaal reden. Ik ging mee. Ik was helemaal niet bang of zo.
Ik voelde me heel goed. Het was mijn lichaam dat een probleem
had.'.
Ondertussen probeerde men hem te reanimeren.
'Ik keek rond mij en zag een ongelooflijk helder mooi en
liefdevol wit licht boven mij.Ik wilde niets meer dan naar dat
licht te gaan.. Ik wist dat er liefde, echte liefde was aan de
andere zijde van het licht. En deze liefde trok me zo sterk
aan.'
Toen zijn hart terug begon te werken werd hij terug naar zijn
fysieke lichaam gezogen. Ontgoocheld ontwaakte hij uit zijn
toestand van klinische dood.
Deze ervaring had een diepe invloed op Peter Sellers. Hij
geraakte erdoor overtuigd van het bestaan van reïncarnatie .
Hij begon zich te verdiepen in een aantal geestelijke zaken en
begon ook met yoga.
[ ~*~AnGeLWinGs~*~
| 27/3/2004 ]
|
|
|
|
|
Reizen
voorbij het licht: ultieme bijna-dood ervaringen
Kenneth Ring
(emeritus professor psychologie aan de universiteit van
Connecticut, VSA)
--------------------------------------------------------------------------------
Bij mijn onderzoek naar bijna-dood ervaringen (BDE's) gedurende
meer dan twintig jaar, heb ik ontelbare mensen ondervraagd die
mij fascinerende verhalen verteld hebben over hun ontmoetingen
met verblindend licht en met figuren van licht die direct voort
lijken te komen uit het hart van de bijna-dood ervaring zelf.
Natuurlijk zijn dit soort verhalen nu deel gaan uitmaken van
onze algemene kennis over hoe het is om te sterven, en
collectief hebben zij een nieuwe en immens troostende visie
teweeg gebracht op wat ons te wachten staat wanneer wij de
overgang maken naar de dood.
Ofschoon velen van ons diep geroerd zijn door het lezen van
zulke verslagen, heeft bijna niemand begrip voor het feit dat
deze verhalen niettemin voorbeelden zijn van incomplete of
gedeeltelijke BDE's. Dat wil zeggen, ze nemen ons een heel eind
mee in de eerste stadia van de dood, maar zij laten ons niet de
hele weg zien.
Vanuit dit perspectief is het vanzelfsprekend de vraag te
stellen of iemand wat de hele weg naar de dood schijnt te zijn,
werkelijk afgelegd heeft, en daarna in staat geweest is om terug
te keren om ons erover te vertellen.
Door mijn jarenlange onderzoek ben ik nu bereid te zeggen dat er
inderdaad een paar BDE's geweest zijn die schijnbaar een heel
eind voorbij de gebruikelijke ervaringsgebieden zijn
doorgedrongen waar bijna alle BDE's eindigen. Het verslag wat
zij doen van hun reizen tot voorbij het Licht, als het ware,
geeft ons een tot nu toe ongeopenbaarde glimp van een stralend
universum dat waarlijk lijkt op iets van de ultieme bron van de
schepping zelf. De reizen tot achter het Licht, waarvan ik er
enkele met u zou willen delen in dit artikel, spreken bijna
altijd van of impliceren het bestaan van een tweede licht, dat
een soort ultiem licht is, de bron van alles, een plaats waar
wij vandaan komen en waarnaar wij onvermijdelijk zullen
terugkeren. Om deze redenen noem ik dit uiterst zeldzame
(tijdelijke) verblijf bij de Bron een ultieme bijna-dood
ervaring en ik geloof dat deze het verhaal voltooien waarnaar
typische BDE's alleen maar kunnen verwijzen.
Op deze plaats kan ik u slechts illustraties geven van drie
ultieme BDE's uit mijn onderzoek. Meer volledige verhalen en
delen van andere verhalen zijn te vinden in mijn recente boek,
Lessons from the Light (Perseus Books).
Het staat buiten kijf dat een van de merkwaardigste BDE's die ik
ooit ben tegengekomen, mijn vriend Mellen-Thomas Benedict is
overkomen, die op 't ogenblik in Californië woont waar hij met
veel succes een aantal op licht gebaseerde
genezingstechnologieen aan het ontwikkelen is, die deels
voortgekomen zijn uit informatie die hij kreeg tijdens zijn BDE.
Tijdens Mellens BDE, toen hij zich in het Licht bevond, hoorde
hij zichzelf vragen of hij mocht weten wat het Licht 'echt' was
en of hij er helemaal in mocht worden opgenomen. Op dat moment
gebeurde er het volgende en ik citeer:
'Het was het mooiste wat ik ooit gezien heb, gewoon (zijn stem
beeft), ik ging er gewoon in en (zijn stem hapert), het was
gewoon overweldigend (hij snakt naar adem), het leek op alle
liefde die je ooit gewild hebt en het was het soort liefde die
geneest, heel maakt, regenereert. En hoe meer ik erin ging, hoe
meer ik gewoon zei 'Ik wil weten, ik wil echt weten wat er
gaande is.' En ik werd opgenomen in het Licht, en tot mijn
verbazing, erdoorheen, bam! Op dat moment leek het alsof ik
ergens heen werd gedreven. Ik weet niet of ik ergens in de
ruimte bewoog, maar plotseling kon ik de wereld zien wegvliegen,
ik kon het zonnestelsel zien wegvliegen, ik kon toen
melkwegstelsels zien en - het ging zo maar door.
Uiteindelijk kreeg ik het gevoel dat ik door alles heenging dat
ooit geweest was. Ik zal het allemaal - melkwegstelsels werden
sterretjes en superclusters van melkwegstelsels, en werelden na
werelden, en energierijken - het was gewoon een verbijsterend
schouwspel. En ik had het gevoel alsof ik ergens de hoogte in
schoot, maar ik denk eigenlijk dat het mijn bewustzijn was dat
zich zo snel verruimde. En het gebeurde zo snel maar het was in
zulk detail dat er een ander licht recht op me afkwam en toen ik
dit licht bereikte, was het alsof (pauze) ik oploste of zoiets.
En ik begreep op dat moment dat ik voorbij de oerknal was. Dat
was het eerste licht ooit en ik ging door de oerknal heen. Dat
gebeurde er. Ik ging door dat membraan in - wat ik denk dat de
aloude mensen de Leegte noemen. Plotseling was ik in deze leegte
en ik was mij bewust van alles dat ooit geschapen was. Het was
alsof ik door Gods ogen keek, alsof ik God geworden was.
Plotseling was ik niet meer ik. Het enige wat ik kan zeggen is
dat ik door Gods ogen keek. En plotseling wist ik waarom iedere
atoom er was, en ik kon alles zien. En ik bleef in die ruimte,
ik weet niet hoe lang. En ik weet dat daar iets heel dieps
gebeurde.'
Mellen is niet de enige die de ervaring van het terugkeren naar
de Bron en het eenworden met God tijdens een ultieme BDE heeft
verteld. Nog zo iemand is een vrouw die in Florida woont,
genaamd Virginia Rivers. Ook haar BDE bracht haar tot een reis
zoals die van Mellen, zoals u zult zien wanneer u haar
beschrijving leest van haar ultieme BDE. Maar in feite gaat haar
verhaal verder waar dat van Mellen eindigt, door duidelijk te
maken waaraan Mellen refereerde toen hij zei, 'En ik weet dat
daar iets heel dieps gebeurde.' Het verhaal van Virginia begint
wanneer ze merkt dat ze tevoorschijn komt uit een zwarte leegte:
'Onmiddellijk begon de zwartheid uit te barsten in myriaden
sterren en ik voelde me alsof ik in het midden van het universum
stond met een volkomen panoramisch blikveld in alle richtingen.
