 
|
|
| Het vage
ontwetend weten
Van de week kreeg ik bezoek
tijdens mijn nachtelijk proberen in slaap te komen
zowaar mijn pas overleden neef Bart van 33 jaar jong
kwam vertellen en ik dacht nog ik moet onthouden wat hij
allemaal verteld want het was zeer interessant
dacht zelfs nog dat ik het hier moest gaan plaatsen
en wat denk je?
heb een spons ofzo ergens want ben alles vergeten behalve dat ik
met hem sprak..
|
|
|
|
Het contact maken met overgegane personen noemt men spiritisme
In het Oude Indiė, Tibet, Babylon, Egypte enz bestond het.
De Romeinen en Grieken ( Socrates en Plato) beschreven hun
contacten met de geesten.
In de Middeleeuwen werden duizenden heksen vervolgd en gedood
omwille van o.m. hun mediumschap.
Emanuel Swedenborg (1688-1772) de bekende Zweedse wetenschapper
beschreef in een aantal boeken zijn contacten met de parallelle
werelden.
Isaac Newton bestudeerde het spiritisme en een aantal andere
(paranormale) verschijnselen.
In de 19e eeuw leefde en werkte de Schot Daniel Dunglas Home
(uitspraak 'Hume') als zeer gekend en bekwaam medium.
In dezelfde eeuw stichtte de Engelsman William Crookes de
Society for Psychical Research, een instituut dat zich bezig
hield met het leggen van contacten met en communicatie tussen de
parallelle werelden. Een aantal van de toen bekende mediums
werkte met hen samen. Deze organisatie gaat heden nog steeds
verder met hetzelfde werk.
Er zijn over de hele wereld vele groepen bezig met het contact
maken met overgegane personen , dit vaak met mediums. Hun doel
is het bestaan van een leven na de dood te bewijzen (wat ze
overvloedig doen), de nabestaanden te troosten en te helpen en
de kennis van de andere wereld door te geven voor het welzijn
van deze zieke wereld.
|
|
|
|
Moeder droomde over haar dochter..
en een pas overleden vriend
Hij vertelde dat ze snel naar beneden moest gaan..
omdat het mis was met haar dochter..
en ze werd wakker ging naar beneden en kon zo nog net haar
dochter redden van een zelfmoord poging..
waargebeurd..!
|
|
|
|
Bezoek?
Vannacht ging ik even op de bank liggen..
en viel in slaap...
werd plots wakker van een klap ergens in huis?
Ik keek om me heen en zag niks ja wel dat de kat Frodo ook al om
zich heen keek van wat is dat nu?
Toen bemerkte ik de aanwezigheid van mijn moeder!
Ze zei ga naar bed ga boven slapen..
kom...
Oke dacht ik prima idee enzo..:)
Ben de trap opgegaan en ik bleef haar om me heen voelen..
ze voelde zo liefdevol aan net zoals een moeder natuurlijk..
alsof ze duidelijk wilde maken ik ben er heus nog wel hoor en
ja ik let ook nog steeds op jou...
Toen ik in bed ging liggen..
leek het net of ze bij mij kwam liggen op bed..
en in haar liefdevolle energie viel ik dan ook meteen in slaap..
wat ook al een wonder is want Wingzie slaapt nooit meteen!!!
Zeker niet en al helemaal niet als ik net wakker ben geworden
lol..
dus wilde dit toch even vermelden vond het wel heel mooi dit
ervaren te hebben..
mam bedankt..
*was toch ook wel fris zo rond 5 uur smorgens vroeg...'
:D! Bedankt voor het delen, is een mooie ervaring
Groetjes
|
|
|
|
Communicatie met
overgegane mensen.
Er zijn heel wat manieren om met onze overleden dierbaren te
communiceren: nl. via:
- Mediums: Een bekwaam medium kan een zeer goed
communicatiemiddel zijn tussen ons en degenen van gene zijde.
- Uittredingen: Tijdens een uittreding is het goed mogelijk om
met overgegane dierbaren te 'praten' aangezien men beiden zich
dan in het zelfde astrale niveau bevindt.
- Telepathie: Telepathisch contact is eigenlijk de meest
aangewezen manier om te communiceren met overleden mensen. Zij
kunnen perfect onze gedachten en boodschappen ontvangen. In de
parallelle wereld(en) is telepathie immers hét
communicatiemiddel. Het probleem ligt echter bij ons, die in
deze wereld leven. Hoewel wij in wezen allemaal in staat zijn om
telepathisch te communiceren, zowel zenden als ontvangen, is
deze eigenschap bij de meesten van ons niet erg ontwikkeld. Het
is daarom niet altijd duidelijk of we een ontvangen 'boodschap'
echt telepathisch hebben ontvangen of we het zelf in onze
gedachten hebben geproduceerd. Het is belangrijk hierin zeer
(zelf) kritisch te zijn. In sommige gevallen is de ontvangen
boodschap zo sterk dat mensen die ze ontvangen hebben meer dan
honderd procent zeker zijn van de oorsprong!
