Kinderen uit de hemel






Carol Bowman

Kinderen uit de hemel

http://www.childpastlives.org/

Citaten van Carol Bowman

Uit "Kinderen uit de hemel":

Als het lichaam sterft, overleeft de ziel. Ieder van ons heeft wel een een droom, een herinnering of een ervaring die niet anders dan uit een vorig leven afkomstig kan zijn. Ook kinderen ervaren dat. In elk kinderlichaam huist een oude ziel, een ziel die is gereïncarneerd. Dat ontdekte ook de auteur toen haar vierjarige zoontje Chase opeens een onverklaarbare angst voor harde geluiden begon te ontwikkelen. Zijn ouders wisten zich met zijn plotseling fobische gedrag geen raad. Totdat een bevriende therapeut het kind onder hypnose bracht en Chase tot in detail begon te vertellen over zijn vorige leven als soldaat in de Amerikaanse Burgeroorlog. Opnieuw beleefde hij de bulderende kanonnen en het geweervuur, opnieuw sneuvelde hij… Maar toen Chase bijkwam uit de hypnose, was hij van zijn angst verlost.
Verrast en geïnspireerd door deze effectieve en helende therapie besloot Carol Bowman, psychotherapeut, onderzoek te gaan doen naar de herinneringen aan vorige levens van andere kinderen. Op basis van tientallen gesprekken met ouders en hun vaak zeer jonge kinderen ontdekte zij dat gebeurtenissen in vorige levens vaak het gedrag van kinderen bepalen en zelfs de oorzaak van bepaalde ziekten kunnen zijn. Bovendien ontdekte zij dat jonge kinderen heel vaak spontaan – zonder hypnose – spreken over een vorig leven. Daarvoor biedt zij ouders praktisch advies: hoe kun je zo’n herinnering van je kind herkennen, hoe kun je daar het beste op reageren en hoe kun je de ervaring van je kind zo benaderen dat de herinnering een geruststellend en helend effect heeft.

Dichtbij
Maar ik weet wel dat er ontelbare mensen zijn die rouwen om een geliefd kind, echtgenoot, vrouw, moeder of vader die in een nieuw lichaam is teruggekomen. Sommige van deze zielen zijn in hun nieuwe incarnatie juist dicht bij de mensen die om hen rouwen, kruisen hun leven onopgemerkt, doen misschien hun eerste onzekere stappen door de kamer terwijl de familie bijeen is rond de kerstboom. Ik weet dat dit gebeurt, maar de mensen zien het niet, omdat ze niet weten dat het kan. Ik denk dat meer mensen zouden kunnen genieten van een onverwachte hereniging met een bekende ziel als ze hun absolute geloofsopvattingen, hun overtuiging dat 'dit gewoon niet kan' eens opzij konden zetten en zich konden openstellen voor het feit dat het misschien tóch wel zou kunnen. Een kleine veandering van opvatting maakt een wereld van verschil.

in "Wie was mijn kind?":

Reïncarnatie
Waarom zou de kerk zich zoveel moeite getroosten om reïncarnatie in diskrediet te brengen? De meest voor de hand liggende verklaring hiervoor is de impliciete psychologie van het begrip reïncarnatie. Iemand die in reïncarnatie gelooft, neemt door middel van wedergeboorte verantwoordelijkheid voor z'n eigen spirituele ontwikkeling. Hij heeft geen priesters, biechten en rituelen nodig om zich tegen verdoemenis te beschermen (allemaal ideeën die, tussen haakjes, niet tot de lering van Jezus behoren). Hij hoeft zich alleen maar te bekommeren om zijn eigen daden, zowel ten opzichte van zichzelf als ten opzichte van anderen. Geloof in reïncarnatie elimineert de angst voor eeuwige hel en verdoemenis, die de kerk gebruikt om de geloofsgemeenschap onder de duim te houden. Met andere woorden: reïncarnatie ondermijnt rechtstreeks de autoriteit en macht van de dogmatische kerk.

Gesterkt
Elke ziel komt gesterkt door de overwinningen en verzwakt door de nederlagen in zijn vorige leven, in deze wereld.