Het volgende moment begon ik te merken dat ik in een voorwaartse
beweging zat. De sterren leken zo snel langs me heen te vliegen
dat zij een tunnel om mij heen vormden. Ik begon bewustzijn,
kennis te ervaren. Hoe verder ik naar voren werd gedreven, hoe
meer kennis ik kreeg. Mijn denken voelde als een spons, die
groeide en zich uitbreidde in grootte bij iedere toevoeging. De
kennis kwam in losse woorden en in hele ideeenblokken. Het leek
gewoon of ik alles kon begrijpen terwijl het geabsorbeerd werd.
Ik kon voelen hoe mijn denkvermogen expandeerde en absorbeerde
en ieder nieuw stukje informatie paste op de een of andere
manier. Het was alsof ik het al gekend had maar het was vergeten
of verloren, alsof het hier lag te wachten tot ik het opraapte
terwijl ik er langskwam. Ik bleef groeien in kennis, evoluerend,
expanderend en dorstig naar meer. Naarmate elke seconde
voorbijging was er meer te leren, waren er antwoorden op vragen,
betekenissen en definities, filosofieën en redenen,
geschiedenissen, mysteriën en zoveel meer, die allemaal mijn
denken binnenstroomden. Ik herinner mij dat ik dacht, 'Dat wist
ik, dat weet is zeker, waar is het al die tijd gebleven?'
Ik voelde mij volkomen vredig. Ik had een eeuwigheid op deze
plaats kunnen blijven terwijl deze pulserende kracht van liefde
en schoonheid door mijn hele ziel klopte. Liefde stroomde in mij
vanuit alle hoeken van het universum. Ik werd nog steeds
voortgedreven met wat op grote snelheid leek. Toch was ik in
staat alles wat ik passeerde op te merken alsof ik stilstond.
Een piepklein lichtpuntje verscheen ver voor mij uit aan het
andere eind van mijn caleidoscopische tunnel. Het licht werd
groter en groter terwijl ik dichter en dichterbij zweefde,
totdat ik eindelijk op mijn bestemming was aangekomen.
Opeens was er totaal en absoluut bewustzijn. Er was geen enkele
vraag die ik kon stellen waarop ik niet al het antwoord kende.
Ik keek naar de tegenwoordigheid waarvan ik wist dat hij er zou
zijn en dacht 'God, het was zo eenvoudig, waarom wist ik dat
niet?' Ik kon God niet zien zoals ik u kan zien. Toch wist ik
dat Hij het was. Een Licht, een schoonheid die van binnen uit
kwam, oneindig in alle richtingen om iedere atoom van het
bestaan aan te raken. De harmonie van inkleuring, ontwerp en
melodie ontstonden hier bij het Licht. Het was God, zijn liefde,
zijn licht, zijn wezenlijke essentie, waarbij de
scheppingskracht naar het einde van alle eeuwigheid emaneerde.
die naar voren strekte als een pulserend baken van liefde om mij
'Thuis' te brengen. De kwaliteit van zijn woord, zijn gedachte,
zijn stem in mijn hoofd was magnifiek, betoverend, dwingend
zonder te eisen, mild en vriendelijk en gevuld met meer liefde
dan mogelijkerwijs beschreven kan worden. In Zijn aanwezigheid
te zijn was inspirerender, uitnodigender dan welk soort liefde
of harmonie die ooit in deze realiteit ontdekt is. Geen enkele
ervaring, geen enkele nabijheid is ooit zo volledig geweest.'
Tenslotte ervoer ook een derde persoon met een BDE, Beverly
Brodsky, die nu in Californië woont, dat zij in Gods
tegenwoordigheid was tijdens haar ultieme BDE en zij was, net
als Mellen en Virginia, de ontvanger van golf na golf
transcendentale kennis en absolute liefde. Hier volgt een deel
van haar verhaal over de culminerende fase van haar ervaring:
'Vervolgens herinnerde ik mij dat ik over een lange afstand
reisde, omhoog naar het Licht toe. Ik geloof dat ik heel snel
hiervandaan bewoog, maar dit totale gebied leek buiten de tijd
te liggen. Tenslotte bereikte ik mijn bestemming. Maar ik was
niet alleen. Daar, voor mij, was de levende tegenwoordigheid van
het Licht. Daar binnen voelde ik een alles doordringende
intelligentie, wijsheid, mededogen, liefde en waarheid. Er was
vorm noch geslacht aan dit volmaakte Wezen. Het, dat ik van nu
af aan Hij zal noemen, in overeenstemming met onze algemeen
aanvaarde syntaxis, bevatte alles, zoals wit licht alle kleuren
van een regenboog omvat wanneer het door een prisma valt. En
diep in mij ontstond een onmiddellijke en wonderbaarlijke
herkenning: ik, zelfs ik, stond oog in oog met God.
[Na een tijdje] werd ik plotseling vervuld met alle wijsheid van
het Wezen. Ik kreeg meer dan alleen de antwoorden op mijn
vragen: alle kennis werd voor mij ontvouwd, zoals het
onmiddellijke in bloei schieten van een oneindig aantal bloemen
tegelijk. Ik werd vervuld van Gods kennis, en in dat kostbare
aspect van zijn Zijn-heid, was ik een met Hem. Maar mijn
ontdekkingsreis begon pas.
Nu werd ik vergast op een buitengewone reis door het universum.
In een oogwenk reisden wij naar het centrum waar sterren geboren
worden, supernova's exploderen en vele andere glorieuze hemelse
gebeurtenissen plaatsvinden waar ik geen naam voor weet. De
indruk die ik nu heb van deze reis is dat het me een gevoel gaf
dat het universum als geheel een groot object is dat geweven is
van dezelfde stof. Ruimte en tijd zijn illusies die ons op ons
niveau houden; daarbuiten is alles tegelijk aanwezig. Ik was
passagier in een Goddelijk ruimteschip waarin de Schepper mij de
volheid en de schoonheid van zijn hele Schepping liet zien.
Het laatste wat ik zag voordat alle externe visie eindigde was
een luisterrijk vuur - het hart en de kern van een prachtige
ster. Misschien was die een symbool voor de zegen die ik nu zou
ontvangen. Alles verbleekte behalve een rijke, volle leegte
waarin Dat en ik Alles wat bestaat, omvatten. Hier ervoer ik, in
onuitsprekelijke schittering, gemeenschap met het Licht Wezen.
Nu werd in vervuld met niet alleen alle kennis, maar ook met
alle liefde. Het was alsof het Licht in mij en door mij heen
geschonken werd. Ik was Gods voorwerp van adoratie; en uit
Zijn/onze liefde haalde ik onvoorstelbaar veel leven en vreugde.
Mijn wezen werd getransformeerd; mijn begoochelingen, zonden en
schuld werden ongevraagd vergeven en gezuiverd; nu werd ik
Liefde, Oerwezen en Zaligheid. En, op een bepaalde manier, blijf
ik daar, in alle Eeuwigheid.
Zo'n vereniging kan niet verbroken worden. Het was, is en zal
altijd zo zijn.'
Deze spannende reizen door het universum naar de Bron van alle
Schepping - God, het Licht - van waaruit absolute liefde en
volkomen kennis in een eeuwige stroom naar buiten komen lijken
welhaast het toppunt te zijn van de menselijke ervaring.
