Carol Bowman
Kinderen uit de hemel
http://www.childpastlives.org/
Citaten van Carol Bowman
Uit "Kinderen uit de hemel":
Als het lichaam sterft,
overleeft de ziel. Ieder van ons heeft wel een een droom, een herinnering of een
ervaring die niet anders dan uit een vorig leven afkomstig kan zijn. Ook
kinderen ervaren dat. In elk kinderlichaam huist een oude ziel, een ziel die is
gereïncarneerd. Dat ontdekte ook de auteur toen haar vierjarige zoontje Chase
opeens een onverklaarbare angst voor harde geluiden begon te ontwikkelen. Zijn
ouders wisten zich met zijn plotseling fobische gedrag geen raad. Totdat een
bevriende therapeut het kind onder hypnose bracht en Chase tot in detail begon
te vertellen over zijn vorige leven als soldaat in de Amerikaanse Burgeroorlog.
Opnieuw beleefde hij de bulderende kanonnen en het geweervuur, opnieuw sneuvelde
hij… Maar toen Chase bijkwam uit de hypnose, was hij van zijn angst verlost.
Verrast en geïnspireerd door deze effectieve en helende therapie besloot Carol
Bowman, psychotherapeut, onderzoek te gaan doen naar de herinneringen aan vorige
levens van andere kinderen. Op basis van tientallen gesprekken met ouders en hun
vaak zeer jonge kinderen ontdekte zij dat gebeurtenissen in vorige levens vaak
het gedrag van kinderen bepalen en zelfs de oorzaak van bepaalde ziekten kunnen
zijn. Bovendien ontdekte zij dat jonge kinderen heel vaak spontaan – zonder
hypnose – spreken over een vorig leven. Daarvoor biedt zij ouders praktisch
advies: hoe kun je zo’n herinnering van je kind herkennen, hoe kun je daar het
beste op reageren en hoe kun je de ervaring van je kind zo benaderen dat de
herinnering een geruststellend en helend effect heeft.
Dichtbij
Maar ik weet wel dat er ontelbare mensen zijn die rouwen om een geliefd kind,
echtgenoot, vrouw, moeder of vader die in een nieuw lichaam is teruggekomen.
Sommige van deze zielen zijn in hun nieuwe incarnatie juist dicht bij de mensen
die om hen rouwen, kruisen hun leven onopgemerkt, doen misschien hun eerste
onzekere stappen door de kamer terwijl de familie bijeen is rond de kerstboom.
Ik weet dat dit gebeurt, maar de mensen zien het niet, omdat ze niet weten dat
het kan. Ik denk dat meer mensen zouden kunnen genieten van een onverwachte
hereniging met een bekende ziel als ze hun absolute geloofsopvattingen, hun
overtuiging dat 'dit gewoon niet kan' eens opzij konden zetten en zich konden
openstellen voor het feit dat het misschien tóch wel zou kunnen. Een kleine
veandering van opvatting maakt een wereld van verschil.
in "Wie was mijn kind?":
Reïncarnatie
Waarom zou de kerk zich zoveel moeite getroosten om reïncarnatie in diskrediet
te brengen? De meest voor de hand liggende verklaring hiervoor is de impliciete
psychologie van het begrip reïncarnatie. Iemand die in reïncarnatie gelooft,
neemt door middel van wedergeboorte verantwoordelijkheid voor z'n eigen
spirituele ontwikkeling. Hij heeft geen priesters, biechten en rituelen nodig om
zich tegen verdoemenis te beschermen (allemaal ideeën die, tussen haakjes, niet
tot de lering van Jezus behoren). Hij hoeft zich alleen maar te bekommeren om
zijn eigen daden, zowel ten opzichte van zichzelf als ten opzichte van anderen.
Geloof in reïncarnatie elimineert de angst voor eeuwige hel en verdoemenis, die
de kerk gebruikt om de geloofsgemeenschap onder de duim te houden. Met andere
woorden: reïncarnatie ondermijnt rechtstreeks de autoriteit en macht van de
dogmatische kerk.
Gesterkt
Elke ziel komt gesterkt door de overwinningen en verzwakt door de nederlagen in
zijn vorige leven, in deze wereld.