“Hij is altijd buitengewoon geïnteresseerd geweest in vliegtuigen”, vertelt James' moeder, Andrea Leininger ons over de telefoon vanuit haar huis in Louisiana, VS. Veel kinderen houden van vliegtuigen, maar James verhaal is uniek. Hij herinnert zich piloot te zijn geweest in de tweede wereld oorlog uit Uniontown: Luitenant James McCready Huston, neergeschoten bij Iwo Jima in 1945.

Toen hij 18 maanden oud was, nam Bruce Leininger, zijn vader, James mee naar het Kavanaugh Museum in Dallas, Texas, waar de kleine baas gebiologeerd werd door vliegtuigen uit de tweede wereld oorlog. Een paar maanden later begonnen de nachtmerries. “Ze waren vreselijk, vreselijk,” zegt Andrea. “Hij schreeuwde, ‘vliegtuig stort neer, brand, kleine man kan er niet uit’. Hij schopte met z’n benen en wees met z’n handen naar het plafond.”

Toen James 2½ jaar oud was, ging Andrea met hem boodschappen doen en hij wou een speelgoedvliegtuigje. “Ik zei tegen hem, ‘kijk, het heeft een bom aan de onderkant’ en hij zei tegen mij ‘dat is geen bom, dat is een val tank. ‘ ik had geen idee wat dat was.”

Geen van beide ouders hebben ooit in het leger gezeten, noch hebben zij iets met luchtvaart te maken. Totdat James interesse begon te tonen in vliegtuigen hadden zij niets over luchtvaart in huis. Andrea’s moeder stuurde haar een boek van de schrijfster Carol Bowman uit Pennsylvania, ”Vorige levens van kinderen” geheten. De ouders begonnen de technieken uit het boek te gebruiken, waarbij ze James verzekerden dat de gebeurtenissen in zijn nachtmerries niet van hem waren maar van iemand anders, niet de persoon die hij nu was. “Het hielp. De nachtmerries stopten bijna meteen,” zei Andrea.
Maar de herinneringen stopten niet, ze komen alleen niet allemaal tegelijk naar boven.

“Ik las hem een verhaaltje voor en hij werd ineens afwezig,” herinnert ze zich. “Ik vroeg hem wat er gebeurd was met zijn vliegtuig. ‘Werd neergeschoten,’ zei hij. Waar? ‘Motor’, Waar stortte het neer? ‘Water’. Toen ik hem vroeg wie zijn vliegtuig had neergeschoten, wierp hij mij een blik toe als een teenager, zo van weet-je-dat-niet-eens, ‘de Japanners’. “Welk klein kind weet nou van de Japanners,” vroeg zij. “Hij zei dat hij wist dat het een Japans vliegtuig was vanwege de rode zon. Mijn man en ik waren totaal in shock.”

James kwam met meer gegevens. Hij zei dat zijn vroegere naam James was, dat hij een Corsair vloog en startte van een schip met de naam Natoma en hij herinnerde zich een collega vlieger met de naam Jack Larson.

Voedsel kan James herinneringen ook opwekken. “Ik had geen gehaktschotel gemaakt in 10 jaar, dus James had het nooit gehad, “zei Andrea. “toen hij aan tafel ging zitten zei hij: ‘Gehaktschotel! Dat heb ik niet gehad sinds ik op de Natoma was.’ Op een dag, toen we ijs aten zei hij dat hij elke dag ijs kon eten op de Natoma.

Bruce begon de herinneringen van zijn zoon te onderzoeken en ontdekte een klein vliegdekschip de ‘Natoma Bay’, dat meedeed aan de slag bij Iwo Jima. Een en twintig bemanningsleden kwamen er bij om. Bruce ontdekte ook dat er maar één James onder hen was, James Huston. James Hustons vliegtuig was geraakt in de motor door Japans vuur op 3 maart 1945, stortte neer in vlammen en zonk onmiddellijk. Vlieger Jack Larson zag het gebeuren.