Tenslotte zijn wij weer thuis en kunnen ons herinneren dat de
gelukzaligheid altijd te vinden is als wij beseffen dat wij één
zijn met God en dat dit onze ware aard is. Zo groot is de
verlichting van de ultieme bijna-dood ervaring.
En wat nog meer is: de mensen die teruggekeerd zijn van deze
ultieme BDE's verzekeren ons ook nog dat dit een reis is die wij
allemaal, niet alleen een paar bevoorrechte zielen, eens zullen
maken. Misschien wordt dit het best verwoord door Beverly
Brodsky:
'Ofschoon mijn hemelse reis twintig jaar geleden plaatsvond, ben
ik hem nooit vergeten. Noch heb ik, geconfronteerd met spot en
ongeloof, ooit getwijfeld aan de realiteit ervan. Niets dat zo
intens en levensveranderend is, zou mogelijkerwijs een droom of
een hallucinatie geweest kunnen zijn. In tegendeel, ik beschouw
de rest van mijn leven als een voorbijgaande fantasie, een korte
droom, die eindigt als ik opnieuw wakker word in de permanente
tegenwoordigheid van die schenker van leven en gelukzaligheid.'
Voor diegenen die treuren of vrezen, ik verzeker u hiervan: De
dood bestaat niet, en er is ook geen einde aan de liefde. En
bedenk ook wel dat wij aspecten zijn van het ene volmaakte
geheel, en als zodanig deel zijn van God, en van elkaar. Op een
dag zullen u die dit leest en ik samen zijn in licht, liefde en
oneindige gelukzaligheid.
--------------------------------------------------------------------------------
Uit: The Theosophist, december 2000
Vertaling: A.M.I.
[ ~*~AnGeLWinGs~*~
| 27/3/2004 ]
|
|
|
|
|
DE
BDE UITGELEGD
BDE [ 29/1/2003 14:46 | «/¥AnGel¤WinGs¥\» ]
DE BDE UITGELEGD
Tien vaak gestelde vragen over de BDE
1. Komen BDE's algemeen voor?
Ja, onderzoek tot nu toe heeft uitgewezen dat BDE's voorkomen
over de gehele wereld, ongeacht leeftijd, geslacht, opleiding,
godsdienst, en sociaal-economische klasse. Diverse niet-westerse
culturen zijn onderzocht, waarbij bleek dat de daar voorkomende
BDE's grote overeenkomsten vertoonden met de BDE's in de
westerse samenleving. Ook zijn er historische beschrijvingen van
BDE's te vinden, zelfs van meer dan 2000 jaar oud. Deze
beschrijvingen bevatten veelal dezelfde kenmerken als de huidige
BDE- verhalen. Wel is het zo, dat men mag aannemen dat de BDE
tegenwoordig veel vaker voorkomt dan in het verleden. Dit is het
gevolg van snelle ontwikkeling en verbreiding van de medische
technieken. Dank zij deze technieken kunnen nu veel meer mensen
dan vroeger m leven worden gehouden tijdens levensbedreigende
situaties. Een duidelijk voorbeeld daarvan is het reanimeren bij
een hartstilstand.
2. Zijn BDE's niet slechts hallucinaties?
Nee, het zijn geen hallucinaties, fantasieën of dromen. Elke
overeenkomst met een BDE hiermee is oppervlakkig. Er zijn
inmiddels verschillende BDE's bekend van mensen die bijvoorbeeld
tijdens de reanimatie boven hun lichaam zweefden en na afloop
precies konden vertellen hoe alles tijdens dit proces verlopen
was. Vooral details zoals woordenwisselingen en proces- en
apparatuurbeschrijvingen, die ze niet langs de normale
zintuiglijke weg konden weten zijn hierbij belangrijk. Hun
verslagen konden vaak aan de hand van operatieverslagen en
navraag bij het behandelingsteam worden geverifieerd.
Bovendien stemmen de ervaringen van de meeste BDE'ers met elkaar
overeen en dit is moeilijk te verzoenen met de variabiliteit van
hallucinaties, fantasieën en dromen. Vervolgens staan de
positieve veranderingen die vaak in het leven van iemand met een
BDE optreden, waarschijnlijk als gevolg van hun beleving, in
schril contrast met de slechte prognose van psychotici.
Tenslotte willen we erop wijzen dat de BDE'er vaak aangeeft dat
deze ervaring een grotere helderheid en realiteitswaarde had dan
onze dagelijkse ervaring en waarneming.
3. Waarom heeft niet iedereen in een kritieke situatie een BDE?
Dit is nog maar de vraag. We kunnen alleen constateren dat
volgens onderzoek 10- 60% van de mensen die in levensgevaarlijke
toestand hebben verkeerd, zich een ervaring kunnen herinneren.
Er zijn nog twee mogelijkheden in geval van niet-herinneren. Men
heeft geen ervaring gehad of men heeft wel een BDE gehad maar
kan of wil zich deze niet herinneren. Bij de tweede mogelijkheid
kunnen herinnerings- en/of verdringingsmechanismen een rol
spelen. De bovengenoemde variërende Sequentie wordt
waarschijnlijk voor een belangrijk deel verklaard door
verschillen in onderzoeksmethode en definitie van een BDE: hoe
meet je of er sprake was van een ervaring, wanneer is iemand
bijna dood?
Er blijven hier vooralsnog een aantal vraagtekens staan die
uitnodigen tot verdere studie.
4. Is de BDE een bewijs voor een "leven na de dood"?
Het antwoord van deze vraag hangt af van wat men als bewijs wil
aanvaarden. Vooropgesteld dient te worden dat het om
bijna-doodervaringen gaat en dus niet om mensen die definitief
dood zijn geweest. Daartegenover kun je zeggen dat zulke
ervaringen een sterke aanwijzing vormen voor de realiteit van
menselijk ervaren buiten en misschien ook los van het fysieke
lichaam. Daarmee wordt op z'n minst de mogelijkheid gesuggereerd
van het voortbestaan van de mens na de biologische dood.
Indirect bewijs wordt gevormd door de verhalen van enkele
BDE'ers die tijdens hun beleving een bekende waarnamen van wie
ze niet konden weten dat de persoon gestorven was. Indirect
bewijs is ook het "waargebeurde" verhaal van iemand
die tijdens zijn BDE zijn overleden vader ontmoette die hij
tijdens zijn leven nooit heeft gekend. Het bijzondere was dat
hij tot dan niets wist van deze biologische vader omdat het
bestaan van zijn "echte" vader door zijn moeder en
zijn sociale vader verborgen werd gehouden. Zijn beschrijving
van zijn echte vader bleek later te kloppen met de verslagen van
de moeder die de waarheid niet langer kon achterhouden. Deze
verhalen maken het voortleven van de waargenomen aannemelijk.
Tenslotte zij opgemerkt dat de bewijskracht van argumenten
altijd m het licht gezien moet worden van de levensovertuiging
en theorieën van de discussiërende partijen. Tegen verstokte
sceptici en blinde gelovigen is nauwelijks enig argument
opgewassen.
5. Toont de BDE het gelijk van het christelijk geloof?
Nee, dit zou een veel te simpele voorstelling van zaken zijn.