Daarnaast blijft het ook mogelijk onze telepathische bekwaamheid
te ontwikkelen met
speciale daarvoor bestemde technieken.
- Tekens: Onze overleden dierbaren gebruiken vaak tekens om onze
aandacht te trekken
of om ons een boodschap te geven. Enkele klassiekers zijn: het
verplaatsen van voorwerpen die meestal te maken hebben met de
overgegane persoon, of ook: aan - of uitzetten van lampen of
elektrische apparaten enz.
- Dromen: Waarschijnlijk de meest voorkomende vorm van
communicatie met onze
overgegane dierbaren is via dromen. Zij zijn in staat om in onze
dromen 'in te stappen' en ons daarin - meestal korte -
boodschappen te geven. Deze dromen zijn vaak zo direct en
krachtig dat we wel degelijk voelen dat het veel meer was dan
alleen maar een droom.
- Het Ouija - bord: De term Ouija komt van het Franse oui en het
Duitse ja . Het Ouija -
bord is een bord met de letters van het alfabet, de cijfers en
de woorden ja en nee. Een klein tafeltje komt in beweging onder
impuls van de energie van een overleden persoon en vormt
woorden, getallen en zinnen. Deze vorm van communicatie met
overledenen wordt vaak afgeraden omdat men niet altijd die
personen bereikt die men wil bereiken .
- Technologie : Met elektronische apparaten zoals
cassetterecorders (vroeger bandopnemers), videocamera's ,
computers en telefoontoestellen is contact met overledenen
eveneens mogelijk. Niet alleen is het mogelijk maar het komt ook
vrij regelmatig voor. De grondlegger voor deze methode(n) is de
Zweed Friedrich Jürgenson. Hij ontdekte bij toeval deze
communicatiemethode.
- Fotografie en film: Op foto's en film werden en worden grote
aantallen
overleden mensen en dieren vastgelegd. Een heel gekend voorbeeld
hiervan is de film ' Three Men And A Baby', waar u op de 60 ste
minuut een jongen kunt zien in een half geopende deur op de
achtergrond. Acteur Ted Danson heeft juist zijn moeder gebeld om
hem te helpen met de opvang van de baby. Ze zitten samen in de
woonkamer en Ted Danson loopt even een paar passen verder, met
de baby in de hand. Op dit moment kunt u op de achtergrond in de
half openstaande deur een jongen zien staan. Deze jongen was de
overleden zoon van de eigenares van het appartement waar de
opname werd gedaan.
- Drugs: Onder invloed van sommige drugs kan men ook in contact
komen met
personen aan gene zijde.Dit is uiteraard een niet aan te raden
methode maar ze wordt in sommige culturen wel toegepast door
o.a. shamanen.
|
|
|
|
Op 7 december
1918 zat RAF luitenant J. Larkin in zijn kantoor een brief te
schrijven toen hij in de gang voetstappen hoorde. De deur ging
open en zijn vriend lt. David McConnel kwam binnen en groette
hem. Larkin vroeg :"Ben je nu al terug?". Waarop
McConnel zei: "Ja, goeie vlucht gehad." Toen draaide
McConnel zich om en ging weg. Enkele uren later hoorde McConnel
dat zijn vriend neergestort was vóór hij hem in zijn kantoor
gezien had.
Het waarnemen van overleden /overgegane personen.
Nadat de persoon is overleden tracht hij meestal contact te
nemen met zijn dierbaren om hen gerust te stellen.Dit kan
gebeuren direct (een uur) of langer (vb een jaar) na het
overlijden Soms kan de overleden persoon (de geest, of de
persoon in zijn astrale lichaam) worden waargenomen.
Over de wereld verspreid, ongeacht de achtergrond of opleiding,
werden en worden deze waarnemingen gedaan.
Een verslag van zo'n waarneming:
Reeds van toen ik klein was kan ik mensen waarnemen die anderen
(meestal) niet kunnen zien. Op een bepaalde avond, toen ik een
jaar of tien was passeerde ik langs de wc ,die aan het ene eind
van de tuin was,op weg naar de woonkamer. Plots zag ik een oude
dame door het venster van het wc gebouwtje naar mij kijken. Ik
schrok want buiten mezelf, mijn ouders en broer en zusters was
er niemand in het huis aanwezig. Ik liep vlug naar binnen om
alles ter vertellen aan mijn ouders. Die gingen vlug kijken wie
er wel ongevraagd het gebouw was binnengedrongen. Maar ze vonden
niemand. Ik had wel degelijk iemand gezien en kon bovendien het
vrouwtje wat ik gezien had vrij gedetailleerd beschrijven.
