|
Gene Zijde
Een misschien wel
interessant artikel:
Uw kindje is niet dood, het leeft!!!
Dit artikel is speciaal voor al die vaders en moeders, die hun kind verloren hebben.
Een diep geworteld en gevoeld verdriet is het, dat zo veel vaders maar vooral moeders met zich meedragen, als zij hun zo gewenste kind moeten verliezen. Het laat vaak een diepe geestelijk wond achter, die maar niet wil genezen. Ook als er daarna nog kinderen worden geboren; die pijn zal nooit helemaal weggaan.
"Waarom moest ons dat overkomen??", is een veelvuldig gestelde vraag.
In dit artikel willen we proberen enige troost te bieden, door te vertellen wat er met uw kindje gebeurt, als het terug gaat naar de sferen.
In het boek "Jeus van moeder Crisje", wordt de ervaring beschreven van Jozef Rulof, die ook zijn kind moest verliezen.�
(11,Citaat: "Intussen is de Wienerin wachtende op hun kindje. Nu wil meester Alcar hem bewijzen geven voor de moeders, die hun kleintjes moeten verliezen door de dood, die er niet is. Jeus weet niet, dat hij thans met de Wienerin een vreselijk drama zal beleven. Is dat wat? Hij krijgt een eigen kindje, hij is hartstikke gek op kinders....".)
Als Anna (de Wienerin), zijn vrouw, drie maanden in verwachting is, neemt Meester Alcar hem mee naar de kindersferen. Hij begint te voelen, dat er iets niet klopt. Hij moet een tekening maken van zijn meester voor zijn kind. Als hij de tekening ziet, weet hij het al. Hij verscheurt de tekening. Voor het eerst weigert Jozef om voor zijn meester te dienen, maar dat was precies wat Alcar wilde.
Nadat hij door uit te treden de kindersferen bezocht heeft en dit hoofdstuk op papier is gezet, leest hij het. Meteen verscheurt hij dit hoofdstuk. Hij vertikt het langer, hij wil zijn kind hebben!!
Voorzichtig probeert hij toch zijn vrouw voor te bereiden, maar zij wil hier niets mee te maken hebben. "Ik wil mijn kind en hou op met dat gepraat".
Dan pakt Alcar hem voorzichtig bij zijn kladden, want het werk moet doorgaan. Hij vertikt het echter nog steeds om voor zijn meester te dienen, maar zijn meester houdt hem onder de duim, door hem voor vijftig procent in gevoel af te sluiten.
Een paar dagen later komt hij weer in zijn normale bewustzijn. Hij leest wat hij geschreven heeft over de kindersferen en .......weer verscheurt hij het. Hij voert een verschrikkelijk gevecht. Maar Alcar heeft hiermee een bedoeling. Hij wil bewijzen, dat er geen dood is en dat "Magere Hein" ontdaan moet worden van de kroon op zijn vreselijke kop.
Twee weken voordat het kind geboren zal worden, treedt Jozef uit en wordt hij verbonden met zijn kind, dat nog in de baarmoeder verblijft. Dit kind vertelt hem, dat zij ( het zou een meisje zijn geworden) niet op aarde geboren zal worden, maar dat het op aarde is geweest, om de groei en bloei �n de moeder te beleven.�
En inderdaad, als het zover is, wordt het kind dood geboren. Het is door de navelstreng gekropen en heeft zichzelf geworgd.
Hij en zijn Anna huilen zich volkomen leeg van verdriet. Maar hun kindje moet w�l begraven worden. Dan gaat hij, met in zijn armen het kleine kistje, naar het kerkhof. Zijn zus Miets, die al eerder was overgegaan, is bij hem en helpt hem dragen. Ook de begrafenisman is er. Gommel, die naam zou het meisje gekregen hebben, wordt in hetzelfde graf gelegd als Miets. Dan valt Jozef in trance en spreekt meester Alcar tot Gommel, Miets en de begrafenisman. Deze laatste heeft zijn eerste boek gelezen. De man huilt van geluk en zal het aan iedereen vertellen, die het maar horen wil.
In het tweede deel van: Een Blik in het Hiernamaals. Hoofdstuk: Kindersfeer en re�ncarnatie,wordt liefdevol beschreven, hoe er voor deze kinderen wordt gezorgd. Dit is het hoofdstuk, dat Jozef zo vaak heeft verscheurd en waar hij niets mee te maken wilde hebben.�
Er zijn vier kindersferen:
De eerste kindersfeer ontvangt de kinderen tot drie jaar en bevindt zich tussen de vierde en vijfde lichtsfeer;
De tweede kindersfeer ontvangt de kinderen tussen de drie en zeven jaar en bevindt zich tussen de derde en vierde lichtsfeer;
De derde kindersfeer ontvangt de kinderen tussen de zeven en veertien jaar en bevindt zich tussen de tweede en derde lichtsfeer;
De vierde kindersfeer ontvangt de kinderen van veertien jaar en bevindt zich tussen de eerste en tweede lichtsfeer.
In het derde deel van hetzelfde boek, hoofdstuk: Andr� ziet zijn kind, neemt Alcar hem mee naar een kindersfeer. Dit is de sfeer, waar zijn "dood"-geboren kindje woont. Als ze daar zijn aangekomen, laat Alcar hem alleen. Dan opeens komt zijn kind, zijn Gommel, naar hem toe. Hij voelt, dat hij haar niet zo maar kan vasthouden. Maar dan sluit hij haar in zijn armen en is hij ��n moment de gelukkigste mens in de ruimte.
Als hij terugkeert op aarde, vertelt hij aan zijn vrouw Anna, wat hij heeft beleefd. Nu kan ook zij verder, nu zij weet, dat haar Gommel, wat kaboutertje betekent in het Weens, leeft en goed wordt verzorgd.
Dit alles moest Jozef beleven van zijn meester Alcar voor al die moeders, die hun kind hebben verloren.
We hebben u met dit artikel maar een kleine indruk kunnen geven. Iedere vader en moeder, die antwoorden zoekt en wil beleven hoe het met hun kind verder is gegaan, raden wij aan het boek: "Een Blik in het Hiernamaals" te lezen.�
Het zal u tot grote troost zijn en daarna kunt u, evenals Anna en Jozef, weer verder.
(12, citaat....
LIEFDE
"Liefde is het hoogste goed
aan de mens gegeven.
Liefde is wat leven doet,
van ontroering beven.
Liefde is alles, Liefde is God,
Het maakt van armen rijken.
Zonder liefde - wat was het lot?
Het zou op niets gelijken.
Geest van Liefde, leid ons voort
doordring ons van uw wezen,
dan wachten wij ook ongestoord
't einde zonder vrezen.
En zij het leven kort of lang
God's Liefde maakt geen sterven bang.")
Het huwelijk vanuit Gene Zijde bezien
Waarom mislukt ��n op de drie huwelijken?�
In onze website: "Hoe moeten wij denken?", hebben wij uitgelegd, dat de meesters van Gene Zijde graag zouden willen, dat wij, mensen op aarde, geestelijk leren denken. Zij immers hebben zich de enorme diepte van alles wat leeft, eigen gemaakt. Zo ook de diepte van de problemen waar de mens op aarde mee te maken heeft. Door middel van hun instrument op aarde, Jozef Rulof, hebben zij die enorme wijsheid in 25 boeken vastgelegd. Hij vertegenwoordigde de mensheid op aarde; hij beleefde, zoals ook de meesters aan Gene Zijde dit beleefd hadden, de problemen van de mens op aarde en...wat daarvan de uiteindelijke oorzaak was.
Niemand, maar dan ook werkelijk niemand op aarde heeft dit beleefd of zal dit beleven.
Zo hebben de meesters uit het Hiernamaals ook de diepere oorzaken van de vele mislukte huwelijken kunnen vaststellen en beschrijven. Zij kennen uit eigen ervaring de ellende van gebroken huwelijken. Zij willen niets liever dan ons mensen op aarde helpen, zodat wij niet dezelfde fouten maken. Zij weten dat miljoenen mannen en vrouwen in hun huwelijk op een dood spoor zitten. Maar als de mensen op aarde, die hiermee te maken hebben, ernstig willen, zijn zij in staat om die ellende te veranderen in geluk. Zij, als Liefdesgeesten, willen niet anders. Daarvoor is het wel noodzakelijk dat de mens op aarde geestelijk wil ontwaken.
Toen de mens op Moeder Maan aan zijn evolutie begon, legde God in ons o.a. het volgende gevoel:
(20, Citaat,.. "Mijn kinderen, Ik schiep u als man en vrouw...Gij zult steeds verder en hoger moeten gaan om in al Mijn Wetten te ontwaken en te worden als Ik ben.Hebt al Mijn leven lief, zoals Ik u liefheb..")
God gaf de mens door het huwelijk het eeuwigdurende contact met Zichzelf. Als dit op aarde zou worden begrepen, zou het huwelijksgeluk onbegrensd zijn. De mens op aarde echter, moet hiervoor nog ontwaken.
Alles in Gods ruimte kent zeven graden van ontwikkeling. Ook het huwelijk kent zeven geestelijke graden, gevoelsafstemmingen.�
In dit verband verwijzen we u naar het schema:�
- De zeven graden voor het organisme - en wel de 4e t/m de 7e graad.
In de eerste plaats moet de stoffelijke kringloop worden voltooid tot en met de 7e graad. Vanaf de 4e graad begint de bewustwording van "goed en kwaad". Als de mens zijn stoffelijke kringloop heeft volbracht, zal hij voor het "goedmaken" teruggaan naar de 4e graad. Want daar is de bewustwording begonnen en wist de mens wat hij deed of juist niet deed. De mens kreeg immers een vrije wil om een vrije keus te maken?! Iedereen, niet ��n uitgezonderd, of ze nu op aarde leven of aan Gene Zijde reeds het AL hebben bereikt zoals Christus, hebben deze wetten van Oorzaak en Gevolg moeten beleven.
Vanaf die 4e stoffelijke graad op weg naar het einde van de stoffelijke kringloop werden er uiteraard ook huwelijken gesloten. De ellende die deze huwelijken aanricht(t)en door mannen aan vrouwen en vrouwen aan mannen, is niet te beschrijven. Deze huwelijken hebben/hadden afstemming op de zeven hellen aan Gene Zijde. Men trouw(t)de maar raak; een hogere graad met een lagere. Men kent/ kende slechts hartstocht, haat en geweld onderling. Deze huwelijken zijn/waren monsterachtig, moordend afbrekend. Miljoenen mensen hebben hierdoor een einde aan hun leven gemaakt.
Toen de stoffelijke kringloop was voltooid lagen er daarom pakken rekeningen, die vereffend moesten worden.�
De mens gaat, om die rekeningen te vereffenen, terug naar de 4e stoffelijke graad om van daaruit weer naar de zevende graad te gaan om zich de geestelijke bewustwording eigen te maken. Hij/ zij ontmoet in al die levens diegene aan wie "goedgemaakt"moet worden.�
(21, Citaat: ."Man en vrouw beleven het eigen oorzaak en gevolg van hun vorig bestaan. Deze wet brengt hen tezamen, zij eist, zij overheerst hun wil, hun eigen denken en voelen." "Het oorzaak en gevolg voor het huwelijk is daarom een wet.".)
Wat zien we nu gebeuren, als uitvloeisel van die Goddelijke wet?
Er moet "goedgemaakt" worden. Men vindt elkaar onder al die miljoenen, als karmische wetten hen binden. Deze goddelijke wetten zijn immers door de mens zelf geschapen. Oude rekeningen moeten vereffend worden, anders zouden ze elkaar nooit hebben ontmoet. In deze verbintenissen valt weinig geluk te beleven voor beiden. En als deze huwelijken ook nog eens worden gesloten tussen een hogere en een lagere graad, dan zijn deze relaties een ware hel.
Maar het zijn eveneens de karmische wetten die eisen, dat man en vrouw hun huwelijk gestand blijven. Hoe moeilijk het ook is, maak het huwelijk af. Is dit niet het geval en gaat men uit elkaar, dan zal men in een volgend leven die rekening moeten betalen. Aan die wet kan geen mens ontkomen.