Christelijke theologen discussiëren er nog steeds over of het
bijbelse materiaal wijst op een leven na de dood en zo ja, in
welke vorm dan. Het hiernamaalsgeloof is wel gemeengoed onder
vele christenen maar zeker niet alle. Verder behoort de idee van
menselijk voortbestaan voorbij de dood tot het geloofsweten van
vele andere religies. Dus in zoverre de BDE dit
voortbestaansidee ondersteunt levert zij aanwijzingen op pro een
belangrijk ingrediënt van een aantal levens- en
wereldbeschouwingen en zeker niet alleen voor de christelijke
religie (voor zover de hiernamaalsgedachte hieraan eigen is).
Bij veel BDE'ers heeft hun beleving geleid tot een positieve(re)
waardering van een religieuze levenshouding en soms zelfs tot
een spirituele ommekeer. Dit betekende zeker niet dat zij
daarmee ondubbelzinnig kozen voor een georganiseerde religie.
Voor alle duidelijkheid merken wij op dat het wetenschappelijk
onderzoek naar BDE's tot het terrein van de wetenschap hoort en
niet tot het terrein van het (levend of dood) geloof.
6. Kan de BDE wetenschappelijk worden onderzocht?
Ja, als menselijke beleving (dus zelfs ongeacht het
realiteitsgehalte) kan het onderwerp zijn van rationele
overwegingen op basis van wetenschappelijke criteria. Zogenaamd
kwantitatief veldonderzoek naar BDE's is heel goed mogelijk en
wordt ook op verschillende plaatsen in de wereld uitgevoerd.
Ook Merkawah heeft een grootschalig (prospectief) onderzoek naar
BDE's in Nederland gehouden. Een paar thema's die her en der
wetenschappelijk worden aangevat zijn:
Definitiestudies van relevante medische begrippen als
"dood", "bijna-dood", "klinisch
dood", "hersendood" en "hartdood" enz.
Het vaststellen van de frequentie van de BDE.
Het zoeken naar de (eventueel oorzakelijke) samenhang en het
voorkomen en de inhoud van de BDE met tal van persoonsgebonden
en medische factoren.
Onderzoek van effecten van de BDE zoals op
persoonseigenschappen, waardepatroon en gedrag (dit in verschil
met de effecten van de bijna-dood pur sang).
De toetsing van sommige aspecten van de BDE (bijvoorbeeld
uittreding) op realiteitsgehalte door checks aan de hand van
operatieverslagen en getuigenverklaringen.
7. Verandert er iemand door een BDE?
Ja, meestal wel. Het is bekend dat crisisgebeurtenissen een
sterke negatieve, traumatiserende werking kunnen hebben op
mensen. De BDE is ook zo'n crisiservaring. In plaats van
emotioneel in de knoop te raken door de BDE reageert men er vaak
heel positief op en koestert men de ervaring als een waardevolle
beleving. Van de beleving gaat meestal een sterke impact uit op
persoonlijke eigenschappen (bijvoorbeeld minder angst voor de
dood), waardenoriëntatie (zoals meer betrokken voelen bij
anderen) en op houding tegenover religie en leven na de dood
(bijvoorbeeld minder dogmatisch over levensbeschouwing).
Personen die een bijna-doodsituatie overleven zonder BDE houden
meestal evenveel angst voor de dood als voor de crisis, zodat
men de verminderde angst van de BDE'ers aan hun ervaring moet
toeschrijven. Ook niet-ervaarders veranderen wel voor wat
betreft persoonlijke eigenschappen en waarden maar de gewijzigde
houding ten opzichte van religie en leven na de dood is
specifiek voor de BDE'ers. Een zaak waar de BDE'ers telkens weer
de nadruk op leggen is het belang van liefde. "Heb je
geleerd lief te hebben?" is een vraag die veel BDE'ers in
de loop van hun ervaring is gesteld en liefde wordt zo hun
belangrijkste maat om de waarde van hun verdere leven aan af te
meten. De conclusie van ons antwoord is dat een BDE als
crisiservaring de persoonlijke groei, zeker op de lange termijn,
bevordert.
8. Ik ken iemand met een BDE. Hoe kan ik het beste met die
persoon omgaan?
Hoewel de veranderingen in het leven van een BDE'er op den duur
positief zijn kan hij (of zij) gedurende enige tijd na de crisis
door het hele gebeuren van de bijna dood en de ervaring flink in
de war zijn. Misschien heeft hij ook een weerzin tegen het
gewone leven gekregen of is hij bang om voor gek versleten te
worden zodat hij zijn mond houdt over de BDE. Een afwijzende of
een negerende reactie vanuit de omgeving kan zijn verwarring
verergeren of hem helemaal doen dichtklappen. Een luisterend oor
en begrip van anderen is de beste remedie en hoe u zelf ook over
de ervaring denkt, bedenk wel dat de persoon zelf het meestal
niet als een waanbeeld, droom of fantasie ervaren heeft maar als
werkelijker dan de dagelijkse beleving. Neem de BDE'er daarom
serieus, verklaar hem niet voor gek en laat hem vrijuit over
zijn ervaring praten zonder hem te interrumperen met uw eigen
ideeën over leven en dood. Wanneer u er niet zeker van bent dat
de persoon een BDE heeft gehad of niet zeker weet hoe hij op uw
toenadering zal reageren, is het aan te raden om hem eerst onder
vier ogen te spreken omdat het een heel intieme ervaring kan
zijn.
9. Welke tips kunt u geven voor hulpverleners?
Wanneer u uit uw professie iemand tegenkomt die een BDE heeft
gehad dan kunt u deze persoon het beste helpen door serieus te
luisteren naar haar (of hem). Voorts helpt u hen door te
vertellen dat ze niet de enigen zijn met zo'n ervaring en kunt u
hen zeggen dat zulke belevingen bijna-dood-ervaringen worden
genoemd zodat het beter plaatsbaar wordt voor hen. Zeg nooit dat
het slechts om een hallucinatie gaat, hoe u er zelf ook over
denkt. Geef er gewoon geen of niet te snel een verklaring voor.
Raadzaam is om ook het hele gezin erbij te halen want vooral de
andere gezinsleden 1 hebben te maken met alle veranderingen die
een BDE'er ondergaat. Laat de BDE'ers eventueel andere BDE'ers
ontmoeten (hiervoor kunt u contact met de Stichting Merkawah
opnemen) maar beveel ze in ieder geval de lezing van een of meer
boeken over dit onderwerp aan. Verdere informatie over deze tips
kunt u lezen in het volgende hoofdstuk: "10 tips voor
hulpverleners".
10. Ik ken iemand die zegt voorspellende dromen te hebben sinds
zijn BDE. Kan dat?
Ja, dat kan. Een bevinding van verschillende onderzoeken naar de
gevolgen van BDE's is, dat een aanzienlijk aantal onder de
BDE'ers zegt sinds de BDE één of meer paranormale ervaringen
te hebben gehad of dat zich paranormale capaciteiten hebben
ontwikkeld bij hen. We noemen hier een aantal steekwoorden,
zonder omschrijving, om de gedachte enige richting te geven:
uittredingen, wonderlijke genezingen, magnetiseren, visioenen,
voorspellende invallen en dromen, helderziendheid en telepathie.
Het is bekend dat psychotische patiënten ook vaak claimen
paranormale gaven te bezitten. Toch raden wij de hulpverleners
met klem aan in geval van BDE'ers voorzichtig te zijn en zulke
claims niet direct als psychiatrisch te fabelen. In geval van
twijfel gelieve het oordeel op te schorten. Verscheidene van hun
claims zijn reëel bevonden. Ook al staat de realiteitswaarde
van paranormale gaven en ervaringen nog steeds ter discussie,
toch dienen we nog steeds de mogelijkheid open te houden dat we
inderdaad verschil moeten maken tussen paranormaal en abnormaal
in psychiatrische zin.