Er werd nog een tijdje over het voorval nagepraat, maar verder
konden we er geen betekenis aan geven. Tot we enkele weken later
het bericht ontvingen van een neef van mijn moeder dat haar
moeder (mijn grootmoeder dus) was overleden.. Exact op de dag
dat ik haar (het vrouwtje) had waargenomen.
Mijn moeder (in Mexico) had sinds vele jaren geen nieuws meer
gehad van haar familie die in moeilijke omstandigheden in
Guatemala woonde, een land dat al vele jaren van een guerrilla
oorlog te lijden had gehad.
Vanzelfsprekend was dit een triest bericht voor mijn moeder en
de familie, maar we waren toch blij met het feit dat ze ons op
die manier toch nog had kunnen bezoeken.
S.P. (Mexico City)
Het is niet alleen mogelijk om overleden personen waar te nemen,
maar soms is het eveneens mogelijk om met hen tegelijk te
communiceren. Dit gebeurt hoofdzakelijk op telepathische wijze.
Voor degenen die aan de andere zijde verkeren is het heel
gemakkelijk om onze gedachten (telepathische communicatie) op te
vangen, onderling gebeurt de communicatie aan gene zijde immers
altijd telepathisch. Voor ons is dat echter een stuk moeilijker
maar niet onmogelijk. Sommige mensen zijn daarin bekwamer dan
anderen.
Als iemand daarin heel bedreven is en dus in de twee richtingen
goed kan communiceren is dat een medium.
|
|
|
|
BOODSCHAPPEN VAN
OVERLEDENEN
BOODSCHAPPEN VAN OVERLEDENEN
Vakblad - Academie - Artikelen - Spiritisme in de praktijk
Spiritisme in de praktijk
Psychometrie: Boodschappen van overledenen via foto's
Spiritisme, het contact leggen met de geestelijk wereld tijdens
seances (communiceren met geesten), is heel lang als zeer
geheimzinnig beschouwd. Om dat nu eens van dichtbij mee te maken
bezoeken Bram en ik op maandag 12 november een open avond van de
Zeeuwse afdeling Harmonia, de Nederlandse Vereniging van
Spiritualisten. Harmonia is een vereniging met 12 afdelingen,
verspreid over heel Nederland. De vereniging, die al sinds 1888
bestaat, heeft een levensvisie die, kort samengevat, stelt dat
de mens een geestelijk wezen is, dat zich door incarnatie en
eventueel reļncarnatie op aarde ontwikkelt, met als
uiteindelijk doel om terug te keren naar de "Bron" van
alles: de Albron, de universele Liefde ofwel God. Men
organiseert vooral avonden waar mediums paranormale waarnemingen
doen, meestal aan de hand van foto's of bloemen.
Vanavond wordt er gewerkt met foto's van overledenen. Iedere
bezoeker mag een foto meenemen en die op de daarvoor gereed
staande tafel leggen. Addy Faes, psychometrist, is het medium
(een psychometrist is iemand die aan de hand van persoonlijke
voorwerpen zoals foto's, ringen, horloges e.d. paranormale
indrukken opdoet). Aan de hand van de foto's die we hebben
neergelegd zal hij boodschappen doorgeven uit de wereld van de
overledenen. We beginnen met een korte stilte, waarin de
aanwezigen worden opgeroepen om de energieėn te bundelen en
deze te sturen naar familie, vrienden, kennissen of anderen in
de wereld die dit nodig hebben.
Addy vraagt of er mensen in de zaal zijn die voor de eerste keer
op zo'n foto-avond zijn. Naast mezelf steekt nog een handje vol
mensen wat aarzelend de vinger in de lucht. Er zitten ongeveer
35 tot 40 mensen in de zaal, schat ik. Dat betekent dat bijna
90% van deze mensen wel vaker naar zo'n avond komt. Addy
benadrukt dat er geen enge dingen gaan gebeuren vanavond. Hij
gelooft in een leven na de dood en krijgt via zijn eigen gids
boodschappen door van overledenen. Dit gebeurt via beelden
stemmen, geuren en gevoelens.
Hij pakt de eerste foto. De eerste vraag die hij stelt, nadat is
vastgesteld wie de foto heeft neergelegd, is hoe lang geleden
deze persoon is overgegaan. Bij iedere foto stelt hij deze
vraag. Ik vraag me af waarom hij dit wil weten. Deze man is 7¾
jaar geleden overleden. "Dat is al een poos!", denk ik
bij mezelf. Addy heeft de indruk dat de man op de foto goed is
overgegaan en dan bedoelt hij: "in rust". Deze man had
al veel verwerkt tijdens het leven en heeft niet veel
meegenomen. Het was een stil persoon en hij mist de persoon die
deze foto meenam. Ze wisten wat ze aan elkaar hadden. Addy
vraagt of deze persoon dat kan begrijpen. Als deze persoon
ontkennend antwoordt geeft Addy als boodschap door dat het
verleden met rust gelaten moet worden. Wie er gelijk heeft maakt
niet uit.