James Huston werd geboren op 22 oktober 1923 in South Bend, Indiana en woonde in Uniontown in de jaren ’30. Zijn vader was James McCready Huston Sr., van Brownsville en Daryl Green Huston, die in New Geneva was geboren en in Uniontown opgroeide. James was hun enige zoon. Volgens Luitenant Hustons neef, Bob Huston uit Flatwoods, gaf de oudere Huston verscheidene kranten uit en gaf 13 boeken uit. Hij woonde in Brownsville toen twee marineofficieren hem op de hoogte kwamen stellen van de dood van zijn zoon. James was op zijn 50ste missie en zou naar huis gekomen zijn als hij nog vijf minuten langer geleefd had.

Andrea gelooft dat haar zoon de reïncarnatie is van Luitenant James Huston. “Er zijn zoveel kleine dingen. Ik geloof nu in reïncarnatie.”
Haar echtgenoot Bruce blijft skeptisch. “Hij begon zijn onderzoek om te bewijzen dat wat James zei niet waar kon zijn en eindigde met het bewijzen van het tegendeel, zei zij. “Ik denk dat hij gelooft dat James Hustons geest zich op de een of andere manier in onze zoon heeft gemanifesteerd.

Andrea en Bruce staan ook in contact met de veteranen van Natoma Bay. “Wij hebben eerst niets gezegd,” zei Andrea, “maar iedereen heeft een verhaal over een geest die hen bezocht heeft. James zuster Anne Barron, in Californië sprak met hem op de dag dat hij werd gedood. Anne gelooft James verhaal, omdat hij zoveel dingen wist die alleen haar broer kon weten.

“Families van de 21 mannen die werden gedood hebben contact met elkaar,” gaat Andrea verder. “Het heeft hen nader tot elkaar gebracht.” Zij zijn van plan dit jaar naar de reünie van Natoma Bay te gaan en hun zoon mee te nemen.

Andrea weet niet waarom dit gebeurt is. “Als hij terug kwam, waarom dan? Misschien was het zodat mijn echtgenoot het boek over Natoma Bay kon schijven,” zei zij. “Het hielp het tij te keren in de oorlog in de Stille Oceaan en was een van de hoogst gedecoreerde vliegdekschepen, maar het heeft niet veel bekendheid gekregen.” In de introductie verhaalt Bruce hoe hij over het schip hoorde.

Deze ontdekking door de fascinatie van een kleuter met vliegtuigen en zijn nachtmerries heeft tot een TV uitzending geleid. ABC nam contact op met Carol Bowman over haar werk met kinderen en hun vorige levens en de ervaring van James Leininger was de meest overtuigende.
http://www.sinor.ru/~che/birthmarks.htm

de link verwijst naar een site die verteld over de reden van aangeboren lidtekens!

En het verband met vorige levens!

Tandenknarsen

Dit voorbeeld komt uit het boek Wie was mijn kind? van Carol Bowman. Keith (8) heeft sinds een maand of zes last van dwangmatig tandenknarsen. Het is ongeveer begonnen samen met hevige nachtmerries waarin hij het gevoel heeft dat hij wordt doodgedrukt. Na elke nachtmerrie wordt hij wakker met een heel gespannen en angstig gevoel.

concentratiekampTijdens de sessie (er was er slechts een nodig) vertelt hij het verhaal van René, een vijftienjarige jongen in Frankrijk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Een lange rij mensen uit zijn dorp wordt door Duitse soldaten gedwongen de weg af te marcheren tot aan de boerderij waar zijn familie woont. De soldaten komen het erf op, pakken René en zijn familie op en duwen hen tussen de rij mensen. De jongen smeekt 'alsjeblieft, vertel hen dat ik geen Jood ben'. Maar er wordt geen aandacht aan besteed. Na vele lange, uitputtende dagen van marcheren en in treinen zitten wordt hij een concentratiekamp binnengeleid. Hij kokhalst van de lijkgeur die om hem heen is. Vervolgens wordt hij samen met vele anderen in een rij voor een sloot opgesteld. Mannen in uniform met machinegeweren beginnen te vuren. Een kogel raakt de zijkant van zijn gezicht en hij valt in de sloot. Hij voelt het verstikkende gewicht van lichamen die boven op hem vallen. Hij hapt naar adem en probeert te schreeuwen, maar hij kan zijn kaken niet van elkaar krijgen vanwege alle lichamen op zijn hoofd. Vol angst en woede sterft hij een langzame marteldood.