[ ×¥AngelWings¥× | 25/3/2003 ]
[ »-(¯`v´¯)-»AnGeL_WinGs»-» | 25/5/2003 ]
Beelden uit het hiernamaals
Beelden uit het hiernamaals
Beelden uit het hiernamaals [ 11/11/2002 22:41 | ~*~AngelWings~*~
]
Beelden uit het hiernamaals.
Miljoenen mensen die op het randje van de dood verkeren
vertellen dat ze hun lichaam hebben verlaten en in een andere
wereld getreden zijn. Is dit het bewijs dat er leven is na de
dood?
Toen de KGB de Georgische dissident Grigorievich Rodonaia om het
leven bracht, deden ze dat ook goed. Eerst reden ze met een auto
over hem heen en toen nog een keer om het werk af te maken. Zijn
lichaam werd naar een mortuarium gebracht en werd daar snel
bevroren totdat er een autopsie kon worden gedaan. Toen de
patholoog drie dagen later in zijn lichaam wilde gaan snijden,
opende Rodonaia zijn ogen. De dokter sloot ze weer en ging
verder met snijden. De ogen openden zich weer. Tegen alle
waarschijnlijkheid in was Rodonaia nog in leven.
Dat Rodonaia dit had overleefd was verbazingwekkend. Het verhaal
dat hij vertelde toen hij beter werd was zelfs nog vreemder:
toen hij "dood" was werd hij meegenomen naar een
wereld van licht. Hij reisde om de wereld, kon door muren heen
kijken, gedachten lezen en door de tijd reizen.
De doktoren zouden hiermee hebben gespot als hij hun geen bewijs
had geleverd. Tijdens zijn "reizen" hoorde hij een
pasgeboren baby in een nabijgelegen ziekenhuis. Toen hij de baby
met zijn verhoogde waarneming doorlichtte, zag hij dat het kind
een gebroken heup had waar de doktoren niets van afwisten. Het
eerste wat hij deed toen hij weer kon praten, was het ziekenhuis
inlichten over het kind.
Rodonaia kon niet van het bestaan van het kind afweten, en al
helemaal niet van het letsel. Maar röntgenstralen wezen uit dat
hij gelijk had. Tot op vandaag blijft de verklaring voor dit
mysterie bij Rodonaia.
Bewijsmateriaal.
Grigorievich Rodonaia die in 1976 "stierf" en nu
Methodistisch predikant is in Texas, behoort tot een groeiend
aantal mensen die zeggen dat ze een Bijna-Dood-Ervaring (BDE)
hebben beleefd. BDE gebeurt wanneer een persoon sterft en
beelden ziet van een leven na de dood voordat hij weer tot leven
wordt gebracht. Alle ingrediënten voor een perfecte leugen zijn
aanwezig: hij is eenvoudig, niet te bewijzen en iedereen wil er
in geloven. Maar is het een leugen?
Al het bewijsmateriaal wijst op het tegendeel. Een onderzoek uit
1992 onthulde dat 13 miljoen mensen alleen al in de Verenigde
Staten een soort BDE hebben beleefd. Studies hierover wezen
hetzelfde uit bij miljoenen anderen over de hele wereld. De
verhalen die ze over hun ervaringen vertellen, zijn allemaal
ongeveer hetzelfde.
Naar het licht.
De standaard BDE begint bij iemand die sterft, zijn lichaam
verlaat en dan de wereld op een afstand aanschouwt. Dan gaat hij
een donkere tunnel binnen waarvan aan het einde een stralend
licht te zien is. Hij of zij treedt in het licht en voelt een
vrede die vaak wordt geassocieerd met de verschijning van een
Goddelijk figuur. (Bij enkele ervaringen zag men in plaats
daarvan beelden uit de hel).
Nadat hij in het licht gestapt is, worden hem vragen gesteld:
wat heeft hij geleerd? Wat heeft hij fout gedaan? Dan wordt hem
verteld dat hij naar zijn oude lichaam moet terugkeren omdat hij
nog enkele zaken heeft te voltooien. Met tegenzin geeft hij daar
aan toe en keert terug in een leven waarin men voor de dood geen
angst heeft en materialisme vervangen wordt door zorgzaamheid en
geestelijke verrijking.
De stervende hersenen.
Volgens Dr. Susan Blackmore. een psychologe aan de Universiteit
van The West of England, kunnen vele BDE's worden verklaard als
het resultaat van zuurstofgebrek, waarbij er niet voldoende
zuurstof naar de hersenen stroomt.
Wanneer de hersenen niet goed werken, "zullen ze modellen
van de wereld blijven bouwen, maar deze komen uit het geheugen
en uit de verbeelding en niet vanuit het verstandelijk vermogen.
En als dit dromen en herinneringen zijn dan worden ze inderdaad
waargenomen als een luchtfoto."
Maar Blackmore's theorieën werden hevig betwist. Professor
David Fontana van de Universiteit van Minho in Portugal zegt
daarover: "In vele BDE's komen gebeurtenissen voor die
nieuw waren voor die mensen (met name medische technieken) en
die niet door het geheugen of de verbeelding konden worden
verzonnen.
Ook wordt het argumnent van Fontana ondersteund door
experimenten op vrijwilligers. Toen ze in een kamer werden
neergelegd waar minder zuurstof aanwezig was, gingen de fysieke
en geestelijke vermogens achteruit, en ook het geheugen.
Sommigen hadden hallucinaties, maar niemand kreeg die duidelijke
beelden van BDE's.
"Het is duidelijk dat zuurstofgebrek niet de enige manier
is om een BDE op te roepen," zegt Blackmore. "Het
antwoord ligt misschien in het vrijkomen van endorfinen."
Dit zijn morfine-achtige stoffen die in de hersenen worden
aangemaakt bij spanning; dit ius hetzelfde als een toestand van
adrenalineverhoging waardoor we niet onmiddellijk pijn voelen
wanneer we iets breken bij een ongeluk. Het argument is daarom
dat, wanneer je gaat sterven, de endorfinen als opvang dienen en
je een prettig gevoel geven.
Beelden uit de hel.
Het endorfine-argument is niet helemaal waterdicht. Als de
hersenen voor ons de pijn willen opvangen zou dat met prettige
beelden gebeuren. Maar niet alle BDE's zijn prettig.
Een Bijna-Dood-Ervaring in de hel komt aardig overeen met een
Bijna-Dood-Ervaring in de hemel.
Dr. Maurice Mawlings, een cardioloog, merkte dat een aantal van
zijn hartpatiënten enkele vreselijke taferelen opnoemden na een
BDE.
"Ik zag dat ik op een operatietafel lag," herinnert
zich een van zijn patiënten. "Toen werd ik er met kracht
van af getrokken en naar een donkere plek gesleurd die gevuld
was met nare hete lucht. Ik stond doodsangsten uit. Ik voelde
dat er wezens naar me zaten te kijken, demonen of monsters. Ik
schreeuwde dat ik eruit wilde. Toen kwam ik weer terug in mijn
lichaam. Nu ben ik vreselijk bang orn te sterven. Ik slaap zelfs
met het licht aan, terwijl ik over de 50 ben."
Adrenalineverhoging.
Het endorfIne-argument brokkelt nog verder af wanneer je naar de
"adrenalineverhoging" gaat kijken. Professor Fontana
zegt dat er maar weinig atleten zijn die een BDE krijgen wanneer
er een endorfineverhoging ontstaat, of het nou bij een
voetbalwedstrijd plaatsvindt of bij een marathon.