Hij gaat naar de volgende foto. Deze man is nog langer geleden
overleden, 10 jaar geleden zelfs. Addy zegt dat de laatste weken
van deze persoon zwaar zijn geweest. Degene in de zaal, die de
foto heeft meegenomen knikt bevestigend. Heel de avond vraagt
Addy bij alle indrukken aan de betreffende persoon "Kun je
dit begrijpen?" De boodschap in dit geval was "Het is
goed zo, je kunt je eigen boontjes doppen. Spiritueel wil je
meer. Doe dat met je gevoel, niet met je verstand."
In plaats van een nieuwe foto te pakken vraagt Addy aan de
aanwezigen wie er een recent verlies heeft geleden. Twee vrouwen
steken hun hand op. De boodschap is voor de vrouw die zes weken
geleden haar man heeft verloren. Hij is blij dat hij daar is,
het is snel gegaan, hij zwaait en zegt dat ze zich taai moet
houden.
Nu is Bram aan de beurt. Die meneer met die baard daar.
"Wie, ik?" "Ja, u. U heeft de laatste vijf jaar
veel opgeruimd en het is tijd om nu het onderste laatje leeg te
maken. U bent een man die zelf de dingen wil ondervinden. U
heeft de neiging om te wikken en wegen. Het advies aan u is om
meer te proberen te vertrouwen op de geestenwereld. Duw u gevoel
niet weg, laat de dingen los. Ik zie een oude spiritist in
u." Bram, een beetje geschrokken van al die onverwachte
aandacht, knikt bevestigend als Addy vraagt of hij dit herkent.
Addy pakt een foto van een jongeman. Hij blijkt twee jaar
geleden te zijn overleden. "Het is allemaal snel gegaan. Ik
heb hier niet voor gekozen, laat het rusten en laat mij rusten.
Je moet me vergeven. Zeg tegen haar dat ik last heb van mijn
been, dan gelooft ze je wel. Als je teveel aan hem denkt dan duw
je hem juist van je af", vervolgt Addy.
Op de volgende foto staat een vrouw. Ze is 3½ jaar geleden
overgegaan. Ze is op een mooie manier overgegaan. "Laat het
maar even rusten", is de boodschap. Addy vraagt steeds aan
iedere persoon of er nog vragen zijn. De meeste mensen hebben
geen vragen. Als dat wel het geval is beperkt zich dit in de
meeste gevallen tot de vraag of de geliefde goed aangekomen is
en of het goed met hem of haar gaat.
Ik ben druk aan het schrijven als ik Addy hoor zeggen "Die
vrouw in het blauw". Ik zie de vrouw voor me, die ook iets
blauws aanheeft, knikken dus het dringt niet gelijk door dat hij
het tegen mij heeft. Hij zegt dat ik te veel in het denken zit
en te weinig in het voelen. Dat ik zit met een groot onverwerkt
verdriet wat ik nu moet gaan verwerken. Hij vraagt of ik dit
begrijp. Ik herken me hier niet in dus ik reageer ontkennend.
Hij zegt dat ik dat misschien ook nog niet kan begrijpen. Ik kan
me niet voorstellen dat ik ineens geconfronteerd zal gaan worden
met een verdriet dat tot nu toe nog altijd onopgemerkt is
gebleven. Naar mijn gevoel zit hij ook op het eerste punt mis.
Ik vind niet dat mijn gevoelskant minder aan bod komt dan mijn
denken. In de twee volgende punten kan ik me beter vinden. Hij
zegt dat ik als kind al jong zelfstandig was en dat ik een
sterke persoonlijkheid heb maar veel gevoelens verborgen houd.
Maar volgens mij doet bijna iedereen dat laatste.
Er volgt weer een reeks foto's waarbij boodschappen komen als
"Laat mij maar gewoon lekker liggen." en "Als ik
kon kiezen kwam ik niet meer terug", "Leg die bloemen
nou eens neer voor jezelf." Een jonge vrouw vraagt of ze
moet verhuizen. Addy heeft de foto van haar oma in zijn hand.
"Laat die dozen nog maar even staan", is het antwoord,
"Je moet pas weggaan vanuit de rust, hou vol en gooi
overboord wat je niet nodig hebt."