Na de sessie slaakt Keith een zucht van verlichting. Het was het einde van zijn nachtmerries en tandenknarsen.


Angst voor brand (pyrofobie)

brand

Dit voorbeeld komt uit het boek Wie was mijn kind? van Carol Bowman. Sarah (9) is altijd bang dat er in huis brand zal uitbreken. Ze wordt al onrustig als er kaarsen worden aangestoken en ze staat erop dat die weer worden uitgeblazen. Onder haar bed heeft ze een tas klaargezet waar haar lievelingspoppen en wat kleren inzitten, voor het geval ze moet vluchten.

Tijdens een sessie beschrijft Sarah een eenvoudig houten huis. Ze is een meisje van een jaar of elf dat meestal haar moeder helpt met het werk in huis en soms helpt ze haar vader met de dieren. Ze gaat niet naar school omdat 'meisjes geen onderwijs nodig hebben'. Op een gegeven moment wordt ze 's-nachts wakker en ze ruikt rook. Het huis staat in brand. Doodsbang probeert ze een uitweg te vinden uit het brandende huis, maar dat lukt niet. Ze sterft in de vlammen.

Sarah begrijpt zonder nadere uitleg waar haar angst voor brand vandaan komt. Enkele dagen later haalt ze de tas met poppen en kleren onder haar bed vandaan en pakt hem uit. Haar 'onverklaarbare' angst voor brand is na die dag verdwenen, hoewel ze nog steeds voorzichtig is wanneer ze een lucifer aansteekt.


Vergeet niet dat ik terug zal komen... Nog even, als een korte stilte van de wind, en een andere vrouw zal weer mijn moeder zijn. Bron: Kahlil Gibran

Kinderen komen via jou, maar niet van jou.  Bron: Kahlil Gibran

Impulses breed desire. Desires cause birth and also death. When man is devoid of desires, he need not go through birth and death. The next birth is the result of unfulfilled desires in this life and is determined by them. Those who have no trace of desire for material objects can achieve the awareness of the Atmic reality. In fact, the desire to know God, to love God and be loved by God is not a desire which binds. Bron: Sri Sathya Sai Baba

De mens leert het wiel van wedergeboorte breken i.pl.v. erop gebroken te worden. Bron: Alice A. Bailey: Een Verhandeling over Kosmisch Vuur blz. 99

Alle vragen over vorig familieleven moet u achterwege laten. Door één dergelijk vraag is het mogelijk tot algemeenheden te vervallen, terwijl onder alle omstandigheden het nodig is het ongewone van het werkelijke te bewaren. Werkelijkheid bereid het pad voor in een bliksemflits.  Bron:Helena Roerich -  Nieuw Tijdperk Gemeenschap par. 209

In de Wet van Wedergeboorte ligt het geheim van de huidige crisis verborgen. Groepen Zielen komen samen om een bepaald karma, dat met het verleden samenhangt, uit te werken. Bron: Alice A. Bailey: Een Verhandeling over Witte Magie blz. 87

In de Wet van Wedergeboorte ligt het geheim van de huidige crisis verborgen. Groepen Zielen komen samen om een bepaald karma, dat met het verleden samenhangt, uit te werken. Bron: Alice A. Bailey: Een Verhandeling over Witte Magie blz. 87

Alles wat de ziel heeft verworven aan licht tijdens een incarnatie, bewaart ze in de volgende incarnatie. Het zijn alleen de fouten, de verkeerde meningen die verdwijnen, want de waarheid of het licht is het brood van de ziel; ze voedt zich ermee, en wat ze verwerft kan nooit meer verloren gaan. Bron: Maître Philippe de Lyon

Je zult op aarde moeten terugkeren tot je je naaste liefhebt zoals jezelf. Bron: Maître Philippe de Lyon