“Hij is altijd buitengewoon geïnteresseerd geweest in vliegtuigen”,
vertelt James' moeder, Andrea Leininger ons over de telefoon vanuit haar huis in
Louisiana, VS. Veel kinderen houden van vliegtuigen, maar James verhaal is
uniek. Hij herinnert zich piloot te zijn geweest in de tweede wereld oorlog uit
Uniontown: Luitenant James McCready Huston, neergeschoten bij Iwo Jima in 1945.
Toen hij 18 maanden oud was, nam Bruce Leininger, zijn vader, James mee naar het
Kavanaugh Museum in Dallas, Texas, waar de kleine baas gebiologeerd werd door
vliegtuigen uit de tweede wereld oorlog. Een paar maanden later begonnen de
nachtmerries. “Ze waren vreselijk, vreselijk,” zegt Andrea. “Hij
schreeuwde, ‘vliegtuig stort neer, brand, kleine man kan er niet uit’. Hij
schopte met z’n benen en wees met z’n handen naar het plafond.”
Toen James 2½ jaar oud was, ging Andrea met hem boodschappen doen en hij wou
een speelgoedvliegtuigje. “Ik zei tegen hem, ‘kijk, het heeft een bom aan de
onderkant’ en hij zei tegen mij ‘dat is geen bom, dat is een val tank. ‘
ik had geen idee wat dat was.”
Geen van beide ouders hebben ooit in het leger gezeten, noch hebben zij iets met
luchtvaart te maken. Totdat James interesse begon te tonen in vliegtuigen hadden
zij niets over luchtvaart in huis. Andrea’s moeder stuurde haar een boek van
de schrijfster Carol Bowman uit Pennsylvania, ”Vorige levens van kinderen”
geheten. De ouders begonnen de technieken uit het boek te gebruiken, waarbij ze
James verzekerden dat de gebeurtenissen in zijn nachtmerries niet van hem waren
maar van iemand anders, niet de persoon die hij nu was. “Het hielp. De
nachtmerries stopten bijna meteen,” zei Andrea.
Maar de herinneringen stopten niet, ze komen alleen niet allemaal tegelijk naar
boven.
“Ik las hem een verhaaltje voor en hij werd ineens afwezig,” herinnert ze
zich. “Ik vroeg hem wat er gebeurd was met zijn vliegtuig. ‘Werd
neergeschoten,’ zei hij. Waar? ‘Motor’, Waar stortte het neer?
‘Water’. Toen ik hem vroeg wie zijn vliegtuig had neergeschoten, wierp hij
mij een blik toe als een teenager, zo van weet-je-dat-niet-eens, ‘de
Japanners’. “Welk klein kind weet nou van de Japanners,” vroeg zij. “Hij
zei dat hij wist dat het een Japans vliegtuig was vanwege de rode zon. Mijn man
en ik waren totaal in shock.”
James kwam met meer gegevens. Hij zei dat zijn vroegere naam James was, dat hij
een Corsair vloog en startte van een schip met de naam Natoma en hij herinnerde
zich een collega vlieger met de naam Jack Larson.
Voedsel kan James herinneringen ook opwekken. “Ik had geen gehaktschotel
gemaakt in 10 jaar, dus James had het nooit gehad, “zei Andrea. “toen hij
aan tafel ging zitten zei hij: ‘Gehaktschotel! Dat heb ik niet gehad sinds ik
op de Natoma was.’ Op een dag, toen we ijs aten zei hij dat hij elke dag ijs
kon eten op de Natoma.
Bruce begon de herinneringen van zijn zoon te onderzoeken en ontdekte een klein
vliegdekschip de ‘Natoma Bay’, dat meedeed aan de slag bij Iwo Jima. Een en
twintig bemanningsleden kwamen er bij om. Bruce ontdekte ook dat er maar één
James onder hen was, James Huston. James Hustons vliegtuig was geraakt in de
motor door Japans vuur op 3 maart 1945, stortte neer in vlammen en zonk
onmiddellijk. Vlieger Jack Larson zag het gebeuren.