Addy vraagt wie er een zwart poedeltje heeft gehad. Een oudere
mevrouw reageert. Addy zegt dat hij dat poedeltje ziet staan,
het was een trouw beestje en komt even groeten.
Een mevrouw die in 1997 is overleden geeft via Addy als
boodschap door dat ze graag zou willen helpen, maar dat ze te
ver van haar afstaat. Ze adviseert om de tijd te nemen en naar
muziek te luisteren. Addy zegt dat sommige mensen beter kunnen
mediteren door zich te laten gaan met de muziek die ze mooi
vinden. De betreffende mevrouw kan zich daar helemaal in vinden.
We hebben even pauze en drinken een kopje koffie. Na een
kwartiertje gaan we verder. Voor iedere foto neemt Addy een
slokje uit het glas water dat tussen de foto's op tafel staat.
"Die mevrouw daar met die witte trui, bij u moet ik zijn.
Heeft u een vraag?" De vrouw heeft geen vraag maar ze heeft
wel een foto meegebracht. De overleden vrouw op de foto geeft
door via Addy dat ze er zelf zo mooi uitzag in de kist. Addy
vraagt of iemand wel eens gezegd heeft dat ze op haar lijkt. De
vrouw antwoordt ontkennend. Als hij wat specifieker wordt en
vraagt of ze ook een beetje eigenwijs is treedt er herkenning
op. Addy vraagt of ze iets doet met dieren. Ze zegt dat ze wel
van dieren houdt waarop Addy haar vraagt om te onthouden wat hij
heeft gezegd, dat ze iets gaat doen op het gebied van opvang van
dieren.
Addy pakt een nieuwe foto. Deze man geeft door dat hij het
anders had moeten doen, dat hij veel mensen te kort heeft
gedaan. Er komt geen reactie van de persoon die de foto heeft
meegenomen. De boodschap voor deze persoon is: "Gooi de
vuile was nu eens weg en begin opnieuw. Er zit zoveel liefde in
u."
Meer foto's en boodschappen volgen. "Laat het maar los dan
krijg ik ruimte.", "Ik was zo blij toen ik hier
aankwam, ik kon wel juichen.", "Laat je wens in
vervulling gaan, ga ervoor!". Een mevrouw vraagt of een
overledene bij familie is. Addy antwoordt dat ze soms bij
familie is maar soms ook alleen en dat hetgeen is wat ze wil.
Addy geeft aan dat hij altijd de informatie die doorkomt moet
filteren, hij moet altijd nagaan of het geen eigen invulling is.
Niet iedereen herkent de boodschap of kan deze plaatsen. Addy
benadrukt dat hij achter de boodschap blijft staan zoals hij die
doorkrijgt, ook al wordt deze niet herkent of begrepen.
"Het kan zijn dat u de dingen anders ziet dan dat ik ze
doorgeef." Hij pakt de kan water die op tafel staat en
houdt deze omhoog. "Voor u zit het oor van de kan aan de
linkerkant, voor mij aan de rechterkant. We hebben beiden
gelijk, het is maar net langs welke kant u tegen de zaken
aankijkt."
Bij de foto van een man duurt het even voordat Addy wat zegt.
"Ik moet even filteren", legt hij uit. "Deze man
had een gouden hart en was heel emotioneel. Hij was erg positief
maar ik word wel moe van hem. Snapt u dat?" vraagt hij aan
de vrouw die de foto heeft meegenomen. "Ja. " Addy
vraagt of er iets is met een dochter. De vrouw knikt en zegt dat
ze in een scheiding zit en haar dochter niet bij haar komt
wonen. Addy zegt vastberaden dat ze zich geen zorgen moet maken,
haar dochter zal wel naar haar komen. Ik vind het een beetje eng
dat hij zulke stellige uitspraken doet. Naar mijn gevoel staat
de toekomst niet vast.
Bij de laatste foto van die avond ziet Addy een heer in een
rolstoel. Dit is symbolisch bedoeld. de boodschap is om alles
wat je niet kunt gebruiken naast je neer te zetten. "Zand
erover, ga verder en bouw op. Ik ben in je buurt."
Addy heeft vanavond 19 foto's behandeld en daarnaast drie mensen
direct aangesproken, waaronder Bram en ik. Hij geeft aan dat
zijn energie op is, en dat kan ik geloven. Hij moet nog 1,5 uur
rijden naar huis.
Ik heb de indruk dat veel boodschappen die doorkomen de mensen
erop wijzen door te gaan met hun leven. Dat heeft wellicht te
maken met het feit dat overledenen er last van kunnen
ondervinden als de achtergeblevenen nog te veel bezig zijn met
hen. Dit wordt naar mijn idee bevestigd door het feit dat veel
van de mensen van de foto's al vele jaren geleden zijn
overleden.