Voor sporters zoals zeilers of bergbeklimmers is het normaal om
BDE-achtige beelden te krijgen en ooggetuigen zeggen dat de
oorzaak van hun ervaring meer te maken had met het feit dat ze
bijna doodgingen dan met een adrenalineverhoging.
Jacqui Greaves, een bergbeklimster die in 1994 in de Cairngorms
van Schotland viel en 16 uren lang in een ijsgroeve verbleef,
zei: "Ik kreeg gewoon een heel vreemd gevoel; ik verliet
mijn lichaam en liep door een prachtig blauw landschap. Het was
fantastisch en de kou verdween." Deze ervaring gaf Jacqui
tevens de energie om een sneeuwbeschutting te bouwen, die haar
lang genoeg beschermde totdat ze gevonden werd.
BDE's kunnen ook worden verklaard als een hallucinatie door de
reactie van de hersenen op een verdovend middel of zelfs
bloedvergiftiging door een nierstoornis. Gezien het feit dat
morfine en andere hallucinogenische middelen worden toegediend
om de pijn van het sterven te verlichten, lijkt het logisch om
aan te nemen dat dit de ervaringen van een BDE veroorzaakt.
In de meeste gevallen spelen middelen echter geen rol. Volgens
Steven Ridenhour, een druggebruiker die de uitwerking van zijn
BDE met alle mogelijke verboden middelen wilde nabootsen, werkte
geen enkele drug.
Wonderbaarlijke genezing.
In 1982 werd aan de filmcameraman Mellen-Thomas Benedict vertelt
dat hij kanker had waarvan hij niet kon genezen. Hij ging
"dood"en had een BDE die 90 minuten duurde. Dit
verhaal kon wetenschappelijk worden verklaard op één detail
na. Toen hij terugkeerde was zijn "ongeneeslijke"
kanker volkomen verdwenen.
Nieuw onderzoek.
Het herstel van Benedict benadrukt het feit dat, terwijl we te
maken hebben met een zogenaamd geestelijk verschijnsel, BDE's
fysieke veranderingen kunnen veroorzaken. In twee onafhankelijke
onderzoeken wezen de conclusies op een grote variatie in zulke
veranderingen na BDE in 80 tot 90 procent van de gevallen, en
ook een toename van allergieën, verlaagde bloeddruk, geen harde
geluiden, fel licht of schoonmaakmiddelen kunnen verdragen.
Hetzelfde onderzoek wijst ook op elektrische gevoeligheid, zoals
gloeilampen die sprongen (35%), computerstoringen (20%),
tv-storingen (54%) en vele andere verschijnselen.
Wat is dan de waarheid? Het enige dat we weten is dat het
antwoord komt wanneer we sterven. Het enige dat de wetenschap
kan verklaren is: zuurstofgebrek, drugs en endorfinen kunnen
vele ervaringen verklaren, maar niet de paranormale afwijkingen.
Bewijsmateriaal geeft aan dat alle mensen met een
Bijna-Dood-Ervaring dezelfde beelden krijgen, of ze nu gelovig
zijn of niet. Zijn deze ervaringen dan het resultaat van de
geest die het lichaam verlaat wanneer het de dood nadert? Als
dat zo is, kan deze hogere staat van bewustzijn dan duiden op
onze psychische mogelijkheden?
Nieuwe kijk op het leven.
In zijn boek Dood en Bewustzijn geeft parapsycholoog David H.
Lund aan dat buitenzintuiglijke waarneming duidelijker naar
voren zou komen wanneer de invloed van de hersenen vermindert en
dan helemaal stopt. "Dit gebeurt tijdens een BDE, het
bewustzijn gaat door nadat het lichaam (en ook de hersenen) is
verlaten."
Dus misschien hebben de sceptici wel gelijk: BDE's kunnen heel
goed het resultaat zijn van hersenen die sterven.
[ ×¥AngelWings¥× | 25/3/2003 ]
[ »-(¯`v´¯)-»AnGeL_WinGs»-» | 25/5/2003 ]
Bijna dood ervaringen
Bijna dood ervaringen
Bijna dood ervaringen [ 10/2/2003 00:01 | /¥Isis¥\ ]
Zou het werkelijk zo zijn dat dit onzin is en een laatste stuip
is van de hersenen?
Er is een vraag die dit alles teniet zal doen...
Diegeen die dit meemaakt...
ontmoet enkel al overleden mensen in die andere wereld..
Is dat nog geen bewijs genoeg?
Ga soms ook bijna twijfelen als wetenschappers zeggen dat...
maar dit fenomeen moet bewijs genoeg zijn lijkt me...
Waarom zou je je buurvrouw niet zien bv die nog leeft...
zou toch ook logisch zijn?
Wie denkt aan het feit dat men zegt...
euh je mot nog ffies terug hoor..
je ben nog nie klaar...
offuh...
door een poort gaan en opgehaald worden door je overleden opa?
Bedoel?
Why he?
Je weet toch niet dat je doodgaat denk ik?
Dat gaat vanzelf..ongeveer denk ik?
vermoed zoiets...
Re: Bijna dood ervaringen [ 10/2/2003 01:31 | m@rry ]
VRAAG 2..voordat mijn oma overleed kwamen ze haar hier ophalen,
wij zagen ze niet maar zij wel, praatte tegen ze en wilde met ze
mee..het tegenovergestelde van opgewacht te worden aan de
hemelpoort.denk dat dat een soort intuitie is..voorbereiding
want ze moest eerst nog naar 't ziekenhuis na een hartaanval
heeft op IC gelegen,10 dagen, mocht naar zaal-longembolie en weg
was ze... marry ;)
Re: Bijna dood ervaringen [ 10/2/2003 01:48 | /¥Isis¥\ ]
Sja mijn opa zag in de nacht voor hij stierf een schitterend
landschap...
groene weilanden met zelfs paarden erin???
Toen mijn oma stierf was haar zus bij de crematie.....
haar overleden zus welteverstaan...
bedoel voelde haar overal om mij heen en was haar allang
vergeten??
Kun je nagaan?
Bedoel dat verzin je toch niet ter plekke?
Men zegt wel eens dat je bij je begrafenis aanwezig mag zijn als
je dat wilt om iets af te sluiten...
enne..
Nu ja dat je dan begeleiding krijgt in deze...
denk dat het een mooie boodschap mocht zijn voor mij dat ze bij
haar zuster was..daar...
Bij mijn moeders crematie was ik enkel verdoofd..
en ben het nog..
kan me nog niet indenken dat ze er niet meer is.....
de laatste paar dagen komt het wel heel heftig op me af...maar
dat is omdat ik ergens mee brak dat dit tegenhield...
je moet dingen afsluiten die de herinnering verstoren nml...
pf..heftig hoor...wakker worden na een jaar.....
brrrr
:w
[ ×¥AngelWings¥× | 25/3/2003 ]
[ »-(¯`v´¯)-»AnGeL_WinGs»-» | 25/5/2003 ]
DOOD IS GEBOORTE IN HET LICHT
DOOD IS GEBOORTE IN HET LICHT
DOOD IS GEBOORTE IN HET LICHT [ 17/11/2002 04:16 | ~*~AngelWings~*~
]
***Dood: geboorte in het licht!
Vroeger was de dood en het leven na de dood voor mij één groot
vraagteken. Nu weet ik dat doodgaan je 'geboorte in het licht'
is. Als je dood gaat, kom je in een andere vorm van 'zijn'.