James Huston werd geboren op 22 oktober 1923 in South Bend, Indiana en woonde in
Uniontown in de jaren ’30. Zijn vader was James McCready Huston Sr., van
Brownsville en Daryl Green Huston, die in New Geneva was geboren en in Uniontown
opgroeide. James was hun enige zoon. Volgens Luitenant Hustons neef, Bob Huston
uit Flatwoods, gaf de oudere Huston verscheidene kranten uit en gaf 13 boeken
uit. Hij woonde in Brownsville toen twee marineofficieren hem op de hoogte
kwamen stellen van de dood van zijn zoon. James was op zijn 50ste missie en zou
naar huis gekomen zijn als hij nog vijf minuten langer geleefd had.
Andrea gelooft dat haar zoon de reïncarnatie is van Luitenant James Huston.
“Er zijn zoveel kleine dingen. Ik geloof nu in reïncarnatie.”
Haar echtgenoot Bruce blijft skeptisch. “Hij begon zijn onderzoek om te
bewijzen dat wat James zei niet waar kon zijn en eindigde met het bewijzen van
het tegendeel, zei zij. “Ik denk dat hij gelooft dat James Hustons geest zich
op de een of andere manier in onze zoon heeft gemanifesteerd.
Andrea en Bruce staan ook in contact met de veteranen van Natoma Bay. “Wij
hebben eerst niets gezegd,” zei Andrea, “maar iedereen heeft een verhaal
over een geest die hen bezocht heeft. James zuster Anne Barron, in Californië
sprak met hem op de dag dat hij werd gedood. Anne gelooft James verhaal, omdat
hij zoveel dingen wist die alleen haar broer kon weten.
“Families van de 21 mannen die werden gedood hebben contact met elkaar,”
gaat Andrea verder. “Het heeft hen nader tot elkaar gebracht.” Zij zijn van
plan dit jaar naar de reünie van Natoma Bay te gaan en hun zoon mee te nemen.
Andrea weet niet waarom dit gebeurt is. “Als hij terug kwam, waarom dan?
Misschien was het zodat mijn echtgenoot het boek over Natoma Bay kon
schijven,” zei zij. “Het hielp het tij te keren in de oorlog in de Stille
Oceaan en was een van de hoogst gedecoreerde vliegdekschepen, maar het heeft
niet veel bekendheid gekregen.” In de introductie verhaalt Bruce hoe hij over
het schip hoorde.
Deze ontdekking door de fascinatie van een kleuter met vliegtuigen en zijn
nachtmerries heeft tot een TV uitzending geleid. ABC nam contact op met Carol
Bowman over haar werk met kinderen en hun vorige levens en de ervaring van James
Leininger was de meest overtuigende.
http://www.sinor.ru/~che/birthmarks.htm
de link verwijst naar een site die verteld over de reden van aangeboren
lidtekens!
En het verband met vorige levens!
Tandenknarsen
Dit voorbeeld komt uit het boek Wie was mijn kind? van Carol Bowman.
Keith (8) heeft sinds een maand of zes last van dwangmatig tandenknarsen. Het is
ongeveer begonnen samen met hevige nachtmerries waarin hij het gevoel heeft dat
hij wordt doodgedrukt. Na elke nachtmerrie wordt hij wakker met een heel
gespannen en angstig gevoel.
Tijdens de sessie
(er was er slechts een nodig) vertelt hij het verhaal van René, een
vijftienjarige jongen in Frankrijk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Een
lange rij mensen uit zijn dorp wordt door Duitse soldaten gedwongen de weg af te
marcheren tot aan de boerderij waar zijn familie woont. De soldaten komen het
erf op, pakken René en zijn familie op en duwen hen tussen de rij mensen. De
jongen smeekt 'alsjeblieft, vertel hen dat ik geen Jood ben'. Maar er wordt geen
aandacht aan besteed. Na vele lange, uitputtende dagen van marcheren en in
treinen zitten wordt hij een concentratiekamp binnengeleid. Hij kokhalst van de
lijkgeur die om hem heen is. Vervolgens wordt hij samen met vele anderen in een
rij voor een sloot opgesteld. Mannen in uniform met machinegeweren beginnen te
vuren. Een kogel raakt de zijkant van zijn gezicht en hij valt in de sloot. Hij
voelt het verstikkende gewicht van lichamen die boven op hem vallen. Hij hapt
naar adem en probeert te schreeuwen, maar hij kan zijn kaken niet van elkaar
krijgen vanwege alle lichamen op zijn hoofd. Vol angst en woede sterft hij een
langzame marteldood.