Hieronder volgen een aantal concrete voorbeelden, waarom het, Geestelijk wetenschappelijk vanuit de Universiteit van Christus gezien, fout gaat:
Man en vrouw weten niet, waarom zij op aarde zijn;�
Man en vrouw weten niet waartoe zij hun organisme hebben gekregen;�
Miljoenen mannen en vrouwen vergeten, dat zij het heiligste bezitten, wat God aan ons mensen kan schenken;�
Miljoenen vrouwen kennen het moederschap nog niet;�
De man en vrouw die met elkaar trouwen weten meestal niet dat zij elkaar niet bij toeval hebben ontmoet, maar dat het een Goddelijke wet is. Heeft God toevalligheden geschapen? Hangt het gehele universum van toevalligheden aan elkaar?�
Man en vrouw zijn van een verschillende geestelijke graad, gevoelsafstemming, waardoor men elkaar niet begrijpt;�
Het huwelijk is slechts gericht op het genereren van stoffelijk bezit;�
Het huwelijk is voor-dierlijk, dierlijk, grofstoffelijk of stoffelijk . De dierlijke graad, als voorbeeld, slaat, trapt, mismaakt,liegt en bedriegt en steelt wat los en vast zit en neemt het met de huwelijkstrouw niet zo nauw;�
De mensheid kent het geestelijk huwelijk nog niet;�
Man en vrouw hebben elkaar lief door hun hersenen i.p.v. door hun gevoel;�
Man en vrouw weigeren te leren denken voor de ruimte en hun eigen Goddelijkheid;�
Het huwelijk is gebaseerd op lichamelijke liefde, waardoor een van de partners op den duur iets anders zoekt;�
Er wordt getrouwd op basis van een gemeenschappelijke hobby of sport;�
De mensheid denkt dat liefde te koop is;�
De mens weigert te leren denken over wat er in het Universum leeft. Hierdoor staat hij niet alleen voor de maatschappij voor een dood punt, maar bovenal voor zijn liefde en geluk. Dit is dodelijk voor het liefdesleven.�
Hoe kan het, eveneens geestelijk wetenschappelijk vanuit de Universiteit van Christus gezien, wel goed gaan:
Zowel man als vrouw moeten de bereidheid hebben om geestelijk te willen ontwaken. Meestal is het nog zo, dat de vrouw zich geestelijk wel wil verruimen maar de man niet.
Mannen!!, buig het hoofd eens voor jezelf, genereer ook eens g��stelijk bezit en het huwelijk wordt een klein paradijsje op aarde!!!! Beiden moeten weten dat het huwelijk een stoffelijke, een geestelijke en een Goddelijke betekenis heeft. De Universiteit van Christus vertelt het u.
In het boek: "Vraag en Antwoord" deel I wordt de vraag gesteld:
Of het gerechtvaardigd is dat de mens geen aandacht heeft voor zijn naaste omgeving, omdat hij te verdiept is in zijn werk.�
( Trefwoord: maatschappelijke gebondenheid). In 4 bladzijden worden door Jozef Rulof aanwijzingen gegeven hoe je een goede balans kunt vinden tussen de taak in de maatschappij en de taak in het huwelijk.
Er komt ooit een tijd, dat het niet meer mogelijk zal zijn, dat twee verschillende graden met elkaar trouwen, tenzij de wet van oorzaak en gevolg dat eist. Maar omdat beiden dan 'n geestelijke graad hebben bereikt en daardoor geestelijk zijn ontwaakt, zullen zij iets van hun huwelijk kunnen maken. Maar voor het zover is, kan ieder huwelijkspaar daar zelf alles aan doen. Schep geen nieuw karma, want we moeten het toch weer goedmaken en daarvoor terug naar de aarde.�
Man en vrouw kunnen zichzelf en elkaar tot de geestelijke evolutie voeren en dit wordt dan hun liefde voor elkaar. Zelfs het elkaar kussen wordt dan ruimtelijk diep en de liefde voor elkaar universeel. Het menselijk ��nzijn, de lichamelijke liefde, wordt Goddelijke Liefde. Hierdoor remmen man en vrouw elkaar niet en is er harmonie en een diep gevoeld geluk. Nog steeds is het zo, dat een van beide partners hun relatie als een gevangenis ervaart, als slechts ��n van beide partners geestelijk wil evolueren. Maar als beiden geestelijk willen evolueren zal het huwelijk een klein paradijsje worden. Het gevoelsleven verandert dan drastisch en daarna de liefde voor elkaar.
De graden van het huwelijk kunnen u naar de sferen van licht voeren of naar de duisternis van de hellen. De mensheid moet open gaan staan voor het geestelijk huwelijk, zoals dat ook wordt beleefd aan Gene Zijde. Als het zover is, zal de mens voor eeuwig bewust worden verbonden met zijn tweelingziel. De zielen die al bij elkaar hoorden toen zij op de maan aan hun evolutie begonnen.�
De geestelijk bewuste zielen kennen geen haat. Zij hebben alles lief wat leeft. Zij stralen dit ook uit. Zij zijn in harmonie met elkaar; zij leeft voor hem en hij voor haar. Harde woorden komen er niet meer over hun lippen.
Het heeft echter vele duizenden levens geduurd, voordat zij zover waren en geestelijk bewustzijn bezaten. Alle mensen die nu in de lichtsferen leven tot en met het Al, hebben ellendige huwelijken gekend en moesten goedmaken. Christus was ��n van hen en verblijft nu in het AL, het uiteindelijke doel van ieder mens!
(22, Citaat: .."Er zijn er velen op aarde, die naar hun levenskameraad zoeken, naar de graad, die tot hen behoort en denkt en voelt als zij, maar hem toch niet vinden. Dan kan het zijn, dat die ziel reeds ons leven is binnengetreden en hier wacht. Wees dan niet ongeduldig, maar benut uw tijd om uw karmische wetten naar behoren af te maken en af te lossen, werk hard aan u zelf, want zo maakt u zich gereed voor de ziel, die tot uw leven behoort. Voor uw tweelingziel, die u door God geschonken is...")
Negatieve entiteiten
Negatieve entiteiten, zij die zich in het Duister bevinden hebben maar ��n doel en dat is zoveel mogelijk mensen bij het Licht vandaan houden. Dit doen zij door de mens op een negatieve manier te be�nvloeden via een verbinding (een anker) die zij aanbrengen in de energetische lichamen. Niet alleen de mensen worden belaagd, ook aan Gene Zijde worden de Lichtwezens soms aangevallen. Het gebied tussen het Licht en het Duister (de schemerzone) is het strijdtoneel. Negatieve entiteiten zijn er in drie categorie�n.
De verdwaalden (categorie 1)
In de schemerzone zitten veel ongelukkige zielen die nog steeds niet weten hoe alles werkelijk in elkaar zit. Zij zijn erg verward, teleurgesteld of zelfs boos. Zij willen heel graag naar het Licht maar weten niet hoe ze daar moeten komen, zij zijn de weg kwijt. Heel vaak zijn ze verankerd aan de plaats waar hun ziel het lichaam heeft verlaten. Zij zullen ieder mens die bij hen in de buurt komt aanklampen om hulp te vragen. Helaas wordt hun hulpkreet door velen van ons niet gehoord, al laten zij wel door hun aanraking een kenmerk (anker 1) achter in ons energetisch/etherisch lichaam. Dit kenmerk is een permanente verbinding tussen de entiteit en de drager van dit anker. De energetische "wond" die zo'n anker veroorzaakt kan tot gevolg hebben dat wij energie "bloeden", wat b.v. merkbaar is door: vermoeidheid; een slechte nachtrust; en/of vreemde dromen.
Ambassadeurs (categorie 2)
In de duistere gebieden van de schemerzone bevinden zich ook de zielen die het eigenlijk wel fijn vinden om daar te zijn. Zij kunnen zich daar prima manifesteren, en willen zoveel mogelijk mensen voorzien van hun (anker 2) kenmerk. Door dit te doen kunnen zij zich verzekeren van veel bewegingsvrijheid, kunnen zij hun slachtoffers manipuleren, en stelen zij energie van hen. Zij parasiteren op mensen en willen hen zo ver mogelijk weghouden van het Licht. Zij willen zelf (nog) niet naar het Licht toe, en zijn zeer ontstemd, ego�stisch en negatief. Zij wijzen hulp af om tot het Licht te komen, zij willen (nog) niets leren.�
Als je een anker 2 met je meedraagt kan je dit merken door bijvoorbeeld:�
een constante vermoeidheid;
verstoorde nachtrust;
negatieve dromen;
pijnlijke plekken op het lichaam;
wisselende stemmingen en gedrag;
negatieve gedachten en daden;
zelfs stemmen in je hoofd die aansporen tot negatieve acties.
Bij mensen die een aanhechting hebben van de 2e categorie zijn sommige van de entiteiten hun vijanden geweest in vorige levens. Haat heeft namelijk een bijna net zo sterke verbinding dan liefde, en deze mensen hebben in het verleden veel mensen gevonden om te haten. Veel mensen houden zich op met haat naar andere mensen, en dus ook naar zichzelf toe. Zij zijn dan het slachtoffer van hun eigen haat. Door onvoorwaardelijk voor Liefde te kiezen kunnen zij hun vijanden en zichzelf vergeven, in plaats van de schuld te geven aan iemand anders en een slachtoffer te zijn.
Vergeef je vijand, en heb je vijand lief.
Als je jezelf leert vergeven en je vijanden, Ja, zelfs je ergste vijand leert lief te hebben, kunnen sommige entiteiten uit zichzelf weggaan. Uiteraard is het wel belangrijk om ook de verankeringen die losgelaten entiteiten achterlaten te verwijderen, zodat ook deze vrijgekomen ruimte kan worden gevuld met Licht en Liefde. Hierdoor kun je nog meer liefde en mededogen geven aan je naasten. Je grootste bescherming is Liefde. Het is het bewust worden van het feit, dat we veelal slachtoffers zijn van onze eigen houdingen en het haten van onze vijanden. Een persoon die zijn vijanden lief heeft, leeft zonder angst en zonder opoffering. Helaas vinden veel mensen het makkelijker om donkere krachten de schuld te geven van hun intense emoties, dan toe te geven dat ze hun eigen karma hebben gecree�rd. Ze zijn in eerste instantie geen slachtoffer van donkere krachten, maar cre�ren daar dan wel een voedingsbodem voor.
Demonen (categorie 3)
In het Duister bevinden zich de vertegenwoordigers van het pure kwaad, de handlangers van Satan. Deze demonen hebben als doel: het zaaien van angst en verwarring onder de mensen; en het bestrijden van het positieve werk van de Lichtwezens.
Iedereen die is voorzien van hun (anker 3) kenmerk wordt op een dusdanige wijze weggehouden van het Licht waardoor het heel moeilijk is om contact te houden met hun Goddelijke Kern. Demonen zijn niet mannelijk en niet vrouwelijk, en hebben geen incarnaties meegemaakt. Dit stelt hen in staat om iedere gewenste vorm aan te nemen die zij willen, en geen enkele "belemmerende herinnering" te hebben aan het mens-zijn. Van een Goddelijke Kern is bij hen zelfs de kleinste vonk nauwelijks aanwezig. Destructie is hun enige doel! De aanwezigheid van een anker 3 is zeer waarneembaar, bijvoorbeeld door:
zware chronische vermoeidheid;
zeer slechte nachtrust;
heftige negatieve dromen
hevige wisselende stemmingen in gedrags- en/of gedachtepatroon;
beangstigende gedachten van een destructief of su�cidaal karakter;
commanderende stemmen;
en het niet of zeer moeilijk kunnen uitvoeren van activiteiten of plannen.�
Dit zijn slechts een aantal indicaties die erop kunnen duiden dat iemand een anker 3 aanhechting in zijn/haar systeem heeft.�
Bescherming
Een negatieve levensfilosofie, gedrag, houding en uiterlijke kenmerken stimuleren een aantrekkingskracht voor aanhechtingen van negatieve entiteiten. Het is dus zaak om hier heel bewust mee om te gaan!!!