Ditmaal zonder je fysieke lichaam, maar net zo echt als het
leven wat je nu leeft.....! Het leven is eeuwig, iets wat is, is
altijd geweest en zal altijd zijn; enkel de vorm kan veranderen.
Mensen die overlijden (over het lijden heen), gaan naar een
andere dimensie, ook wel het hiernamaals, de hemel, de
zielenwereld en aan gene zijde genoemd. Ik noem het de wereld
van het licht of hogere wereld. Ik zal uitleggen waarom.
We zijn in de kern, je zou ook kunnen zeggen, zonder ons fysieke
lichaam, lichtwezens! Energetische lichtwezens. Ons fysieke
lichaam is enkel van belang op aarde; het is als het ware onze
jas of voertuig, dat we voor dit leven gekozen hebben. Alles, ècht
alles, inclusief jezelf bestaat uit energie (trilling,
frequentie). In deze wereld (de wereld van zware materie),
hebben we ons lichaam nodig om ons uit te drukken, ons leven
vorm te geven. In de dimensie, waar je na je overlijden en voor
je geboorte bent, is de energie veel lichter en subtieler. In
deze dimensie heb je je 'jas of voertuig' niet meer nodig en die
laat je dan ook op aarde achter. In deze dimensie zie je elkaar
als lichtwezen en communiceer je telepathisch met elkaar. Dus
letterlijk met elkaar spreken, is daar niet meer nodig.
Gedachtekracht manifesteert zich daar onmiddellijk, terwijl hier
in de 'zware materie' daar soms weken, jaren overheen gaan.
Als je overlijdt, wordt je als je dat graag wil, welkom geheten
door al eerder overleden geliefden. Zij zijn blij dat je
thuiskomt en je taak op aarde erop zit. Je zult ze herkennen,
ook al hebben ze niet meer hun aardse lichaam. Dat zal vreugde
zijn!
Na binnenkomst in deze dimensie, mag je terugkijken op je aardse
leven. Hans Stolp noemt dat heel mooi 'bladeren in het fotoboek
van je geleefde leven'. Eerst zie je het leven aan je
voorbijgaan en daarna kijk je nogmaals naar je leven, maar dan
vanuit de gevoelens en gedachtes van de mensen met wie je
leefde. Zodat je een totaaloverzicht krijgt en ook inziet hoe
jouw gedrag en manier van reageren van invloed is geweest op
anderen. Je zult daaruit op een gegeven moment je conclusies
trekken. Bijvoorbeeld: "dat wil ik in een volgend leven
anders doen" of "daar wil ik nog aan werken" . Zo
kun je daarmee het thema of de rode draad van je volgende leven
bepalen. Het kan ook zijn dat je 'klaar' bent op aarde en niet
meer opnieuw naar de aarde terugkeert.
Het teruggaan (een deel van je lichtwezen -ziel- , wat opnieuw
reïncarneert) kan op korte termijn alweer gebeuren, maar er
kunnen ook vele jaren overheengaan. Ga je niet terug naar de
aarde dan heb je zeer waarschijnlijk de wereld van de zware
materie, de wereld van de dualiteit niet meer nodig. Je hebt dan
alles al ervaren, wat je wilde ervaren en kiest er dan wellicht
voor om als gids, lichtmeester of op een andere manier
individuen of de kosmos in z'n totaliteit -in het oneindige der
oneindige- te helpen bij hun groei en ontwikkeling op weg naar
verlichting (eenheid).
Als een dierbare naaste van jou overlijdt en je je eigen
verdriet even opzij kunt zetten, dan kun je misschien ook blij
voor die ander zijn???? Ik druk mij voorzichtig uit......ik ben
weleens op deze uitspraak teruggefloten.......hoe kon ik dat nou
zeggen.......als een moeder haar kind moet missen enz, enz. Met
alle respect voor het verdriet wat je hebt, .............het
verdriet is er en mag er zijn! Maar misschien kun je ook een
beetje blij zijn voor die ander? Die ander die terug mocht gaan
naar de wereld van het licht, waar geen verdriet en pijn is,
enkel liefde? Die ander, hoe jong of oud hij of zij ook
is.....klaar is met dit leven? Heeft gedaan wat hij of zij in
dit leven voor ogen had?
Ik ben zelf erg onder de indruk van het verhaal van een vriendin
van mij. Toen haar zus (een jonge vrouw) op sterven lag, kon C.
haar eigen verdriet opzij zetten om te zeggen "Als het jouw
tijd is om te gaan, dan laat ik jou los. Ga in vrede". Intuïtief
als C. is, heeft zij geweten hoe ze haar zus op dat moment het
beste kon helpen; door haar te laten gaan.....in de wetenschap
dat het afscheid 'tijdelijk' is.....dat er een moment van
weerzien komt! Tijdelijk plaats ik tussen aanhalingstekens,
omdat ik geloof dat beide werelden van elkaar gescheiden lijken,
maar dat niet zijn! Je eigenlijk geen afscheid hoeft te nemen,
omdat je in gedachten nog heel vaak bij elkaar kunt en zult
zijn. Je zelfs met elkaar kunt communiceren; soms zijn het
woorden, een gevoel, een beeld, droom, visioen enz.
Ondersteuning die je op wat voor manier van die ander krijgt!
.....................Dit item wilde ik al heel lang graag
schrijven en kreeg ik vandaag geïnspireerd door. Heel erg
bedankt!!! Ik ben dankbaar en blij dat ik dit mag weten en mag
doorgeven!!!!
Tip:.................Als je meer wilt weten over dit onderwerp,
kan ik je van harte de lezing 'Omgaan met gestorvenen' van
predikant en auteur Hans Stolp aanbevelen!!!! Wil je data's
weten zie website Hans Stolp . Kort citaat cover boek: 'Omgaan
met gestorvenen'. Op die reis door de geestelijke wereld blijft
de relatie van de overgegane met de achtergeblevenen bestaan.
Die relatie wordt gesteund en gedragen door de liefde die hem of
haar vanaf de aarde wordt toegedragen. Zij kan echter ook worden
gehinderd door onmacht, de woede of het niet loslatende verdriet
van hen die achterbleven. Meer dan wij beseffen kunnen wij die
achterblijven, invloed uitoefenen op die tocht en dus op het
leven van hen die in het hiernamaals verblijven. Omgekeerd
hebben degenen die na de dood in de geestelijke wereld leven
grote invloed op de weg die wij mensen hier op aarde gaan.
5 juli 2002
http://www.missions.nu/index.shtml
LEUKE SITE LET OP DE AURAKLEUREN....
Re: DOOD IS GEBOORTE IN HET LICHT [ 17/11/2002 22:02 | m@rry ]
Wingzz wat ben jij creatief vandaag..ik zie het even anders..
dood is WEDERgeboorte in het licht,na een lange reis op aarde
'weer thuiskomen' en ik ben het helemaal met je eens dat je
'blij moet zijn' voor de ander (maar dat is zo verdomd
moeilijk)heel vreemd dat je voor de één oprecht blij kan zijn
-voor m'n vader- maar nu..je hebt samen kinderen..maar ik moet
het zo gaan zien dat MOET gewoon wil ik er zelf niet kapot aan
gaan maar goed 'even mag het'..van mezelf:(
en dat, terwijl ik voor mezelf beschreven heb..
geen tranen..wees blij voor me.....? dubbel hè?:O
[ ×¥AngelWings¥× | 25/3/2003 ]
[ »-(¯`v´¯)-»AnGeL_WinGs»-» | 25/5/2003 ]
Hersengebied localisatie bij BDE
Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 6/2/2003 22:07 |
/¥Isis¥\ ]
Buiten je lichaam treden en jezelf van bovenaf zien liggen;
neurologen wekten dit op door een klein hersengebied elektrisch
te prikkelen, en lieten een 43-jarige Zwitserse twee meter boven
haar lichaam zweven. Het hersengebiedje is een belangrijke
schakel bij het creëren van een correct lichaamsbeeld.