Ik vraag me af wat er gebeurt als de overledene zich in een
duistere sfeer bevindt. Zou Addy dat wel zien maar daar niets
van zeggen om de aanwezigen niet te verontrusten?
Wil je meer over Harmonia, of over een afdeling in jouw buurt
weten, kijk dan op de website Harmonia-nl.org.
18-12-2001 Mary Remijnse
Vakblad - Academie - Artikelen - Spiritisme in de praktijk
GESPREK MET DE DODEN
Telepathie
Wat is de DOOD?
Spreken met de doden kan en doet niet iedereen. Toch zijn er
mensen die hiervan hun beroep hebben gemaakt. Telepathisten,
oftewel sprekers met de doden. Hoe voeren deze mensen hun beroep
uit en waarom, hier een interview met de telepathist Peggy
Goodwinn.
Kunt u een korte beschrijving geven van uw beroep?
Ik sta als het ware met een been in de geestenwereld, en met een
been op het aardse vlak. Ik sta tussen deze twee werelden in.
Kunt u de dood omschrijven?
De dood is de overgang van dit aardse leven naar de volgende
fase van het bestaan, de zogeheten geestenwereld. Voor diegenen
die de continuļteit van het leven begrijpen. Net alsof je een
deur doorgaat. Je legt je aardse lichaam af als een jas die je
niet meer nodig hebt. Je ware zelf, die het stoffelijke lichaam
niet meer nodig heeft, gaat verder naar een ander
bestaansniveau. Maar de persoon zelf blijft bestaan zoals hij
is.
Waarom doet u aan telepathie?
Iedereen op deze wereld heeft een taak die hij moet vervullen;
voor iedereen is deze taak anders. Zelf bepalen wij hoe wij deze
taak moeten invullen en uitvoeren. Deze taak heeft een gevolg in
de volgende fase na het overlijden. Iedereen bepaald in het
aardse leven wat hij doet in de geestenwereld.
Waarom willen de doden juist met u communiceren?
Mijn taak in het leven is het communiceren met de overledenen,
en zij willen juist iets duidelijk maken aan de
achtergeblevenen. Ze willen iets laten weten of een duw in de
juiste richting geven.
Veel mensen vinden het moeilijk te geloven dat u met de doden
communiceert, wat vindt u daarvan?
Mensen nemen afstand van het onbekende en durven geen stappen in
het onbekende te doen. Omdat ze het fenomeen telepathie niet
kennen en niet kunnen verklaren willen ze er niets van weten.
Veel mensen noemen dit ook wel nuchter, maar ik vind het
onverantwoordelijk. De mensen in de geestenwereld hebben vaak al
een leven aan ervaring achter de rug en weten dus wat wel en
niet verantwoordelijk is. Als iemand daar niet van wilt weten,
dan laat hij een zeer verstandig advies liggen.
Wat voor advies geeft u aan mensen met betrekking tot de
telepathie?
Als ze een belangrijke stap niet durven nemen, dan moeten ze
contact opnemen met de overledenen. En als iemand zeer veel
afstand neemt van de telepathie, dan moet hij eens wat nieuwe
dingen durven doen of aanhoren. Men moet nooit het advies van
overledenen in de wind slaan.
Kunnen wij contact hebben met de overledenen?
_________________
ONZE voorstellingen van hemel en hel komen voort uit
onbekendheid met onze ware natuur, en met de aard van het heelal
waartoe wij behoren. De hemel - het is goed dit nog eens
nadrukkelijk te herhalen - is niet een plaats, maar een vorm van
zijn, van bewustzijn. En onze hemel is niet een beloning, zoals
we al hebben gezegd, maar een natuurlijk gevolg van wat we van
onszelf hebben gemaakt. Dat geldt ook voor de hel, of kāma-loka,
die ook niet een straf is maar een gevolg van onze daden op
aarde.
Misschien zal iemand die nog niet vertrouwd is met dit beeld van
hemel en hel, vragen: "Maar hoe zit het met degenen waarvan
we houden? Ontmoeten wij die werkelijk niet na de dood?"
Een vraag als deze komt voort uit het feit dat we ons de
toestand na de dood voorstellen als een voortzetting, op een
andere plaats, van ons aardse bestaan, omringd door diegenen die
wij achterlieten of die voor ons zijn heengegaan. Een mens
doorloopt in zijn leven allerlei stadia, en zijn
persoonlijkheid, het lichaam inbegrepen, verandert vanaf de
geboorte zo sterk, dat er van gelijkenis tussen twee stadia vaak
nauwelijks sprake is. Hoe moeten wij ons een ontmoeting en
herkenning, in de gewone zin van het woord, na de dood
voorstellen? Herkennen wij elkaar op aarde als we iemand 20, 30,
50 of meer jaren uit het oog hebben verloren en in die periode
zijn opgegroeid van zuigeling tot vrouw of man en de ander
misschien van man of vrouw tot grijsaard? We komen tot
dergelijke vragen als we ons identificeren met de
persoonlijkheid, aannemen dat die persoonlijkheid behouden
blijft, en als we de toestand na de dood zien als een plaats.