Behalve het manifesteren van een positieve attitude, is het uitermate belangrijk om jezelf en je omgeving heel goed te beschermen. Wees een kind van Liefde & Licht, en straal dit uit!
Voor het aanvragen van onze folder of algemene reacties: [email protected]�
�2001 De Lichtcirkel
voor meer informatie en/of afspraken, bel: 0 6 5 3 - 6 1 7 5 0 4 (dagelijks van 18:00 uur tot 19:00 uur)
Energie�n in de Kosmos
Energie bestaat in vele vormen, als tv- en radiogolven, materie, lucht, vaste materie, en ook elektriciteit. En dat laatste is energie in de meest bekende vorm. Energie is in het heelal overvloedig aanwezig in alle mogelijke vormen. Dit alles is onderdeel van een groot geheel. Dit noemen wij 'de Kosmos'. En daar behoren ook 'entiteiten' bij.
Met onze ogen kunnen we maar een bepaalde golflengte waarnemen, namelijk die van de kleuren. Dit gebied loopt van intens wit tot ongeveer tegen infrarood. Buiten dat gebied kunnen onze ogen niets meer waar- nemen Onze oren eveneens, die pikken het frequentiebereik van 5 hertz t/m 18000 hertz op. Buiten het zicht en gehoor liggen b.v. de r�ntgenstralen, ultraviolet, een deel van het infrarood, radio golven, geluid, en niet te vergeten intelligenties, zoals bijvoorbeeld entiteiten.Ondanks het feit dat iedereen een bepaalde gevoeligheid bezit om bijvoorbeeld entiteiten te kunnen zien, gebeurd dat bij velen niet. Verschillende redenen kunnen hier de oorzaak van zijn. Heel belangrijk is in ieder geval dat men de bereidheid heeft om zich er bewust van te zijn dat er meer is tussen hemel en aarde. Als men zich durft open te stellen zullen de signalen vanzelf komen.
Paranormaal
Er zijn mensen die deze extra zintuigelijke waarneming al wel hebben. Deze mensen worden paranormaal of mediamiek begaafd genoemd. Zij kunnen die zogenaamde intelligenties wel zien, horen, voelen, proeven, en zelfs ruiken. Sommige van hen hebben deze gaven om hun zielenmissie te kunnen volbrengen, en de mensheid in verband met het evolutieproces te mogen dienen. Jammer genoeg worden deze 'paranormale' mensen door menigeen afzijdig gehouden. Vaak door vastgeroeste overtuigingen van 'normale' mensen die niet openstaan voor alles wat anders is, of kan zijn. Want ook al denken velen het is werkelijk zo, het kan altijd anders zijn dan men nu denkt. Was men er immers vroeger niet heilig van overtuigd dat de aarde plat was? Wanneer men dit gegeven aanneemt, dan zal men merken, dat sommige dingen voortaan makkelijker af gaan. Hiermee wil ik zeggen, ook al gelooft men ergens in, het kan juist zijn, maar kan ook anders zijn. Doe jezelf niets te kort, blijf dus open staan voor de mening van anderen!
Geloven in iets is dus eigenlijk een vraagteken. Dat vraagteken verdwijnt wanneer men een bepaalde wijsheid, en vooral inzicht heeft verworven. In dat geval zorgt de Kosmos er wel voor dat die persoon, de gegevens toegespeeld krijgt. Deze geven die persoon zekerheid. En die zekerheid is het bestaan van de 'Gene Zijde'. Wanneer men er rijp voor is, dan presenteert men zich van die andere kant vanzelf aan de persoon. In de regel is het zo dat een individu nooit meer krijgt, dan men aankan. Al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat in de huidige tijd vele processen zo snel gaan dat iemand soms het gevoel kan hebben overweldigd te worden door de signalen vanuit Gene Zijde. Het is vooral op die momenten heel belangrijk om goed in je kracht te blijven staan. Blijf jezelf omringen met de Bron van Licht & Liefde.
Bewustwording
In een bijzondere passage van het gnostische stuk onder de titel "Pistis Sophia" onderrichtte Jezus zijn discipelen in de geheimenissen. Johannes vraagt wat er gebeurt met een ziel die van gene zijde terugkeert naar de aarde. Hij antwoordt hierop: "Zij drinkt de beker met het water der vergetelheid". Jezus zegt verder: "Indien gij datgene wat in U is tot uitdrukking brengt, zal dit U redden. Indien gij daarentegen datgene wat in U is niet tot uitdrukking brengt, dan zal dit U vernietigen". Uitgedrukt in meer moderne termen betekent dit: Verwezelijk jezelf!
Maak gebruik van je talenten, die je hebt meegekregen in dit leven en ontwikkel ze verder. Als je ze echter laat verkommeren, heb je dit leven voor niets geleefd. Jezus zei: "U is het gegeven het geheimenis, maar tot hen die buiten staan komt alles in gelijkenissen". (Marcus 4:11). Deze verwijzing naar een geheimenis vormt een bewijs, dat er naast de openbare leer nog een verborgen leer moet hebben bestaan. Reeds in de oudste beschavingen zoals van de Indiers, Perzen, Grieken en Hebreen was het net zo: Een openbare leer had haar tegenhanger in geheim gehouden kennis, omdat het volk het toch niet begrepen zou hebben. Zo ontwikkelde iedere religie haar openbare, dogmatische en ceremoni�le vormen, naast geheime wijsheid van een selecte groep ingewijden.
Het geheimenis moet iets geweest zijn dat de mens de ogen opende voor de reden waarom de stoffelijke wereld geschapen is, voor wat haar in essentie bijeen houdt, en voor de weg die God voor onze ziel heeft uitgestippeld. Het geheimenis moet via kennis en inzicht tot verheffing van de ziel leiden, om je zo tot ingewijde te maken. Om het geheime te beschermen tegen onwetendheid, en dat het niet bespot zou worden is het omhuld met, als het ware geschiedkundige en literaire taal. In vele verhalen gaat het om het "wezen" van de mens zelf, zijn geest, ziel en lichaam. De mens moet zijn pad op aarde doorlopen. Dit levenspad is met omhulsels omgeven, opdat je de kern moeilijk kunt herkennen. Dit is er opdat je het "goede" van het "kwade" zult leren te kunnen onderscheiden, om geestelijk te kunnen groeien, om te komen tot inzicht en daardoor wijsheid. Dit is dan ook wat je als mens probeert te bereiken, of je nou paranormaal, gewoon, of gewoon paranormaal bent!
De Bron
Energie is in alle vormen aanwezig. Als materie, als water, als planeten, als lucht, als dieren, de aarde, als mens, als radiogolven. Eens was alles in de Bron, alles in ��n. Alles was ��n, het heelal, de planeten, de sterren, de aarde, de mens. De Bron zei, ik ga het maken. Een wereld waar zielen als mensen kunnen leven, en om ervaring op te doen.�
Eens waren wij energie in ijle vorm. Eens worden wij weer energie in ijle vorm. Nu zijn wij energie in vaste vorm. Astraal is energie in ijlere vorm, en ook levend. Bewustzijn is ook energie, energie in opgeslagen vorm. Dat is het geheugen. Het geheugen is een gemanipuleerd, door wilskracht opgeslagen energie in bepaalde rangschikking. Wilskracht is stuurbare energie, het zet processen op gang.
Wij zijn een levend wezen, de mens met zijn vele levens en lichamen. Als de menselijke vaste energie is opgebrand, dan gaan we eruit, en over naar de ijlere vorm van energie. We laten vaste energie achter, de aardse vorm. Op is op, dat was het oude leven in de vaste stof, en dat vervalt wederom in stof. En daar gaan we, langs de vele niveaus weer op weg naar de Bron. De Bron van alle energie.
Positieve entiteiten
Positieve entiteiten, zij die zich in het Licht bevinden, willen hun kennis en positieve energie graag met ons delen, opdat wij het weer delen met anderen. Het is een rijkdom die rente op rente geeft: zoveel temeer je ervan deelt, zoveel te rijker je wordt. Daarom komen ze ook heel graag naar de mensen op aarde om hen te vertellen hoe het aan Gene Zijde is. Maar zij vertellen ons ook dat wij hier zo veel verkeerde dingen leren, net als zij vroeger. Om ons voor veel narigheid te behoeden komen zij het ons uitleggen, en kunnen zij ons een begeleiding geven in het leren van onze lessen. Deze Gidsen communiceren met ons rechtstreeks via al onze zintuigen, via dromen of meditaties, of via ons innerlijk weten.
Lichtwezens�
Er zijn 7 soorten Lichtwezens:
Kinderen. (Kijk maar eens goed in de ogen van een baby...)
Lichtwerkers, hier op aarde. (Mensen die handelen en wandelen in de energie van Licht & Liefde, en die als speciale missie dit uitdragen aan een ieder die hier voor open staat. Ook JIJ kunt en Lichtwerker worden. Je hoeft alleen maar de stem van je hart te volgen.)
Lichtwerkers aan Gene Zijde. (De vele positieve entiteiten die veel algemene taken verichten ten gunste van de aarde en al haar bewoners. Deze Lichtwerkers waren al met hun taken begonnen tijdens hun laatste incarnatie. Velen van hen zullen na het vervullen van hun taak weer opnieuw incarneren om nieuwe ervaringen op te doen.)
Gidsen. (Positieve entiteiten die vele specifieke taken verichten. De belangrijkste taak is het begeleiden van mensen, heel vaak zijn dit familieleden van hun aardse familie. Ook deze Gidsen zullen na het vervullen van hun taak weer incarneren om nieuwe ervaringen op te doen.)
Verrezen Meesters. (Tot deze groep behoren de Lichtwezens die door hun vele ervaringen de hoogste staat van verlichting en kosmische wijsheid hebben bereikt tijdens hun laatste incarnatie. Ondanks dat zij geen aardse ervaring meer nodig hebben zijn sommige van hen opnieuw ge�ncarneerd om de aarde en haar bewoners bij te staan in hun transformatieproces.)
Engelen. (Engelen zijn Lichtwezens die nooit een incarnatie op aarde hebben ervaren. (Met uitzondering van de Aartsengel Metatron) Engelen zijn heel puur en liefdevol. Zij vormen de meest directe schakel met de Goddelijke Bron. Engelen zijn respectvolle Lichtwezens die de vrije wil van de mens nooit zullen aantasten, zij komen slechts op verzoek van de mens. Iedereen mag hen om hulp vragen, en kan op hun hulp rekenen.
De Bron. (Hoewel de Bron uit meerdere facetten bestaat vormt het toch een prachtig geheel. ��n oppermachtige intelligentie van onvoorwaardelijke Liefde. De zuiverste en meest ultieme Lichtwerker!)