Uit het lichaam
Hersengebied voor uittreding gevonden
woensdag 25 september 2002
Een Zwitserse patiënte zweefde twee meter boven het bed en zag
haar lichaam van bovenaf. In werkelijkheid lag ze aan het
ziekenhuisbed vastgeklonken. De uittreding kwam dan ook niet
door pillen of meditatie, maar doordat chirurgen een klein
hersengebied elektrisch prikkelden.
De 43-jarige patiënte stond op het punt een hersenoperatie te
ondergaan die haar zou verlossen van de epileptische aanvallen
waar ze al elf jaar aan leed. Voordat chirurgen in zo'n geval
echter de scalpel hanteren, prikkelen ze altijd eerst
verschillende hersengebieden om er zeker van te zijn dat ze geen
cruciale functies zullen wegsnijden. De patiënt moet daarvoor
bij bewustzijn zijn, praten, testjes doen en vertellen wat hij
of zij ervaart. Pijn doet zo'n test niet, want de hersenen zelf
zijn gevoelloos.
Zwitserse artsen - neuroloog Olaf Blanke van het Geneva
University Hospital, en zijn collega's - stuurden kleine
stroompjes naar allerlei punten in de rechterhersenhelft van hun
patiënte, het gebied waar haar epileptische aanvallen vandaan
kwamen. Zoals verwacht bewoog ze haar vingers, voelde ze haar
gezichtshuid of hoorde ze geluiden, afhankelijk van het
gestimuleerde hersengebied. Prikkelden ze echter een stukje dat
achter en iets boven het oor ligt (zie de gele stipjes in het
figuur; de rechter 'gyrus angularis'), dan voelde de vrouw zich
'van een hoogte vallen', of 'in het bed wegzakken'.
Maar als de artsen een iets groter stroomstootje gaven (nog
steeds heel klein; 3,5 milli-ampère), dan gebeurde het: ze trad
uit haar lichaam. Ze voelde een 'lichtheid' en zweefde 'twee
meter boven het bed, dicht bij het plafond. Ik zie mezelf van
bovenaf in bed liggen.' Ze had daarbij haar ogen open. Overigens
zag ze alleen haar benen en de onderste helft van haar romp.
Blanke: 'Ze was niet bang, wel verbluft door wat ze voelde. Ze
wist natuurlijk van het experiment, maar niet precies wanneer we
wel of niet stimuleerden. Ze vond het een extreem vreemde
ervaring.'
Kreeg de hersenwinding nóg iets meer stroom te verwerken, dan
zag de vrouw haar benen 'korter worden'. Nog gekker was het als
de elektrische stimulatie begon als ze met opgetrokken benen
lag. Ze vertelde dat haar benen snel op haar gezicht af kwamen.
Dat leek kennelijk zó echt, dat ze wegdook om ze te ontwijken.
Bij de armen gebeurde hetzelfde: gestrekt leken ze te kort,
gebogen leek haar linkeronderarm snel op haar gezicht af te
komen. Sloot ze haar ogen, dan leek het of haar bovenlichaam
naar haar benen toe boog.
Eerder neurologisch onderzoek deed al vermoeden dat de gyrus
cingulis een cruciaal knooppunt is in het circuit dat zorgt voor
een correct lichaamsbeeld, schrijven de onderzoekers in het
wetenschappelijk tijdschrift Nature van deze week. De hersenen
integreren daartoe informatie uit de ogen, het evenwichtsorgaan
en de tastzintuigen in het lichaam en in de huid. Zo weet je
normaal gesproken precies - zelfs met gesloten ogen - hoe groot
je lichaam is, of je rechtop staat of ligt en waar je je
ledematen hebt gelaten.
Dat lichaamsbeeld kan echter verstoord worden als je op het
randje van de dood balanceert, door een ketamine-injectie (door
sommigen speciaal gebruikt om uit te treden), of andere
aanslagen op het brein. 'Er zijn mensen met epilepsie of
migraine die heel vaak uittreding ervaren,' zegt Blanke. 'De
meesten praten er niet graag over, omdat ze het eng vinden of
zich schamen. Ik hoop dat dit onderzoek die angst vermindert.
Het laat zien dat dit nu eenmaal kan optreden door prikkelingen
in het brein.'
'Wat overigens niet wil zeggen dat dit onderzoek het hele
fenomeen van tafel veegt',voegt Blanke eraan toe. Alle
ervaringen bereiken ons namelijk via hersenactiviteit, of het nu
de geur van verse appeltaart of een duik in de Noordzee betreft.
Die gewaarwordingen kunnen ook elektrisch worden opgewekt, door
paddestoelen, dromen, meditatie of wat dan ook. Zelfs een
spirituele of godservaring kan bij vier van de vijf mensen -
ongelovigen incluis - met elektromagnetische helm worden
opgewekt. Appeltaart, de Noordzee, God en uittreding zitten dus
allemaal tussen de oren, maar dat zegt weinig over hun bestaan
daarbuiten.
Simone de Schipper
Re: Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 7/2/2003
13:24 | m@rry ]
Wil je dit stuk naar me mailen??
Is precies DE PLEK, you know??? :O
liefs en sterkTe, marry;)
Re: Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 7/2/2003
22:47 | /¥Isis¥\ ]
;)
Is on his way;)!
Re: Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 8/2/2003
00:41 | m@rry ]
B E DA N K T.. mooie background!!!
liefs,marry;)
Re: Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 8/2/2003
00:59 | /¥Isis¥\ ]
@Youre Service Marry.......
:D
Re: Hersengebied voor uittredingen gelokaliseerd [ 6/2/2003
22:13 | /¥Isis¥\ ]
Je brains zijn gewoon een grote computer...
De mensheid kan enkel ontwikkelen wat in ons brain voorkomt...
niet iets dat niet bestaat in onszelf..kan bestaan...
(sja brainstormende wings is bezig)
bv een auto ontwerp is door onszelf te verplaatsen...wij willen
steeds makkelijker verplaatst worden..dus vinden wij iets
uit..dat ons sneller verplaatst...
Dat is beweging zeg maar...
In feite is bovenstaand artikel niet weinig verwijderd van het
spel...in real life te ervaren...
je weet wel ding om je hoofd en je bent in een speelfilm ...kies
een tape uit en je ervaart en dat enkel door elektroden..
die je brains prikkelen...
bizar maar dit wordt uitgevonden...
want het bestond al in de mind...nml...
alles wat is zal zijn...en is geweest....
We gaan een megatijd tegemoet..echt waar...
onze kinderen zullen vele dingen zien gebeuren en ontstaan..waar
wij nu nog niet eens over durven dromen...en onze kleinkinderen
zullen de planeten in ons sterrenstelsel bewonen...vast en
zeker...
Bizar idee..ben in ieder geval al blij dat ik de pc begrijp dus
als ik oud mag worden zal ik me zekers niet vervelen.....
Hopelijk chatten we dan nog steeds met elkaar
lol
[ »-(¯`v´¯)-»AnGeL_WinGs»-» | 25/5/2003 ]
|
|
Home
| |