Maar de werkelijke mens, die de dood overleeft, is niet de
persoonlijkheid. Hij is een geestelijk Wezen dat de
persoonlijkheid gebruikt als zijn instrument om ervaring op te
doen. Als we deze geestelijke natuur in ons bestuderen, die het
enige blijvende deel in ons is, zullen we beseffen dat in een
werkelijke hemelwereld de persoonlijkheid van onszelf en van
anderen met haar fouten en beperkingen niet past.
Devachan is boven alles een periode van rust. Het is de 'slaap'
van de ego - vergelijkbaar met de slaap van het lichaam - waarin
hij assimileert wat aan kennis en ervaring is opgedaan in het
juist beėindigde aardse leven.
De natuur is wijs en vol mededogen. Terwijl wij rusten in
devachan, beschermt zij ons tegen alle van buiten komende
storende invloeden. Ze verlost ons van onze emotionele
verlangens en begeerten en heelt ons gekwetste en vermoeide
hart. En als deze tijd van herstel voorbij is, worden we weer op
aarde geboren, en voegen wij ons weer bij hen die bij ons horen,
in nieuwe verhoudingen, die de gelegenheid bieden voor betere
kansen en verdere groei.
Deze gedachten brengen ons vanzelf tot het onderwerp
'gemeenschap met de doden'. Maar hiermee bedoelen we niet de
verschillende methoden van zogenaamde communicatie die in de
seancekamer wordt bereikt. De theosofie ontkent dat daar sprake
is van werkelijke mededelingen van het geestelijk Zelf van de
overledene. Er is al uiteengezet dat het kāma-loka, dat zich in
zijn verschillende stadia, hogere en lagere, vermengt met de
gedachtenatmosfeer van onze wereld, dicht bevolkt is met de kāma-rūpa's
of schillen van hen die pas zijn gestorven. Zij zijn het
'dubbel' of schijnbaar 'evenbeeld', in voorkomen en karakter,
van de gewezen persoonlijkheid. Zoals een handschoen die is
uitgetrokken, houden zij de indruk vast van hem die zo lang de
gebruiker was. Deze 'schillen' zijn opgebouwd uit levensatomen,
en geven niet slechts de trekken weer, maar ook de gewoonten en
mentale kenmerken van de overledene. Dat is mogelijk omdat ze
doordrongen zijn van automatische herinneringen uit het pas beėindigde
leven van de mens die is heengegaan. Want ze zijn in feite niet
anders dan automaten; en als automaten zijn ze onbewust van
zichzelf, tenzij ze zo vaak door mediums worden geprikkeld dat
ze tot een gevaarlijk schijnleven worden opgewekt. Maar
gewoonlijk zijn de boodschappen, die zij door het aandringen van
mediums en aanzittenden brengen, niet anders dan de spookachtige
echo van een stem waarvan de eigenaar is heengegaan. De ego die
deze astraalpsychologische bekleedsels heeft afgeworpen, wacht
op de tweede dood en het uur waarop hij de rust van devachan kan
binnengaan. Dat gezegende uur van verlossing voor de ego wordt
uitgesteld als zijn kāma-rūpische schil intact wordt gehouden
door de inspanning van mediums en anderen, in plaats van in de
gelegenheid te worden gesteld het natuurlijke proces van
ontbinding te volgen.
De theosofie verwerpt de zogenaamde 'gemeenschap met de doden'
van de seancekamer. H.P.Blavatsky schreef in De Sleutel tot de
Theosofie, daar waar ze het verschil bespreekt tussen theosofie
en spiritisme:
" . . . Zij (de spiritisten) beweren dat deze manifestaties
alle worden voortgebracht door de geesten van overleden
stervelingen, gewoonlijk hun familieleden die, zo zeggen zij,
naar de aarde terugkeren om zich in verbinding te stellen met
hen die zij hebben liefgehad of aan wie ze zijn gehecht. Wij
ontkennen dit zonder meer. Wij beweren dat de geesten van de
doden niet naar de aarde terug kunnen keren - behalve in
zeldzame en buitengewone gevallen waarop ik later terug zal
komen; evenmin kunnen zij met mensen in gemeenschap treden
behalve op louter subjectieve wijze. Datgene wat objectief
verschijnt is slechts de schim van de vroegere stoffelijke
mens."