Voor het aanvragen van onze folder of algemene reacties: [email protected]�
�2001 De Lichtcirkel
voor meer informatie en/of afspraken, bel: 0 6 5 3 - 6 1 7 5 0 4 (dagelijks van 18:00 uur tot 19:00 uur)
Aanwijzingen voor het bestaan van een fijnstoffelijk lichaam
Aanwijzingen voor het bestaan van een fijnstoffelijk lichaam
Aanwijzingen voor het bestaan van een fijnstoffelijk lichaa [ 17/11/2002 04:08 | ~*~AngelWings~*~ ]�
Aanwijzingen voor het bestaan van een fijnstoffelijk lichaam aan de hand van waarnemingen bij jonge kinderen�
Titus Rivas�
Inleiding�
Dat de mens een in een lichaam ge�ncarneerde ziel is, wordt zowel door rationele, filosofische analyse als door empirische data volledig ondersteund. Nu beweren allerlei Westerse occulte bewegingen en Oosterse doctrines sinds jaar en dag dat er naast de ziel en het fysieke lichaam ook nog een zogeheten "fijnstoffelijk" lichaam bestaat, dat met allerlei termen wordt aangeduid die onder meer ontleend zijn aan oude mythische voorstellingen ("astraal lichaam") en de 19-eeuwse natuurkunde ("etherisch lichaam"). Waar dit fijnstoffelijk lichaam precies uit zou bestaan, is niet duidelijk, hoewel er in veel populaire boeken over het onderwerp gesproken wordt van "energie", een zeer vage term die hier een hele andere betekenis heeft dan in de fysica. In ieder geval is men het erover eens dat het in die zin "lichamelijk" zou zijn, dat het anders dan de ziel zelf geen priv�-entiteit is, maar deel lijkt uit te maken van de fysieke werkelijkheid en ook waarneembaar lijkt te zijn door derden. Het fijnstoffelijk lichaam zou daarbij niet alleen door speciale "sensitieven" of paragnosten waargenomen kunnen worden, maar in bepaalde gevallen ook door andere mensen, en volgens sommigen zelfs ten dele kunnen worden gefotografeerd. Het zou bestaan uit verschillende delen, waarvan sommige meer met het stoffelijk lichaam samenhangen (en daarom ook zouden voorkomen bij levenloze organisatievormen zoals kristallen) en andere meer met de ziel. Tenminste een deel van het fijnstoffelijk lichaam zou zelfs met de ziel mee verhuizen na de dood en tijdens een nieuwe incarnatie.�
Er bestaat een omvangrijke literatuur over het fijnstoffelijk lichaam, waaronder uit Nederland het recente, uitstekende boek "Het voertuig van de ziel" van Hein van Dongen en Hans Gerding. Daarin wordt duidelijk dat er veel vermenging plaatsvindt tussen esoterische doctrines, natuurkundige (of "psychotronische") experimenten, en authentieke waarnemingen van helderzienden. Deze vermenging leidt bijna automatisch tot een soort dogmatiek in plaats van tot interessante wetenschappelijke theorieen. Indien men het even belangrijk vindt wat er over de "aura" of het "astrale lichamen" is gezegd in de doctrines van Paracelsus, Mesmer of Patanjali als wat helderzienden hier los van die doctrines over zeggen, wordt het zicht op deze zaken natuurlijk erg troebel.�
Gelukig is er een uitweg uit deze impasse. We moeten om zo zuiver mogelijke waarnemingen te krijgen (waarnemingen dus die niet gekleurd zijn door bijvoorbeeld theosofische, antroposofische of yoga-theorieen) op zoek gaan naar "na�eve" bronnen.�
Dit zijn dan mensen die nog nooit van de doctrines over een fijnstoffelijk lichaam hebben gehoord en deze toch zeggen waar te nemen.�
Zo zegt W.H.C. Tenhaeff over de beroemde "Seherin von Pr�vost": "Haar paranormale waarnemingen, door haar in somnambule toestand gedaan, deden haar onderscheid maken tussen lichaam en ziel. De verbinding tussen beide beginselen komt, volgens haar, tot stand door de "Nervengeist", een ijlstoffelijk beginsel, waarvan we reeds in de oude Indiase psychosofie melding gemaakt vinden en dat wij o.m. in de hedendaagse theosofie terugvinden" (blz. 36). Tenhaeff vervolgt even verder op: "dat onderscheidene somnambules uit het mesmerische tijdperk onderling met elkaar in overeenstemming zijnde waarnemingen hebben gedaan, die een merkwaardige overeenkomst vertonen met de waarnemingen der Brahmaanse zieners en voorts met gegevens, welke wij in de geschriften van Leadbeater, Steiner, Hodson en anderen vermeld vinden. De somnambules verstrekten deze gegevens in een tijd, toen in Europa nog vrijwel niemand zich met Orientalisme bezigheild." (blz. 37).�
Tegenwoordig zullen zeker sedert de vorige fin-de-si�cle steeds meer mensen in ieder geval oppervlakkig kennis hebben gemaakt met "esoterische" ideeen rond aura en astraal lichaam, zodat het zeer moeilijk zal worden om wat dit betreft nog een moderne Seherin von Pr�vost te vinden. Toch herinnert Gerard Croiset zich nog in zijn autobiografie: "Terwijl ik naar de geestdriftige redenaar op het podium keek, zag ik plotseling een sterke, gekleurde lichtstraal van hem uit op mij toeschieten. Was het er eerst ��n, daarna werden het er steeds meer. Ik keek om mij heen of er misschien een voorwerp in mijn omgeving was, dat zonnestralen weerkaatste.�
Maar dit was niet het geval. Ineens begreep ik, dat zich weer een nieuw paranormaal fenomeen bij mij voordeed. Had ik tot dan toe altijd zwart-beelden waargenomen in het Waas (sic), nu zag ik gekleurde lichtstralen, die lengte, breedte en diepte hadden! Scherper richtte ik mijn blik op de spreker. Deze stond op dat moment volkomen stil. Hij sprak niet, bewoog niet en stond daar alleen maar. Zijn aanwezigheid bleek voldoende te zijn om de aandacht van al die duizenden mensen op hem gericht te houden. (...) Na deze landdag ging ik erop letten of zich meer van zulke gekleurde lichtverschijnselen zouden voordoen. Dit gebeurde inderdaad enige tijd later. Toen ik bij een patient in Almelo was, kwam er een heer binnen, die zich onduidelijk voorstelde. Direct toen hij ging zitten, nam ik bij hem dezelfde lichtverschijnselen in kleur waar. Ik keek weer in het rond of zij misschien door glas-in-lood raampjes of iets dergelijks veroorzaakt werden. Maar dit bleek niet het geval te zijn; er was zelfs geen zon. Ik concludeerde dat het dus een invloed moest zijn, die mij door hem werd toegezonden.�
(...) Doordat ik bij verschillende emoties van gelijke oorsprong steeds dezelfde kleuren waarnam, ging ik aan deze kleuren waarden toekennen. Langzamerhand bouwde ik een heel kleurenschema voor mijzelf op. Bij het samenstellen van de schema's moest ik nadenken, ik moest gebruik maken van mijn verstandelijke vermogens. (...) Zo ging ik conclusies trekken uit de waargenomen kleurencombinaties en aan de hand daarvan karakterbeschrijvingen geven van personen, die mij volledig vreemd waren." (blz. 110-111)�
Later komt Croiset er pas achter dat de soort waarnemingen die hij had gedaan al beschreven waren door anderen: "Eindelijk stond mevrouw Weischedee op, ging naar de boekenkast, haalde er een boek uit en gaf het mij ter inzage. Wat bleek? Al de kleurverschijnselen, waarmee ik zo origineel dacht te zijn, stonden erin beschreven. Daar stond het zwart op wit, reeds omschreven lang voor ik geboren werd." (blz. 112)�
Hoe dan ook, tegenwoordig kunnen we niet zo maar meer aannemen dat een volwassene nooit iets gelezen zou hebben over deze onderwerpen en daar dus ook niet door be�nvloed kan zijn.�
Wat we ook nu echter nog steeds hebben, zijn de waarnemingen van jonge kinderen, zeker wanneer ze in een omgeving opgroeien waarin het "paranormale" taboe of in elk geval onbekend is. Ik denk daarom dat het moderne onderzoek naar een fijnstoffelijk lichaam zich op jonge kinderen, en dan nog liefst buiten de theosofische, antroposofische, of New-Age kringen moet concentreren. Laten we eens kijken naar wat kinderen zoal gezien hebben met betrekking tot "aura" en "astraal" lichaam.�
Retrospectieve verslagen�
Allereerst hebben we wat dat aangaat de beschikking over de jeugdherinneringen van bepaalde paragnosten. Zo zegt Joop van Limbeek over de aura: "Die kleuren bij mens en dier heb ik altijd al waargenomen. Ik leefde als kind in de veronderstelling dat iedereen ze zag. Pas jaren later ontdekte ik dat dat niet het geval was. In de loop der jaren heb ik ervaren dat het kleurenspel bij ieder mens weer anders is, dat het geen moment hetzelfde blijft en dat het mij iets kan vertellen over de karakterstructuur van die mens" (blz. 118).�
Ook de bekende paragnoste Eileen Garrett kon volgens Martine Busch als kind al informatie over iemand aan diens aura aflezen. Volgens Busch schrijft zij in haar autobiografie: "Ik zag mensen niet alleen als lichaam, maar met een nevelachtig, eivormig omhulsel om ze heen. Deze rand, zoals ik het bij gebrek aan een beter begrip noemde, bestond uit transparante, veranderende kleuren en kon soms heel dicht en zwaar zijn. Want deze randen veranderden naar gelang de stemming van de mensen. Als ik het over deze mistige randen had, wist niemand wat ik bedoelde, hoewel het voor mij heel moeilijk te geloven was dat anderen niet zagen hoe elk organisme erdoor omgeven was. Aan de hand van de tint en de kleur kon ik zeggen of de persoon ziek of gezond was en dat gold ook voor dieren en planten. Ik zag hoe dieren reageerden op de verandering van seizoenen en ik wist wanneer planten vitaal waren en wanneer niet."�
Een tienermeisje, Linda, dat de terminologie op dit gebied blijkbaar al beheerste, vertelde Samuel H. Young: "Zolang als ik me kan herinneren, kon ik aura's zien. Ik herinner me dat ik allerlei dingen om mensen heen zag en niet wist wat ze betekenden omdat ik de betekenis van de kleuren en vormen niet had bestudeerd." (blz. 14).�
Waarschijnlijk hebben veel paragnosten die aura's kunnen zien, zulke jeugdherinneringen en het zou interessant kunnen zijn om hun eerste, onbenoemde ("zuivere") waarnemingen te reconstrueren.�
Ook beweren sommige schrijvers dat ze reeds op jonge leeftijd "uittredingen" hadden en daarbij hun "astrale lichaam" zagen.�
Een voorbeeld daarvan is Sylvan J. Muldoon, bestudeerd door Robert Crookall. Toen hij twaalf jaar oud was, beleefde hij zijn eerste uittreding. Hij had nog nooit iets over uittredingen gehoord. Zijn "astrale lichaam" voelde stijf aan en zweefde pal boven zijn fysieke lichaam. Hij kon gewoon horen en zien, terwijl hij naar het plafond zweefde. Hij zag daarbij hoe zijn astrale lichaam verbonden was aan zijn fysieke lichaam door een kabel die van elastiek leek.�
Een ander voorbeeld is dat van ene Mevrouw M. Matile (geval 241 uit het genoemde boek van Crookall). Toen zij acht jaar oud was en in bed lag, merkte ze dat ze eerst ongeveer een meter boven haar bed en vervolgens door het raam naar buiten zweefde. Ze kon haar fysieke lichaam zien en een zilverachtige band die achter haar aan liep.�
Contemporaine verslagen�
Daaronder versta ik dus verslagen die op het moment zelf worden opgetekend of in ieder geval kort erna, terwijl het kind nog niet volwassen is geworden. Dit soort verslagen zal men in de literatuur dus vooral aantreffen in dagboeken van de kinderen zelf of in specialistische boeken over paranormale waarnemingen bij kinderen.�
- Waarnemingen van een "aura", dat wil hier zeggen van een fijnstoffelijk lichaam in ge�ncarneerde toestand.�
Martine Busch noemt in haar reeds genoemde boek "Waar haalt hij het vandaan?" enkele Nederlandse gevallen van kinderen die aura's zien. Zo ziet ene Bart al van jongsaf aan kransen om mensen heen en soms ook om dieren, zoals bij zijn hond Kiki. Op een dag zei hij tegen zijn moeder: 'Mam, Kiki wordt ziek, ik zie allemaal oranje om haar heen.' (blz. 93). Ene Lilian vermeldt: 'Toen ik klein was, dacht ik dat iedereen getekend was. Bij een tekening heb je er altijd een rand omheen en dat hebben mensen ook!' (blz. 155).�
Zelf heb ik een meisje van zeven gekend, Katerina, dat mij vertelde dat ze met haar ogen gewoon open soms "lelijke kleuren" bij mensen ziet die ze nog niet zo goed kent, als die op bezoek zijn of als zij en haar ouders zelf bij die mensen op visite zijn.�
De anonieme dagboekschrijver van "The boy who saw true" schreef reeds op 1 maart 1885: "Nadat Mama aan Papa had verteld van die zielige Mevrouw Aldridge vroeg ik aan Mama waarom haar licht in de kerk vaak blauwer was dan anders. En weet je wat ze zei? Ze zei tegen Papa: 'Ik vraag me langzamerhand af of er niet iets aan de hand is met zijn ogen.' 'Kans is groter dat het aan zijn lever ligt', zei Papa. Waarom vertelt Mama me niks wanneer ik haar iets vraag? Ik zou willen weten waarom er om Papa zijn hoofd een hoop geel is, als van boterbloemen, en alleen maar blauw om moeder haar hoofd, al wordt het soms roze wanneer ze me heel stevig knuffelt. En ik zou willen weten waarom Mildreds licht altijd zoon rommel is, net het doojer van een bedorven ei. Ik zei dat tegen haar, maar toen zei zij: 'O hou toch je kop, je bent niet helemaal goed snik.' Maar natuurlijk zegt ze dat alleen maar voor de grap." (blz. 24-25). En op 8 mei dat jaar: "Ik ben vriendjes geworden met een klein meisje dat even oud is als ik en Marjorie heet, maar ik geloof dat ze heel ondeugend is en haar licht ziet eruit als een soort vies bloed en dat maakt me misselijk." (blz. 32)�
De Nederlandse theologe Joanne Klink tenslotte haalt een jongetje aan dat zei: "Toen mijn vriendje mij plaagde, zag ik veel rood en zwart om hem heen.' en 'Meneer in de klas maakte zich kwaad, maar hij wilde het niet laten merken, maar ik zag allemaal rood uit zijn komen.' en 'Hoe beter je van binnen bent, hoe lichter het om je heen is.' Een ander jongetje kwam volgens Klink bij zijn oma die opgebaard lag en zei toen: "Bij mij komt licht uit mijn vingers, maar oma heeft geen kleurtjes meer.'(blz. 111)�
- Waarnemingen van een "astraal lichaam", dat wil hier zeggen van een fijnstoffelijk lichaam tijdens een uittreding of na de dood van het fysieke lichaam.�
Hoewel hier minder over te vinden lijkt in de huidige literatuur, is het waarschijnlijk dat ook kinderen uittredingservaringen kennen waarbij ze een "astraal lichaam" waarnemen. Als we theologe Joanne Klink mogen geloven zijn er wel degelijk kinderen die dit ook melden. Zij schrijft hierover in haar boek "Vroeger toen ik groot was": "(Kinderen vertellen) over het zich zwevend voortbewegen, het kunnen zien in twee verschillende dimensies, zowel wat met het lichaam gebeurt en in de omgeving daarvan, als het zien van overledenen, een ander landschap, andere kleuren. Ze vertellen ook dat je spiralend uit en weer in het lichaam komt en dat je zien kunt dat je via het zilveren koord met je aardse lichaam verbonden bent."(blz. 21).�
Beschouwing�
Hoewel er zeker nog meer uitspraken verzameld moeten worden, duiden de getuigenissen van kinderen er nu al op dat berichten over een fijnstoffelijk lichaam in het algemeen serieus genomen moeten worden. Misschien zou men de overeenkomsten tussen kinderen willen wegverklaren door het bestaan van archetypes op dit gebied, maar waar zou zo'n archetype dan vandaan moeten komen? De Jungiaanse theorie over archetypes beweert immers dat deze ontstaan zijn ten gevolge van reele ervaringen van onze voorouders. Onderdelen van afzonderlijke reele ervaringen zouden samengevoegd kunnen zijn zoals bij de eenhoorn of zeemeermin, maar die onderdelen moeten dan wel zelf reeel zijn geweest. Met andere woorden, een verklaring door middel van archetypes betekent regelrecht een bevestiging van de realiteit van een fijnstoffelijk lichaam. Het is dan veel eenvoudiger om te veronderstellen dat deze kinderen echt iets waarnemen in de buitenwereld, in plaats van dat ze psychogene hallucinaties hebben die veroorzaakt worden door onbewuste archetypes.�
Een andere poging om dit soort data weg te verklaren zou kunnen zijn dat je er van uitgaat dat deze kinderen in een vorig leven aanhangers waren van doctrines over de aura en het astraal lichaam en dat hun waarnemingen dus alsnog projecties van deze doctrines. Maar ook dit zou geen bevredigende hypothese zijn, want je zou dan moeten geloven dat al deze kinderen in zulke doctrines geloofden, terwijl daar toch helemaal niets op wijst.�
Waarschijnlijk zullen we ooit dan ook zoveel getuigenissen van "sensitieve" kinderen over het fijnstoffelijk lichaam hebben verzameld dat we mogen instemmen met Tenhaeff, waar hij schrijft: "Ofschoon hier nog veel nader onderzocht dient te worden aangezien wij pas aan het begin van dit onderzoek staan, ben ik nochtans van mening dat het van onwetendheid getuigt, wanneer men in onze dagen nog meent te mogen twijfelen aan het bestaan van het meta-organisme."�
Dit artikel is verschenen als "Kinderen en het fijnstoffelijke lichaam" in Prana, juni/juli 2002, nr. 131, blz. 78-83.
Astraal reizen
Bewijzen buitenlichamelijke ervaringen (BLE's) dat lichaam en geest gescheiden zijn, of kunnen deze BLE's wetenschappelijk verklaard worden?
Larry Mayer keek neer op zijn lichaam dat in een kluwen lakens gewikkeld naast zijn vrouw Mary lag. Mayer had al enige tijd pogingen ondernomen om via trance-methoden en diepe concentratie een buitenlichamelijke ervaring op te wekken. Nu was hij zo ver- of niet? Want hij twijfelde even. "Wat een fantasie heb ik toch," dacht hij, en moest lachen. Maar het voelde echt aan en zag er ook echt uit. Als dit een droom was, oogde die opmerkelijk levensecht- heel anders dan alle normale dromen.
Vanaf zijn hoge positie hij het plafond keek Mayer door het slaapkamerraam en vroeg zich af of hij bij de nabijgelegen spoorweg kon komen. Hij had die gedachte nog niet geformuleerd, of hij zweefde al door het venster alsof het niet bestond. Hij bereikte moeiteloos de spoorlijn, keek om naar het raam en zag verbijsterd hoe klein het was. Hij begon de rails te volgen. Hij voelde zieh uitgelaten, maar wat pas echt indruk op Mayer maakte was, dat het landschap hem zo onbekend leek.
De tunnel.
Verderop zag Mayer een eigenaardige tunnel van mist in de lucht hangen. Dezelfde nieuwsgierigheid die hem in eerste instantie tot dit experiment had gebracht, trok hem nu ook naar de wervelende tunnelopening. Hij liet zich naar binnen drijven, maar werd ingesloten door honderden handen die uit de mist tevoorschijn schoten en naar zijn lichaam graaiden. Mayer raakte in paniek en probeerde terug te vechten.
Plotseling trok de mist aan het eind van de tunnel op en onthulde een adembenemende bergketen. De lichtbruine toppen rezen roerloos en schitterend omhoog. In de helderblauwe hemel scheen een gouden zon. Hij zou gemakkelijk deze worsteling kunnen ontvluchten en doorzweven naar het paradijs! Maar iets zei hem dat zijn tijd nog niet gekomen was.
Terwijl Mayer het idyllische tafereel in de verte in ogenschouw nam, begonnen de handen weer naar hem te grijpen. Hij keek omlaag en merkte plotseling dat hij weer terug was in zijn eigen lichaam. Hij lag buiten adem in zijn eigen bed en zijn pyjama was drijfnat van het zweet. Klaarwakker vroeg hij zich af of zijn ervaring iets m��r was geweest dan een heldere droom. Larry Mayer overdacht de mogelijkheid dat zijn geest uit zijn lichaam getreden en naar een ander bestaansniveau gereisd was.�
Oud geloof.
Het geloof dat iemand onafhankelijk van vlees en bloed kan bestaan, gaat terug tot de dageraad der mensheid. Het wezen van de mens, door ons afwisselend omschreven als geest, ziel of ego, werd door de oude Egyptenaren ka en ba genoemd, door de Grieken psyche en nous, en door de Moslims sirr, ruh en nafs, terwijl de Hindoes hun atman en jiva hadden, de Joden hun nesjama, ruah en nefasj, en de Middeleeuwse geleerden trachtten de geheimen te ontsluieren van de anima divina en de anima humana.�
Hieruit ontwikkelde zich het concept van het astraallichaam, een onstoffelijke replica van het fysieke lichaam. Occultisten geloven dat die twee lichamen, mits in een normale, gezonde en wakende toestand, samenvallen, maar dat het astraallichaam onder de invloed van geestverruimende middelen, stress, ziekte en ouderdom buiten die "twee�enheid" kan gaan vallen.
Er bestaan talloze voorbeelden van mensen die zich vanuit hun eigen lichaam voelden zweven. Sommigen denken dat het op natuurlijke wijze tijdens de slaap gebeurt, en dat vliegdromen slechts vage herinneringen zijn aan BLE's. Tijdens deze buitenlichamelijke toestand kan het astraallichaam vrij in onze wereld rondreizen, of een andere dimensie betreden die bekend staat als het astrale niveau. Mensen die geloven dat zij zelf BLE's kunnen opwekken, noemen dit ook wel "astraal reizen".
Wetenschappelijke analyse.
Maar een sterk geloof en ooggetuigenverslagen vormen voor de analytische wetenschap niet voldoende bewijs voor het objectieve bestaan van buitenlichamelijke ervaringen. Wetenschappers willen harde bewijzen zien.
De paranormale onderzoekster Jenny Randles heeft zich bezig gehouden met een vijfjarige jongen, die in een Brits ziekenhuis een operatie had zien uitvoeren op zijn eigen bewusteloze lichaam. De jongen keek vanaf het plafond toe hoe zijn hart werd voorzien van een plastic klep. Later vroeg hij heel onschuldig waarom de dokters niets geantwoord hadden toen hij hen tijdens de operatie iets gevraagd had. En nog merkwaardiger: hij gaf een gedetailleerde beschrijving van de hartklep die hij v��r de operatie nog nooit gezien had, omdat het operatie-team zo'n kind niet nodeloos ongerust wilde maken.
Ami Gillingham uit Kent vertelde in 1993 aan een onderzoeksteam een wel z��r opmerkelijk BLE-verhaal. Ze had een aangeboren, zeldzame hersenafwijking die alleen bij kleine kinderen voorkomt. De pati�ntjes raken bij de geringste schok bewusteloos, maar herstellen zich weer binnen een paar minuten. Toen ze drie jaar oud was had Ami al twaalf aanvallen achter de rug. Ze beweerde in haar bewusteloze toestand uit haar lichaam te zijn getreden en beschreef zeer precies de pogingen haar weer bij te brengen, inclusief hele gespreksflarden.
Bioloog-schrijver Dr. Lyall Watson beschreef zijn eigen buitenlichamelijke ervaring na een busongeluk in Kenia. Hij merkte dat hij neerkeek op een jongetje dat onder het wrak bekneld zat. De bus dreigde elk moment om vallen en het kind te verpletteren. Watson sprong terug in zijn lichaam en klom betrekkelijk ongedeerd uit de bus. Hij liep om het wrak heen naar de plek waar hij het kind "gezien" had, merkte dat zijn visioen zeer waarheidsgetrouw was geweest, en kon de jongen nog redden.
Empirisch onderzoek.
Sommige wetenschappers hebben onafhankelijke, zij het controversi�le bewijzen voor BLE's geleverd. Zo voerde Dr. Charles Tart experimenten uit op een Californische vrouw die beweerde dat ze BLE's kon oproepen. Hij schreef een willekeurig getal van vijf cijfers op een briefje en legde dat op een plank boven de plek waar de vrouw gekoppeld lag aan een elektro-encefalograaf (EEG). Bij vier proeven meldde de vrouw slechts ��n keer het juiste getal, namelijk toen ze vertelde haar lichaam verlaten te hebben. In dat geval registreerde de EEG ook hersengolfpatronen die wezen op een sterk veranderde bewustzijnstoestand.
Dr. Karl Osis, parapsycholoog bij de Amerikaanse Vereniging voor Paranormaal Onderzoek, ging in dit experiment nog een stapje verder. Hij construeerde een optisch doelwit, bestaande uit een kaleidoskopisch patroon dat alleen zichtbaar was als je door een gat in een doos tegen het plafond keek. Dit experiment had succes, maar kreeg veel kritiek omdat hij al een "treffer" registreerde wanneer slechts een deel van het patroon correct werd waargenomen.