Na de sessie slaakt Keith een zucht van verlichting. Het was het einde van zijn
nachtmerries en tandenknarsen.
Angst voor brand (pyrofobie)
Dit voorbeeld komt uit het boek Wie was mijn kind? van Carol Bowman.
Sarah (9) is altijd bang dat er in huis brand zal uitbreken. Ze wordt al
onrustig als er kaarsen worden aangestoken en ze staat erop dat die weer worden
uitgeblazen. Onder haar bed heeft ze een tas klaargezet waar haar
lievelingspoppen en wat kleren inzitten, voor het geval ze moet vluchten.
Tijdens een sessie beschrijft Sarah een eenvoudig houten huis. Ze is een meisje
van een jaar of elf dat meestal haar moeder helpt met het werk in huis en soms
helpt ze haar vader met de dieren. Ze gaat niet naar school omdat 'meisjes geen
onderwijs nodig hebben'. Op een gegeven moment wordt ze 's-nachts wakker en ze
ruikt rook. Het huis staat in brand. Doodsbang probeert ze een uitweg te vinden
uit het brandende huis, maar dat lukt niet. Ze sterft in de vlammen.
Sarah begrijpt zonder nadere uitleg waar haar angst voor brand vandaan komt.
Enkele dagen later haalt ze de tas met poppen en kleren onder haar bed vandaan
en pakt hem uit. Haar 'onverklaarbare' angst voor brand is na die dag verdwenen,
hoewel ze nog steeds voorzichtig is wanneer ze een lucifer aansteekt.
Vergeet niet dat ik terug zal komen... Nog even,
als een korte stilte van de wind, en een andere vrouw zal weer mijn moeder zijn.
Bron:
Kahlil Gibran
Kinderen komen via jou, maar niet van jou.
Bron:
Kahlil Gibran
Impulses breed desire. Desires cause birth and also death.
When man is devoid of desires, he need not go through birth and death. The next
birth is the result of unfulfilled desires in this life and is determined by
them. Those who have no trace of desire for material objects can achieve the
awareness of the Atmic reality. In fact, the desire to know God, to love God and
be loved by God is not a desire which binds. Bron:
Sri Sathya Sai Baba
De mens leert het wiel van wedergeboorte breken i.pl.v. erop
gebroken te worden. Bron: Alice
A. Bailey: Een Verhandeling over Kosmisch Vuur blz. 99
Alle vragen over vorig familieleven moet u
achterwege laten. Door één dergelijk vraag is het mogelijk tot algemeenheden
te vervallen, terwijl onder alle omstandigheden het nodig is het ongewone van
het werkelijke te bewaren. Werkelijkheid bereid het pad voor in een
bliksemflits. Bron:Helena
Roerich - Nieuw Tijdperk Gemeenschap par. 209
In de Wet van Wedergeboorte ligt het geheim van de huidige
crisis verborgen. Groepen Zielen komen samen om een bepaald karma, dat met het
verleden samenhangt, uit te werken. Bron:
Alice A. Bailey: Een Verhandeling over Witte Magie blz. 87
In de Wet van Wedergeboorte ligt het geheim van de huidige
crisis verborgen. Groepen Zielen komen samen om een bepaald karma, dat met het
verleden samenhangt, uit te werken. Bron:
Alice A. Bailey: Een Verhandeling over Witte Magie blz. 87
Alles wat de ziel heeft verworven aan licht
tijdens een incarnatie, bewaart ze in de volgende incarnatie. Het zijn alleen de
fouten, de verkeerde meningen die verdwijnen, want de waarheid of het licht is
het brood van de ziel; ze voedt zich ermee, en wat ze verwerft kan nooit meer
verloren gaan. Bron: Maître
Philippe de Lyon
Je
zult op aarde moeten terugkeren tot je je naaste liefhebt zoals jezelf.