Over zeldzame gevallen van werkelijke onderlinge gemeenschap
tussen de doden en de levenden waarnaar ze in hetzelfde deel van
het boek verwijst, zegt ze:
" . . . het zijn niet de geesten van de doden die neerdalen
op aarde, maar geesten van de levenden die opstijgen naar de
zuivere Geestelijke Zielen. In werkelijkheid is er geen sprake
van opstijgen noch van neerdalen, maar van een verandering van
toestand of conditie . . ." - Op. cit.
In hetzelfde gedeelte zegt ze over deze waarachtige gemeenschap:
". . . er lS nauwelijks een menselijk wezen wiens Ego,
terwijl zijn lichaam slaapt, geen vrije gemeenschap heeft met
hen die hij liefhad en verloor, en toch blijft er in het
geheugen van die persoon, na het wakker worden geen, of maar een
erg vage, droomachtige herinnering achter, tengevolge van het
positieve en niet-ontvankelijke karakter van zijn stoffelijk
omhulsel en brein." - Ibid.
De voorgaande passages bevatten verscheidene suggesties die
verhelderend zijn als we erover nadenken. De uitdrukkingen
'objectief' en 'subjectief' en 'een verandering van toestand of
conditie' bijvoorbeeld, bevatten de sleutel tot waarachtige
gemeenschap met onze doden. Deze benadrukken het feit dat
geestelijke helderziendheid - geen astrale of psychische - iets
is dat tot onze innerlijke of subjectieve aard behoort, en niets
te maken heeft met de stoffelijke of astrale zintuigen. Dit
geldt voor mediums en sensitieven zowel als voor de gewone
mensheid. Het verschil tussen beide soorten manifestaties is
gemakkelijk waarneembaar: de objectieve, of psychische, is
misleidend en demoraliserend, terwijl de subjectieve vaak een
zegenrijke, diep-geestelijke ervaring betekent.
"Een van de grootste illusies waarin de meerderheid van de
mensen nu leeft, is de gedachte dat wanneer degenen die we
liefhebben sterven, we het contact met hem hebben verloren. En
zelfs velen van hen die geloven dat zij hun geliefden eenmaal
weer zullen ontmoeten in een toekomstig leven op aarde, gaan
gebukt onder diezelfde illusie. Met de meeste nadruk zij gezegd,
dat het niet waar is dat de geest ooit kan terugkeren na de dood
om op enigerlei wijze gemeenschap te hebben met de levenden.
Behalve dat het werkelijk wreed is, zowel voor de overledene als
voor hen die zijn achtergebleven, en de buitengewoon
materialistische atmosfeer van deze gedachte, moet het
duidelijk- zijn dat een ontlichaamde geest nooit en onder geen
voorwaarde naar de aarde kan 'afdalen'. Want na de dood en na de
verschillende processen van het afwerpen van de pranische
omhulsels in het kāma-loka, begeeft de menselijke ego zich in
zijn devachanische rust, waarna deze niet door iets kan worden
benaderd, behalve door wat van zijn eigen verheven, geestelijke
aard is. En hierin ligt de reden dat wij nooit moeten denken dat
we ooit alle geestelijke gemeenschap verliezen met hen die wij
liefhadden; want de vibraties van de hogere delen van ons wezen
kunnen op ieder ogenblik in sympathie meetrillen met de
vibraties van de devachani, en er zo tijdelijk een mee worden.
. . . als er inderdaad sprake is van een waarlijk geestelijke
liefde, behoeven wij ons nooit in te spannen om in gemeenschap
te treden met degene die is heengegaan, want een dergelijke
onpersoonlijke liefde zal volkomen automatisch opstijgen naar de
devachani, en zal de mens op aarde de innerlijke overtuiging
geven dat de band niet is verbroken. De devachani wordt
beschermd door de wetten van de natuur zelf. Niets van de aarde
kan hem bereiken. . . Alleen geestelijke liefde is in staat zich
innerlijk te verenigen met hen die ons zijn voorgegaan; de
liefde die ook maar iets persoonlijks of zelfzuchtigs bevat, kan
nooit de devachanische toestand bereiken. Het is echter mijn
ernstige overtuiging dat het oneindig veel beter is nooit zelfs
maar te proberen in gemeenschap te treden met de devachani,
omdat er maar heel weinigen onder ons zijn, wier liefde zo
zuiver en heilig van aard is, dat ze geschikt of zelfs maar in
staat is tot dat hoge gebied van onpersoonlijkheid op te
stijgen."
- G.de Purucker: - Bron van het Occultisme, blz. 660- 1
Ik vind dit een mooit stukje al ben ik het niet eens met dat de
doden slapen in het hiernamaals.......
en ook niet dat de mediums een dubbelichaam van de overledene
zouden ervaren.......
maar verder wel mooi beschreven......
|
|
|
 
|
|
|
|
|
|