Teneinde beweringen te ontkrachten dat buitenzintuiglijke waarnemingen (ESP) de verklaringen vormen voor de positieve resultaten van sommige experimenten, schakelde professor Arthur Ellison een computer in, die hij een willekeurige getal liet samenstellen zonder dat proefnemer en proefkonijn het konden zien. Het proefkonijn moest dan proberen in buitenlichamelijke toestand het getal te ontdekken en het in zijn computer in te voeren, waarop het apparaat een nieuw getal samenstelde, enzovoort. Aan het eind van de sessie beoordeelde de computer de accuratesse van het proefkonijn. Maar dit experiment heeft weinig positieve resultaten opgeleverd, wellicht omdat het lastig is in buitenlichamelijke toestand een computer te bedienen.
Hersenspinsels?
Dr. Susan Blackmore denkt dat BLE's in feite slechts imaginaire constructies zijn, die voor de authenticiteit zijn opgebouwd uit details van de stoffelijke wereld. Zij baseert haar mening op haar eigen pogingen tot uittreding tijdens haar studietijd. Dr. Blackmore zou toen in een toestand van zelfopgeroepen ontspanning boven de daken van de universiteitsgebouwen gezweefd hebben. Toen ze dat later wilde verifi�ren, merkte ze dat de dakpannen en de schoorstenen er in werkelijkheid anders uitzagen dan zoals ze die tijdens het experiment "gezien" had.
Een van de mechanismen die sceptici vaak noemen wanneer ze deze "drogbeelden" willen verklaren, is de temporaalkwab-epilepsie (TKE). De temporaal- (of slaapbeen-) hersenkwabben zijn de centrale opslagplaats voor het geheugen en liggen in de hersenbasis, achter de frontaalkwabben. TKE-aanvallen vinden plaats tijdens elektrische stormen in de hersenen. Als een aanval in de temporaalkwabben gesitueerd is, krijgt de pati�nt geen stuipen maar wordt hij overmand door een toestand van veranderd bewustzijn waarin hij zeer levendige en overtuigende innerlijke fantasie�n kan ervaren. Sommige sceptici hebben TKE als verklaring aangegrepen voor alle mogelijke buitenaardse ervaringen, inclusief ontvoeringen door ruimtewezens en bijna-dood ervaringen (BDE's). Susan Blackmore nam eens deel aan een experiment voor het BBC-programma Horizon, waarin Dr. Michael Persinger haar temporaalkwabben stimuleerde met stroomstoten. Tijdens die proef meldde mevrouw Blackmore dat ze een hand op haar been voelde, hoewel niemand haar aanraakte.
Maar niet iedereen is het ermee eens dat TKE verantwoordelijk is voor "paranormale" ervaringen. E�n van hen is Dr. M.C. Walker van de Britse Onderzoeksgroep Epilepsie. Hoewel hersenstimulatie verschijnselen kan oproepen als reflexbewegingen van de ledematen, vermeende lichteffecten en emotionele storingen, zijn daarbij nog nooit complexe en langdurige hallucinaties waargenomen. Een epileptische aanval kan o.a. misselijkheid, duizeligheid en hartkloppingen veroorzaken, maar mensen die een BLE meemaakten werden nooit ziek.
Astraal lichaam
Het lichaam en het astrale lichaam
Het lichaam als een massa vlees, beenderen, spieren, zenuwen, hersenstof, gal, slijm, bloed en huid, is voor teveel mensen het voorwerp van hun enige zorg; ze maken het tot hun god, omdat ze zich ermee zijn gaan vereenzelvigen, en bedoelen slechts het lichaam als ze 'ik' zeggen. Aan zichzelf overgelaten heeft het geen verstand en handelt in zo'n geval alleen automatisch en door reflex. Dit zien we bij de slaap, want dan neemt het lichaam houdingen aan en maakt het bewegingen, die de mens zich tijdens de waaktoestand niet veroorlooft. Het lijkt op moeder aarde, omdat het uit een oneindig aantal 'levens' bestaat. Ieder van deze levens is een punt dat ontvankelijk is voor indrukken. Niet alleen zijn er microben, bacillen en bacteri�n, maar deze zijn samengesteld uit andere, en die andere uit nog kleinere levens. Deze levens zijn niet de cellen van het lichaam, maar vormen de cellen, en blijven altijd binnen de grenzen door de evolutie opgelegd aan de cel. Onophoudelijk warrelen ze en bewegen samen door het hele lichaam en bevinden zich zowel in bepaalde schijnbaar lege ruimten als daar waar wij vlees, vliezen, beenderen en bloed zien. Ze komen ook voor tot op een meetbare afstand buiten de werkelijke begrenzing van het lichaam.
Een van de geheimen van het fysieke leven ligt in die 'levens' verborgen. Hun werking, voortgedreven door de levensenergie - pr�na of j�va genoemd - verklaart het actieve bestaan en de lichamelijke dood. Ze worden in twee klassen verdeeld: de vernietigers en de in-stand-houders, en die twee strijden vanaf de geboorte met elkaar, totdat de vernietigers het winnen. In deze strijd maakt de levensenergie zelf een einde aan de strijd, want het leven doodt. Dit klinkt misschien onorthodox, maar in de theosofische filosofie wordt het als een feit beschouwd. Want, zo wordt gezegd, het kind leeft, omdat het samenstel van gezonde organen in staat is het leven dat overal rondom het kind in de ruimte aanwezig is, op te nemen, en het kind valt elke dag in slaap door de overweldigende kracht van de levensstroom, omdat de in-stand-houders in de cellen van het jeugdige lichaam door de andere klasse nog niet zijn bedwongen. De processen van in slaap vallen en weer wakker worden zijn enkel en alleen de werking als gevolg van een verstoring voortgebracht in de waaktoestand en het herstel van het evenwicht tijdens de slaap. Men kan het vergelijken met het elektrische booglicht, waarbij de schitterende lichtboog op het punt van weerstand de wakende actieve mens voorstelt. Zo absorberen we tijdens de slaap weer de levensenergie en bieden er geen weerstand aan; wanneer we wakker zijn, geven we haar af. Maar omdat ze om ons heen bestaat, als een oceaan waarin wij zwemmen, is onze kracht om haar af te geven noodzakelijk beperkt. Wanneer we wakker worden, zijn we wat onze organen en het leven betreft in evenwicht. Wanneer we in slaap vallen, is er meer leven in ons dan in de ochtend; het heeft ons uitgeput; het doodt tenslotte het lichaam. Zo'n strijd kan niet eeuwig worden gevoerd, omdat het vermogen dat in ��n kleine menselijke vorm is geconcentreerd weerstand moet bieden aan de levenskracht van het hele zonnestelsel.
Het lichaam wordt door de meesters van wijsheid beschouwd als het meest vergankelijke, onbestendige en bedrieglijke deel van de hele menselijke constitutie. Geen ogenblik blijft het hetzelfde. Het verandert altijd, is in al zijn delen in beweging, en hoewel tastbaar, is het in feite nooit volledig of voltooid. De Ouden hebben dit duidelijk ingezien, want ze hebben een lering uitgewerkt die nityapralaya wordt genoemd, of de voortdurende verandering, de voortdurende vernietiging, in stoffelijke dingen. De wetenschap kent dit nu als de leer dat het lichaam elke zeven jaar een algehele verandering en vernieuwing ondergaat. Aan het einde van de eerste zeven jaar is het niet hetzelfde lichaam als aan het begin ervan. Aan het einde van onze dagen heeft het zeven keer een verandering ondergaan, en misschien vaker. Maar toch toont het dezelfde algemene verschijning vanaf de volwassenheid tot de dood, en is het een menselijke vorm vanaf de geboorte tot de volwassenheid. Dit is een mysterie dat de wetenschap niet verklaart; het is een vraagstuk dat betrekking heeft op de cel en op de manier waarop de vorm van de mens in stand wordt gehouden.
De 'cel' is een illusie. Het is niet meer dan een woord. Ze bestaat niet als een stoffelijk ding, want elke cel is samengesteld uit andere cellen. Wat is dan een cel? Ze is de denkbeeldige vorm waarbinnen de werkelijke stoffelijke atomen - samengesteld uit de 'levens' - zich rangschikken. Omdat algemeen wordt aangenomen dat de stoffelijke moleculen voortdurend uit het lichaam wegstromen, moeten ze elk ogenblik de cellen verlaten. Daarom is er geen stoffelijke cel, maar alleen de buitensluitende grenzen van een cel, de denkbeeldige wanden en de algemene vorm. De moleculen nemen volgens de natuurwetten hun plaats in binnen de denkbeeldige vorm, en verlaten die bijna onmiddellijk weer om plaats te maken voor andere atomen. En zoals het met het lichaam gaat, zo gaat het ook met de aarde en met het zonnestelsel. En zo gaat het, maar in langzamer tempo, met alle materi�le dingen. Ze bewegen en veranderen voortdurend. Dit is moderne en ook oude wijsheid. Dit is de stoffelijke verklaring van helderziendheid, helderhorendheid, telepatie en gedachtenlezen. Het helpt ons in te zien wat een bedrieglijk en onbevredigend iets ons lichaam is.
Hoewel het astrale lichaam - in het Sanskriet lingaSar�ra - strikt genomen het tweede bestanddeel van de mens is, zullen wij de levensenergie - pr�na en j�va in het Sanskriet - en dit lichaam samen behandelen, omdat naar onze ervaring het verschijnsel leven beter in verband met het lichaam kan worden toegelicht.
Leven is niet het gevolg van de werking van de organen, en het verdwijnt ook niet als het lichaam uiteenvalt. Het is een alles doordringend beginsel. Het is de oceaan waarop de aarde drijft; het doordringt de bol en ieder wezen en voorwerp erop. Het werkt onophoudelijk rondom ons, heeft invloed op ons en klopt voortdurend in ons. Wanneer wij in een lichaam zijn, gebruiken we slechts een heel gespecialiseerd instrument om met zowel pr�na als j�va te kunnen werken. Strikt genomen is pr�na adem, en omdat adem voor het behoud van het leven in de menselijke machine nodig is, is dat de meest geschikte term. J�va betekent 'leven' en wordt ook gebruikt voor de levende ziel, want het leven in het algemeen komt voort uit het hoogste leven zelf. De term j�va kan daarom algemeen worden toegepast, terwijl pr�na meer specifiek is. Men kan niet zeggen dat iemand een bepaalde hoeveelheid levensenergie bezit, die naar haar bron terugvloeit als het lichaam zou worden verbrand, maar eerder dat zij met de hoeveelheid materie werkt, die zich nu eenmaal in dat lichaam bevindt. Wij maken haar als het ware vrij of gebruiken haar terwijl we leven. Want, of we nu leven of dood zijn, de levensenergie blijft bestaan; tijdens ons leven is ze in onze organen en houdt deze in stand; bij de dood is ze in de talloze wezens die voortkomen uit onze vernietiging. Wij kunnen ons evenmin van dit leven ontdoen, als de lucht wegnemen waarin de vogel vliegt; en evenals de lucht vult het alle ruimten op de planeet, zodat we nergens de weldadige invloed ervan kunnen verliezen noch aan zijn uiteindelijk vernietigende kracht kunnen ontsnappen. Maar om op het fysieke lichaam te kunnen inwerken heeft dit leven - pr�na - een voertuig, een middel of een gids nodig en dit voertuig is het astrale lichaam.
Er zijn vele namen voor het astrale lichaam. Om er enkele te noemen: lingaSar�ra in het Sanskriet, letterlijk modellichaam, en dit is de beste van alle namen; etherisch dubbel; fantoom; schim; verschijning; dubbelganger; persoonlijke mens; perisprit; irrationele ziel; dierlijke ziel; bh�ta; elementair; spook; duivel; demon. Sommige van deze termen zijn alleen van toepassing op het astrale lichaam als het na de dood geen stoffelijk lichaam meer heeft. Bh�ta, duivel en elementair zijn bijna synoniem, het eerste is Sanskriet, de andere zijn Nederlands. Bij de hindoes is bh�ta het astrale lichaam, wanneer het door de dood vrijkomt van het fysieke lichaam en van het denkvermogen; en omdat het is gescheiden van het geweten, beschouwen zij het als een duivel. Ze zitten er niet ver naast, als we het oude begrip loslaten dat een duivel een engel is die uit de hemel is gevallen; want deze lichamelijke duivel is iets dat van de aarde opstijgt.