 

We komen terug met de passies die we niet hebben overwonnen. Bron: Maître Philippe de Lyon

 

Een maal dat je de weg hebt afgelegd, zul je niet meer moeten komen waar je reeds geweest bent, maar het zou kunnen dat je vraagt terug te komen om anderen te helpen. Bron: Maître Philippe de Lyon

 

Komen we terug wanneer we willen?
Sommigen komen terug uit vrije wil, en anderen worden ertoe gedwongen. Zij die uit vrije wil terugkomen zijn geen kinderen van het vlees, maar kinderen van God. Het is door God's wil dat ze terugkomen.
" Bron: Maître Philippe de Lyon

 

Ik stierf als steen en werd een plant,

Ik stierf als plant en werd een dier,

 

Ik stierf als dier, ... toen ... werd ik een mens.

 Waarom dan vrezen voor de dood ?

Ben ik ooit slechter of minder geworden toen ik stierf ? 

 

Eens ga ik dood als mens en wordt een wezen van licht,

een engel uit de droom.

 

Doch mijn weg zet zich voort, alles op GOD na verdwijnt.

Ik word wat niemand gezien of gehoord heeft.

 

Ik word de ster boven alle sterren,

en straal neer op geboorte en dood.

 

Djalal Al-Din Roemi (Maulana) - Perzisch mysticus XIII°-Eeuw.

 

Wat met zekerheid over reïncarnatie kan worden gezegd

Bron: Alice A. Bailey: De wederkomst van de Christus blz. 113-116

  1. De Wet van Wedergeboorte is een grote natuurlijke Wet op onze planeet.

  2. Het is een proces dat onder de Wet van Evolutie valt.

  3. Zij wordt bepaald door de Wet van Oorzaak en Gevolg.

  4. Het is een proces van progressieve ontwikkeling, dat mensen in staat stelt van de grofste vormen van onnadenkend materialisme over te gaan naar geestelijke volmaking en intelligente perceptie en dat de mens mogelijk maakt een lid te worden van het ‘Koninkrijk Gods (Het Zielenrijk).

  5. Zij verklaart de verschillen tussen mensen en verklaart via de wet van karma de verschillen in omstandigheden en levenshouding.

  6. Het is de uitdrukking van het Wilsaspect van de Ziel. Het is de Ziel in alle vormen die reïncarneert.

  7. Zielen incarneren in groepen, en dat gebeurt cyclisch, met de bedoeling tot juiste verhoudingen met God en de naaste te komen.

  8. Zoals een mens in zijn hart denkt, zo is hij. Dit vraagt in dit verband zorgvuldige overpeinzing.

Via reïncarnatie evolueren wij naar ontwikkeling van het denkvermogen, het beheersen van de emotionele aard, openbaring in bewustzijn van de ziel, het betreden van het Pad van Terugkeer en zich richten naar het Zielenrijk, via meditatie, studie en dienst wordt niets meer voor het afgescheiden zelf gevraagd, verzaakt hij aan de begeerte naar het leven in de vormaard en bevrijd zichzelf zodoende van de Wet van Wedergeboorte. Dan is hij groepsbewust en bewust van zijn zielengroep en van de ziel in alle vormen; een stadium van aan Christus gelijke volmaking.

 

Proces van zelfrealisatie

Bron: SSB Brotherhood nieuwsbrief maart 2003: Love & Brotherhood

In de meeste Oosterse filosofieën, als wel als in de westerse kabbala en esoterie staat reïncarnatie centraal. Hoofdgegeven is dat de mens niet enkel een lichaam met een denkende geest is, maar dat zijn belangrijkste wezenskenmerk zijn goddelijke ziel is.

Deze goddelijke ziel doet een rondgang in het stoffelijke universum waarin zij zich eerst verliest, totaal onbewust van haar goddelijke afkomst. Gaandeweg komt ze tot besef van haar ware goddelijke aard en gaat de mens terug op zoek naar zijn bron, God, waar de ziel terug in opgaat.