Bron: Maître Philippe de Lyon
We
komen terug met de passies die we niet hebben overwonnen.
Bron: Maître Philippe de
Lyon
Een
maal dat je de weg hebt afgelegd, zul je niet meer moeten komen waar je reeds
geweest bent, maar het zou kunnen dat je vraagt terug te komen om anderen te
helpen. Bron:
Maître Philippe de Lyon
Komen
we terug wanneer we willen?
Sommigen komen terug uit vrije wil, en anderen worden ertoe gedwongen. Zij die
uit vrije wil terugkomen zijn geen kinderen van het vlees, maar kinderen van
God. Het is door God's wil dat ze terugkomen."
Bron: Maître Philippe de
Lyon
Ik
stierf als steen en werd een plant,
Ik
stierf als plant en werd een dier,
Ik
stierf als dier, ... toen ... werd ik een mens.
Waarom
dan vrezen voor de dood ?
Ben
ik ooit slechter of minder geworden toen ik stierf ?
Eens
ga ik dood als mens en wordt een wezen van licht,
een
engel uit de droom.
Doch
mijn weg zet zich voort, alles op GOD na verdwijnt.
Ik
word wat niemand gezien of gehoord heeft.
Ik
word de ster boven alle sterren,
en
straal neer op geboorte en dood.
Djalal
Al-Din Roemi (Maulana) - Perzisch mysticus XIII°-Eeuw.
Wat
met zekerheid over reïncarnatie
kan worden gezegd
Bron:
Alice A. Bailey: De wederkomst van de Christus blz. 113-116
-
De
Wet van Wedergeboorte is een grote natuurlijke Wet op onze planeet.
-
Het
is een proces dat onder de Wet van Evolutie valt.
-
Zij
wordt bepaald door de Wet van Oorzaak en Gevolg.
-
Het
is een proces van progressieve ontwikkeling, dat mensen in staat stelt van
de grofste vormen van onnadenkend materialisme over
te gaan naar geestelijke volmaking en intelligente perceptie en dat de mens
mogelijk maakt een lid te worden van het ‘Koninkrijk Gods (Het Zielenrijk).
-
Zij
verklaart de verschillen tussen mensen en verklaart via de wet van karma de
verschillen in omstandigheden en levenshouding.
-
Het
is de uitdrukking van het Wilsaspect van de Ziel. Het is de Ziel in alle
vormen die reïncarneert.
-
Zielen
incarneren in groepen, en dat gebeurt cyclisch, met de bedoeling tot juiste
verhoudingen met God en de naaste te komen.
-
Zoals
een mens in zijn hart denkt, zo is hij. Dit vraagt in dit verband
zorgvuldige overpeinzing.
Via
reïncarnatie evolueren wij naar ontwikkeling van het denkvermogen, het
beheersen van de emotionele aard, openbaring in bewustzijn van de ziel, het
betreden van het Pad van Terugkeer en zich richten naar het Zielenrijk, via
meditatie, studie en dienst wordt niets meer voor het afgescheiden zelf
gevraagd, verzaakt hij aan de begeerte naar het leven in de vormaard en bevrijd
zichzelf zodoende van de Wet van Wedergeboorte. Dan is hij groepsbewust en
bewust van zijn zielengroep en van de ziel in alle vormen; een stadium van aan
Christus gelijke volmaking.
Proces
van zelfrealisatie
Bron:
SSB Brotherhood nieuwsbrief
maart 2003: Love & Brotherhood
In
de meeste Oosterse filosofieën, als wel als in de westerse kabbala en esoterie
staat reïncarnatie centraal. Hoofdgegeven is dat de mens niet enkel een lichaam
met een denkende geest is, maar dat zijn belangrijkste wezenskenmerk zijn
goddelijke ziel is.
Deze
goddelijke ziel doet een rondgang in het stoffelijke universum waarin zij zich
eerst verliest, totaal onbewust van haar goddelijke afkomst. Gaandeweg komt ze
tot besef van haar ware goddelijke aard en gaat de mens terug op zoek naar zijn
bron, God, waar de ziel terug in opgaat.