Men kan als bezwaar aanvoeren dat de term astraal lichaam voor dit doel niet de juiste is. Dit bezwaar komt voort uit de aard en de ontstaansgeschiedenis van onze taal, want omdat deze is gegroeid tijdens de strijd met de natuur en onder een handelsvolk, heeft zij nog geen woorden gevormd om de veelheid van vermogens en organen van de onzichtbare mens mee aan te duiden. En omdat zijn filosofen het bestaan van deze innerlijke organen niet hebben erkend, bestaan er in onze taal geen goede termen voor. En als we naar woorden zoeken om het innerlijke lichaam te beschrijven zijn de enige die wij vinden 'astraal lichaam'. Deze term komt dicht bij de werkelijkheid, omdat de substantie van deze vorm, globaal gesproken, afkomstig is van kosmische stof of sterrenstof. Maar het oude Sanskrietwoord beschrijft het nauwkeurig - lingaSar�ra, het modellichaam - want het is de blauwdruk of het model voor het fysieke lichaam. Dit is beter dan 'etherisch lichaam', want daarvan zou men kunnen zeggen dat het volgt op het fysieke lichaam, terwijl in feite het astrale lichaam aan het stoffelijke voorafgaat.
Het astrale lichaam is van een stof gemaakt met een heel fijne structuur vergeleken met het zichtbare lichaam, en heeft een grote treksterkte, zodat het tijdens het leven maar weinig verandert, terwijl het fysieke lichaam zich elk ogenblik wijzigt. Het is niet alleen enorm sterk, maar is tegelijk zo rekbaar dat het zich tot op een aanzienlijke afstand kan uitbreiden. Het is buigzaam, plastisch, uitrekbaar en sterk. De stof waaruit het bestaat, is in essentie elektrisch en magnetisch, en is precies dat waaruit de hele wereld bestond, toen in een grijs verleden de evolutieprocessen nog niet het punt hadden bereikt waar het stoffelijke lichaam voor de mens wordt voortgebracht. Maar zij is geen ruwe of grove stof. Doordat zij door een onmetelijk lang tijdperk van evolutie is gegaan en een ontelbaar aantal zuiveringsprocessen heeft ondergaan, is haar aard verfijnd geworden tot een graad ver boven de grofstoffelijke elementen die we met het fysieke oog zien en met de fysieke hand voelen.
Het astrale lichaam dient als model voor het fysieke lichaam en alle andere rijken hebben eveneens een astraal model. Planten, mineralen en dieren hebben een etherisch dubbel, en deze theorie is de enige die de vraag beantwoordt, hoe het komt dat het zaad zijn eigen soort voortbrengt en alle bewuste wezens hun soortgenoten voortbrengen. Biologen kunnen slechts zeggen, dat de feiten zijn zoals wij die kennen, maar kunnen geen reden geven, waarom uit een eikel nooit iets anders dan een eik voortkomt, behalve dat niemand het ooit anders heeft zien gebeuren. Maar in de oude scholen van het verleden was de ware leer bekend, en zij is opnieuw aan het westen gebracht door de inspanningen van H.P. Blavatsky en van mensen die door haar geschriften zijn ge�nspireerd.
Volgens deze leer worden in de begintijd van de evolutie van deze bol de verschillende natuurrijken eerst als plan of ide�le vorm geschetst, waarna de astrale stof dit plan begint uit te werken met behulp van het levensbeginsel, totdat na vele eeuwen de astrale menselijke vorm is ontwikkeld en vervolmaakt. Dit is dan de eerste vorm die het mensenras had, en komt tot op zekere hoogte overeen met de allegorie van de toestand van de mens in de Hof van Eden. Na nog een lange periode waarin de cyclus van verdere afdaling in de stof voortrolt, hult de astrale vorm zich tenslotte in 'rokken van vellen' en verschijnt de huidige fysieke vorm op het toneel. Dit is de verklaring van het vers in Genesis waarin wordt beschreven dat aan Adam en Eva rokken van vellen worden gegeven. Het is de uiteindelijke val in de stof, want vanaf dat moment streeft de innerlijke mens ernaar de fysieke substantie in haar geheel op een hoger niveau te brengen en met een meer geestelijke invloed te doordringen, zodat ze gereed is om in de volgende grote evolutieperiode nadat de huidige is ge�indigd, n�g verder te gaan. Zo is het astrale lichaam tegenwoordig het model voor het in de baarmoeder groeiende kind en heeft al v��r de geboorte van het kind een volmaakte vorm. De moleculen rangschikken zich volgens dit model, totdat het kind is voltooid, en de aanwezigheid van het etherische modellichaam verklaart hoe de vorm gestalte krijgt, hoe de ogen zich van binnenuit naar de oppervlakte van het gelaat werken en veel andere mysterieuze zaken uit de embryologie, waar de medische wetenschap een beschrijving van geeft maar geen verklaring. Dit biedt ook een verklaring - en er is geen andere - voor die gevallen waarbij een kind in de baarmoeder wordt 'gebrandmerkt', iets dat door artsen soms wordt ontkend, maar voor wie zich de moeite geven om goed waar te nemen, iets dat vaak gebeurt. De groeiende fysieke vorm is afhankelijk van het astrale model; deze is door fysieke en psychische organen verbonden met de verbeelding van de moeder; de moeder vormt zich uit afschuw, angst of iets anders een scherp beeld en het astrale model wordt overeenkomstig dat beeld be�nvloed. Maar in het geval van het 'brandmerken' waarbij het kind zonder benen wordt geboren, hebben de gedachten en de sterke verbeelding van de moeder een zodanige invloed gehad, dat ze het astrale been hebben afgesneden of doen verschrompelen, en het gevolg is dat de moleculen, die omdat er geen voorbeeld van een been is om zich naar te richten, in het geheel geen fysiek been vormen; en zo gaat het in al dat soort gevallen. Maar als we iemand ontmoeten die een been nog voelt dat door een arts is afgezet of vingers die zijn geamputeerd, dan is er met het astrale lid niets gebeurd en daarom heeft hij het gevoel of het nog aan zijn lichaam zit. Want mes noch zuur kunnen het astrale model kwetsen, maar in de eerste stadia van zijn groei hebben gedachten en verbeelding de kracht van zuur en gehard staal.
Bij gewone mensen die niet in praktisch occultisme zijn getraind, of die niet met een dergelijke gave zijn geboren, kan het astrale lichaam zich niet meer dan een paar voet van het stoffelijke lichaam verwijderen. Het is een deel van dat stoffelijke, het steunt het en is erin belichaamd, zoals de vezels van een mango overal in die vrucht zijn. Maar er zijn mensen die, als gevolg van training in vorige levens op aarde, bij de geboorte het vermogen meebrengen om onbewust het astrale lichaam uit te zenden. Dat zijn de mediums, sommige zieners en talloze hysterische, cataleptische en scrofuleuze mensen. Door lang volgehouden bijzonder strenge discipline hebben ze zich geoefend - een discipline die zich ook tot de morele en mentale natuur uitstrekt en de krachten van de gewone mens van nu geheel te boven gaat - en kunnen ze de astrale vorm naar wens gebruiken, want ze doorzien de illusie volkomen dat het stoffelijke lichaam een blijvend deel van hen uitmaakt, en bovendien kennen ze de wetten van de chemie en de elektriciteit die hierbij een rol spelen. In hun geval handelen ze bewust en met kennis, in andere gevallen gebeurt het zonder dat men het kan voorkomen, het naar wens kan teweegbrengen of de gevaren kan vermijden, die zijn verbonden aan het gebruik van natuurkrachten van een verheven karakter.
In het astrale lichaam bevinden zich de werkelijke organen van de uiterlijke zintuigen. Het bevat het gezicht, het gehoor, de reuk en het gevoel. Het heeft een volledig eigen stelsel zenuwen en aderen voor het transporteren van de astrale vloeistof, die voor dat lichaam is wat het bloed is voor ons fysieke lichaam. Het is de werkelijke persoonlijke mens. Hier vindt men de onderbewuste gewaarwording en het latente geheugen, waarmee de hypnotiseurs tegenwoordig werken en waardoor ze worden verbijsterd. En als het lichaam sterft, komt de astrale mens vrij; en omdat bij de dood de onsterfelijke mens - de triade - in een andere toestand overgaat, wordt het astrale lichaam tot een schil van de eens levende mens en heeft tijd nodig om uiteen te vallen. Het behoudt alle herinneringen aan het leven dat de mens heeft geleefd, en kan daarom automatisch en in een reflex herhalen wat de gestorven mens wist, zei, dacht en zag. Het blijft bijna de hele tijd dicht bij het achtergelaten fysieke lichaam, totdat dit laatste geheel is ontbonden, want het moet zijn eigen stervensproces doormaken. Onder bepaalde omstandigheden kan het zichtbaar worden. Het is het spook van de spiritistische seances; en men laat het daar doorgaan voor de werkelijke geest van dit of dat individu. Aangetrokken door de gedachten van het medium en de aanwezigen zweeft het onbestemd in hun buurt rond en wordt dan tot een soort kunstmatig leven opgewekt door een menigte elementale krachten en door het actieve astrale lichaam van het medium dat de seance houdt of van een ander medium onder de aanwezigen. Vanuit het spook worden dan (zoals vanaf een foto) in de hersenen van het medium alle bewijzen weerspiegeld waar de spiritisten zich op beroepen voor het vaststellen van de identiteit van de overleden vriend of het familielid. Dit bewijsmateriaal wordt gezien als bevestiging van de aanwezigheid van de geest van de overledene, omdat noch het medium noch de deelnemers op de hoogte zijn van de wetten die hun eigen natuur beheersen, en ook niet van de samenstelling, krachten en werkingen van de astrale stof en van de astrale mens.
De theosofische filosofie ontkent de op spiritistische seances vastgestelde feiten niet, maar ze geeft er een verklaring van die lijnrecht staat tegenover die van de spiritisten. En dat die zogenaamde geesten geen enkele logische wetenschappelijke verklaring geven van de verschijnselen die ze teweeg zouden brengen, steunt ongetwijfeld de stelling dat ze geen kennis bezitten om mee te delen. Ze kunnen slechts bepaalde verschijnselen teweegbrengen; het onderzoek daarvan en de daaruit te trekken conclusies kunnen alleen door een geoefend brein, geleid door een levende drie�enheid van geest, ziel en denkvermogen, op de juiste manier worden verricht. Het is nu nodig aan een bepaald soort spiritistische verschijnselen kort aandacht te schenken. Dat is het verschijnen van een zogenaamde 'gematerialiseerde geest'.
Drie verklaringen worden hiervoor gegeven: Ten eerste, dat het astrale lichaam van het levende medium zich van zijn stoffelijke lichaam scheidt en de uiterlijke vorm van de zogenaamde geest aanneemt; want een van de eigenschappen van de astrale stof is het vermogen om een beeld, dat onzichtbaar in de ether aanwezig is, te weerspiegelen. Ten tweede, de werkelijke astrale schil van de overledene - geheel zonder zijn of haar geest en geweten - wordt zichtbaar en tastbaar, wanneer door de toestand van de lucht en van de ether de trillingen van de moleculen van de astrale schil zo veranderen dat deze zichtbaar kan worden. De verschijnselen van dichtheid en schijnbaar gewicht worden door andere wetten verklaard. Ten derde, een onzichtbare hoeveelheid elektrische en magnetische stof wordt verzameld, en daarop wordt vanuit het astrale licht een beeld afgedrukt van elk gewenst persoon, dood of levend. Dit wordt dan voor de 'geest' van die personen aangezien maar is dat niet, en door H.P. Blavatsky is het terecht een 'psychologisch bedrog' genoemd, want het beweert iets te zijn wat het niet is. En vreemd genoeg is juist deze verklaring van materialisaties door een 'geest' op een gewone seance gegeven, maar is door de spiritisten nooit aanvaard, omdat ze hun denkbeeld over de terugkeer van de geesten van overleden personen omverwerpt.