Dit proces van zelfrealisatie loopt over vele stoffelijke levens. Zolang deze zelfrealisatie niet bereikt is, is de ziel gebonden aan een fysiek lichaam dat onderworpen is aan een cyclus van geboorte en dood. De ziel incarneert dus in de loop der tijden in meerdere lichamen - of voertuigen van de ziel, om de nodige spirituele ervaring en kennis op te doen. Tot de mens bewust begint te streven naar éénwording met God, omdat hij gaandeweg ervaart dat die éénwording niet alleen het einde betekent van zijn lange zoektocht naar zichzelf maar tegelijkertijd het begin is van een grandioos feest, het ware zijn.

 

Drie redenen voor reïncarnatie

Bron: Sai Baba

Er zijn drie redenen voor de mens om geboren te worden.

  • De eerste is ten gevolge van ons handelen, de wet van oorzaak en gevolg

  • de tweede is een onvervuld verlangen naar een bepaalde ervaring. Het gevoel dat hij een bepaald verlangen niet vervuld heeft en zijn verlangen terug geboren te worden om zulk verlangen te vervullen, is een hoofdreden.

  • de derde is een gebrek aan kennis, dus onwetendheid. De mens moet reïncarneren om de gevolgen van zijn daden te ondervinden. In deze omstandigheden is het onwetendheid die je naar wedergeboorte drijft.

Voorkennis van de ziel om te reïncarneren

Bron: Maître Philippe de Lyon

Als we aan de andere kant zijn, accepteren we de testen die we moeten ondergaan in alle kalmte, zelfs met blijheid: we stellen het niet in vraag, we ontvangen het als een geschenk, met vreugde, en we hebben er nooit genoeg van. Dan, op het moment dat we moeten incasseren, dat we ons bewust worden wat we aanvaard hebben, dan maken we een triestig figuur; we klagen en wensen niets gevraagd te hebben.

De ziel, het meest verheven deel van onszelf, het licht zelf, weet reeds 5 of 6 jaar voor zijn incarnatie de plaats waar zij zal leven en de tijd die ze op aarde zal moeten doorbrengen. Ze vervoegt het lichaam stilaan. Zij begint zich te verbinden bij de eerste ademhaling, daarna op het moment dat de ogen geopend worden. De vereniging is perfect op de leeftijd tussen zeven of twaalf jaar.

Bij de geboorte wordt de sluier gedeeltelijke getrokken tot drie of vier jaar. Dan sluit ze zich volledig.

Waarom zich het verleden trachten te herinneren? Waarom God uitdagen? Er is een sluier over het verleden, het heden en de toekomst gelegd. Zo weten we niets en kunnen we vermijden van veranderingen te willen aanbrengen aan het lot.

Ook de vorige levens kennen we niet, want dan zouden we weten dat een bepaalde moeilijkheid, ziekte of ongeluk ons moet overkomen, en we zouden alles doen om dit te vermijden.


bron: http://www.regenboogpad.net/Informatie/Reincarnatie.htm

Twee broertje

 

Er waren eens twee broertjes

Een van hen zei altijd tegen zijn moeder dat hij bij zijn tante hoorde

en dat hij niet begreep waarom hij bij hun was geboren en niet bij die tante?

Op een dag valt hij uit tegen zijn jongere broertje

woedend is hij als hij zegt

Hoe heb je dit gedaan?

We zouden samen komen

Het is allemaal jouw schuld!

Ik zei toch tegen je dat ik heel graag geboren wilde worden

Maar jij wilde niet!

Hoe heb je me daar weggehaald?

Het kleinere broertje haalt zijn fopspeen uit de mond en zegt heel rustig

Ik wilde papa!

Waarna zijn broer weer roept

ik wil papa niet ik wilde ome david

~~~~

Of het meisje dat met mama in de supermarkt alle oude kennissen en vriendinnen van haar overleden oma begroet

en zegt dat ze ze nog kent van toen ze oma was

Tevens speelt ze met de sieraden van oma zelfs nog wetend waar deze gekocht zijn!

~~~~~~~~~~

 

Mooi boek en zeker een aanrader om eens te lezen!