Dit
proces van zelfrealisatie
loopt over vele stoffelijke levens. Zolang deze zelfrealisatie niet bereikt is,
is de ziel gebonden aan een fysiek lichaam dat onderworpen is aan een cyclus van
geboorte en dood. De ziel incarneert dus in de loop der tijden in meerdere
lichamen - of voertuigen van de ziel, om de nodige spirituele ervaring en kennis
op te doen. Tot de mens bewust begint te streven naar éénwording met God,
omdat hij gaandeweg ervaart dat die éénwording niet alleen het einde betekent
van zijn lange zoektocht naar zichzelf maar tegelijkertijd het begin is van een
grandioos feest, het ware zijn.
Drie
redenen voor reïncarnatie
Bron:
Sai Baba
Er
zijn drie redenen voor de mens om geboren te worden.
-
De
eerste is ten gevolge van ons handelen,
de wet van oorzaak en gevolg
-
de
tweede is een onvervuld verlangen naar een bepaalde ervaring. Het gevoel dat
hij een bepaald verlangen niet vervuld heeft en zijn verlangen terug geboren
te worden om zulk verlangen te vervullen, is een hoofdreden.
-
de
derde is een gebrek aan kennis, dus onwetendheid. De mens moet reïncarneren
om de gevolgen van zijn daden te ondervinden. In deze omstandigheden is het
onwetendheid die je naar wedergeboorte drijft.
Voorkennis
van de ziel om te reïncarneren
Bron:
Maître Philippe de Lyon
Als
we aan de andere kant zijn, accepteren we de testen die we moeten ondergaan in
alle kalmte, zelfs met blijheid: we stellen het niet in vraag, we ontvangen het
als een geschenk, met vreugde, en we hebben er nooit genoeg van. Dan, op het
moment dat we moeten incasseren, dat we ons bewust worden wat we aanvaard
hebben, dan maken we een triestig figuur; we klagen en wensen niets gevraagd te
hebben.
De
ziel, het meest verheven deel van onszelf, het licht zelf, weet reeds 5 of 6
jaar voor zijn incarnatie de plaats waar zij zal leven en de tijd die ze op
aarde zal moeten doorbrengen. Ze vervoegt het lichaam stilaan. Zij begint zich
te verbinden bij de eerste ademhaling, daarna op het moment dat de ogen geopend
worden. De vereniging is perfect op de leeftijd tussen zeven of twaalf jaar.
Bij
de geboorte wordt de sluier gedeeltelijke getrokken tot drie of vier jaar. Dan
sluit ze zich volledig.
Waarom
zich het verleden trachten te herinneren? Waarom God uitdagen? Er is een sluier
over het verleden, het heden en de toekomst gelegd. Zo weten we niets en kunnen
we vermijden van veranderingen te willen aanbrengen aan het lot.
Ook
de vorige levens kennen we niet, want dan zouden we weten dat een bepaalde
moeilijkheid, ziekte of ongeluk ons moet overkomen, en we zouden alles doen om
dit te vermijden.
bron: http://www.regenboogpad.net/Informatie/Reincarnatie.htm
Twee broertje
Er waren eens twee broertjes
Een van hen zei altijd tegen zijn moeder dat
hij bij zijn tante hoorde
en dat hij niet begreep waarom hij bij hun was
geboren en niet bij die tante?
Op een dag valt hij uit tegen zijn jongere
broertje
woedend is hij als hij zegt
Hoe heb je dit gedaan?
We zouden samen komen
Het is allemaal jouw schuld!
Ik zei toch tegen je dat ik heel graag geboren
wilde worden
Maar jij wilde niet!
Hoe heb je me daar weggehaald?
Het kleinere broertje haalt zijn fopspeen uit
de mond en zegt heel rustig
Ik wilde papa!
Waarna zijn broer weer roept
ik wil papa niet ik wilde ome david
~~~~
Of het meisje dat met mama in de supermarkt
alle oude kennissen en vriendinnen van haar overleden oma begroet
en zegt dat ze ze nog kent van toen ze oma was
Tevens speelt ze met de sieraden van oma zelfs
nog wetend waar deze gekocht zijn!
~~~~~~~~~~
Mooi boek en zeker een aanrader om eens te
lezen!
|