Tenslotte biedt het astrale lichaam een verklaring voor bijna alle vreemde paranormale verschijnselen, die zich in het dagelijks leven en in de omgang met werkelijke mediums voordoen; het laat zien wat een verschijning kan zijn, en dat het mogelijk is die te zien, en voorkomt zo dat de wetenschappelijk ingestelde twijfelaar het gezonde verstand geweld aandoet door van iets waarvan u weet dat u het heeft gezien, te beweren dat u het niet heeft gezien; het neemt het bijgeloof weg door de ware aard van deze verschijnselen aan te tonen, en vernietigt de onredelijke angst voor het onbekende, waardoor iemand bang wordt om een 'geest' te zien. Door het astrale lichaam kunnen we ook het verplaatsen van voorwerpen verklaren zonder dat die lichamelijk worden aangeraakt; want de astrale hand kan worden uitgestoken en een voorwerp vastgrijpen en het naar het lichaam toetrekken. Wanneer is aangetoond dat dit mogelijk is, zullen reizigers niet worden uitgelachen als ze ons vertellen te hebben gezien dat hindoe-yog�'s koffiekopjes door de lucht laten vliegen en ver verwijderde voorwerpen schijnbaar uit eigen beweging laten naderen, zonder door hem of door iemand anders te zijn aangeraakt. Alle gevallen van helderziendheid en helderhorendheid kunnen eveneens door het astrale lichaam en het astrale licht worden verklaard. Door de astrale organen - die de werkelijke zijn - zien en horen we, en omdat de atomen van alle stoffelijke voorwerpen voortdurend in beweging zijn, worden het astrale gezicht en gehoor niet belemmerd, maar werken ze zover als het astrale licht of de astrale stof rondom de aarde reikt. Op die manier kon de grote ziener Swedenborg huizen in Stockholm zien branden, terwijl hij in een andere stad was, mijlen ver ervan verwijderd, en op dezelfde manier ziet en hoort elke helderziende van nu op een afstand.�
�Theosophical University Press Agency, Den Haag
Hemelse kleding en muziek
...Het was op dat moment dat ik neerkeek op mijn lichaam en me met verbazing afvroeg, "Waar is deze avondjurk vandaan gekomen?" Ik was niet langer gebonden aan de beperkende lagen van winterwol, maar droeg een exquisiete witte japon, die van een stof gemaakt was dat de een of andere meester ontwerper gecreeerd had door sterren-stof te strooien over het ragfijnste spinnenweb. Ik keek toe, daar het over mijn huid scheen te zweven. Het was alsof miljoenen kleine vleugeltjes het ervan weerhielden om minder gewicht dan een veer op mijn lichaam uit te oefenen. Een gevoel van lichtheid ging door mijn wezen heen, naar wat ik dacht dat een cellulair niveau moest zijn- inderdaad een zielulair niveau.�
En toen hoorde ik de muziek. Het was een toon zo subliem, zo perfect dat alleen de herinnering eraan me nog steeds tot tranen dwingt. Ik wist toen, en weet nu, dat ik de symphonie van engelen gehoord heb, het lied van het Universum, wat sommigen hebben genoemd de "Muziek der Sferen." Alle gedachten smolten in haar melodie en al het andere hield op om van enigerlei belang te zijn. Ik sloot mijn ogen en begon te dansen, me meebewegend met de resonante vibratie die door mijn essentie koersde.
De melodie scheen voort te komen vanuit ��n punt en het bestond uit ��n vers, een lied waarvan de mystieke toon mijn totale wezen kende en bezong. Ik baadde in haar melodie terwijl volledige vreugde mijn wezen vulde, en terwijl het geluid over mijn geest heenspoelde, voelde ik dat alle verwarring van mijn bewustzijn gelouterd werd.�
De Kristallen Stad.
Nadat Dannion Brinkley stierf, ging hij met hoge snelheid omhoog door verschillende niveaus, omringd door gloeiende mist. Hij zag energievelden, die als rivieren stroomden of er als meren en stromen uitzagen. Door de mist heen kon hij diepblauwe fluwelen bergen zien, die niet scherp gespitst waren maar rond en liefelijk. Op de berghellingen kon hij lichten zien, die er net als woonhuizen uitzagen die hun lichten aandeden in de schemering. Hij zei dat hij en zijn Engel metgezel op een manier vlogen waarop hij zich had voorgesteld dat engelen vliegen. Hij zei:
"Als vleugelloze vogels schoten we een stad van kathedralen binnen. Deze kathedralen waren geheel gemaakt van een kristal-achtige substantie die met een helder licht van binnen uit gloeide. We stonden voor zo'n kathedraal en ik voelde me zo klein en onbetekenend door dit architectonische wonder. Ik dacht, dit ding was duidelijk geconstrueerd door Engelen om de grootheid van God te laten zien.�
Het gebouw had pieken die net zo hoog waren als die van de grote kathedralen in Frankrijk en muren net zo massief en sterk als die van de Mormonen Tabernacle in Salt Lake City. Deze gebouwen hadden geen relatie met de een of andere specifieke godsdienst--het waren monumenten voor de glorie van God. Ik was vervuld met eerbied. Deze plaats had een kracht die door de lucht heen scheen te vibreren..."
MEER GETUIGENISSEN
Een Stad met een Kristallen Boulevard...
"De Engel en ik liepen de heuvel op. Hij opende een prachtige poort en ik ging naar binnen, waar ik in een heel helder geel licht stond.�
Er waren daar geen etiketten. Niemand vroeg mij tot welke kerk ik behoorde, ze nodigden me alleen uit om onmiddelijk binnen te komen. Ik keek een kamer binnen die absoluut in licht baadde en ik zag wat ik beschouwde als het licht van de Vader. Het was zo stralend dat Ik mijn ogen moest afwenden.
Toen ik dat gedaan had, kon ik zien dat het licht een kristallen boulevard reflecteerde die door het centrum van een Stad leidde. Ik zag veel andere dingen, maar een van de meest interessante was, dat gebeden door deze Hemelse wereld vloeiden als stralen van licht. Het was een prachtig gezicht om te zien wat er met onze gebeden gebeurde."
12 Paarlen Poorten en Straten van Goud.�
"Op een bepaald moment ging ik door een donkere plaats heen en vond mezelf in de tegenwoordigheid van de Heer. Ik was Daar! Geloof het of niet, maar ik stond voor de poorten die regelrecht de Hemel in leidden! De poorten waren gemaakt van twaalf gigantische paarlen die schenen te gloeien. De straten binnen de poorten waren goudgekleurd en de muren van de gebouwen schitterden zo helder dat ik er nauwelijks naar kijken kon.
Ik zag een Wezen van licht waarvan ik dacht dat het Jezus was. Ik kon Zijn gezicht niet zien, maar Hij gloeide met een heldere heerlijkheid. Zelfs al kon ik Hem niet aankijken, kon ik de gloei voelen, zo sterk was het.�
Ik ging naar een tuin vol groen gras, bloemen en vruchtebomen. Als iemand een appel plukte bijvoorbeeld, groeide de appel regelrecht weer terug.."
Een Stad van Licht
"De laatste in de drie-eenheid was een Stad van licht, net zoals Johannes' heilige stad in het Boek Openbaring. Ik zag dezelfde stadshorizon als tevoren, maar dit keer was het puur goud - met kleuren net als kostbare edelstenen, transparant glas, kristalhelder. Iedereen die door de Stad heen liep bracht glorie en eer naar binnen. Harmonie en orde overheersten, en de inwoners woonden daar vol vreugde, dat creeerend schoonheid voortbracht en vervulling--een plaats van perfecte vrede, de vrede die aan het verstand voorbij gaat."
Meer Muziek in de Hemel
"...De vragen aanvoelende, die zich in mijn gedachten vormden, liet Maggi mij weten dat we zouden gaan naar waar alle antwoorden waren. Vlug benaderden we een structuur van bovennatuurlijke schoonheid. Het was immens, van het puurste wit en ietwat Grieks in architectuur. Paden gingen van alle kanten het gebouw binnen, en ik observeerde heel veel mensen die kwamen en gingen.�
Over the poort heen, waardoor we het bouwsel binnentraden, zag ik de woorden 'TEMPEL DER KENNIS' en ik voelde een zachte kracht die mij in dezelve naar binnen trok.
Er waren pilaren van verschillende hoogten, die hoger en hoger werden naarmate we dichter bij het centrum kwamen. Mij omdraaiende naar het binnenste van de tempel, zag ik dat creatieve activiteiten plaatsvonden in de verschillende zalen. Er waren een aantal individuen die zaten te schilderen aan schildersezels, en ik zag een man die een soort fluit-achtig instrument bespeelde dat de allerliefelijkste tonen produceerde. Verderop, beweegden dansers zich voort met etherische gratie, ze gaven een voorstelling met een lichtheid die onmogelijk voor de physieke menselijke vorm zou zijn.�
Terwijl ik met volmaakte heerlijkheid toekeek, werd ik mij gewaar dat de muzikale achtergrond voor dit visuele festijn kwam van wat je zou kunnen noemen een celestiaal koor --een orchest van stemmen die "hemelse" muziek creeerden voor de dans. Deze "muziek der spheren" bezong inderdaad de lofprijzingen van de Schepper.�
Hemelse Kleuren en Licht
"...Binnen een of twee seconden, bevond ik mijzelf staande in een absoluut prachtige groene weide. Ik wist toen, wat er gaande was. Ik wist weer wie ik was, dat ik gestorven was. Mijn periode van geheugen verlies was voorbij. Ik stond daar in deze prachtige weide en ik herinnerde mij dat het licht daar anders was dan het licht hier op Aarde. Alhoewel het niet dat brilliante witte licht was waarin ik betrokken was, was het een veel mooier licht.
Er was een gouden glans aan dit licht.�
Ik herinner me dat de hemel erg blauw was. Ik herinner me niet de zon te zien. De kleuren waren buitengewoon. Het groen van de weide was fantastisch. De bloemen waren allemaal en overal aan het bloeien en zij hadden kleuren die ik nog nooit eerder gezien had. Ik was me er sterk van bewust dat ik deze kleuren nog nooit tevoren gezien had, en ik was er heel opgewonden over. Ik dacht dat ik alle kleuren gezien had. Ik was zo onder de indruk van de schoonheid die ongelooflijk was. In toevoeging aan de mooie kleuren, kon ik een zacht licht zien gloeien binnen elk levend ding. Het was niet een licht dat van buiten af reflecteerde komende van een bron, maar het kwam van het midden van deze bloem. Alleen maar dit prachtige zachte licht. Ik denk dat ik het leven zag binnen in alles.�
Toen ik klaar was deze exquisiete schoonheid te beschouwen, begon ik te lopen. Ik had alleen maar een paar stappen genomen toen ik zag dat er voor mij uit een heuvel was, een lage heuvel. Er waren misschien 18 tot 20 mensen die op de heuvel stonden. Ze waren gekleed in gewaden, erg eenvoudig, ik veronderstel een soort van Griekse gewaden. Zij waren ook allemaal in deze prachtige kleuren.�
Er waren mannen en vrouwen --meer mannen dan vrouwen, ik weet niet waarom. Ik dacht hier even over na, maar er waren beiden daar, mannen en vrouwen. Er was niemand tussen, die ik kende, maar dan had ik ook geen dichte emotionele banden gehad aan de andere zijde, dus het was niet zo verrassend dat er niemand bij was die in kende.�
Ik voelde in mezelf "Oh, ik wil met ze praten." Het leek alsof ik onmiddelijk boven op de heuvel was. Ik weet niet of ik in staat was om er gewoon zonder moeite heen te glijden of dat ik alleen maar hoefde te denken dat ik daar wilde zijn en ik er was. Wat ik me wel herinner was dat ik de heuvel niet hoefde te beklimmen. Er was geen moeite mee betrokken.�
Een ander Stads Gezicht
Toen ik de atmosfeer verliet, keek ik terug en kon ik de Aarde zien! Zo'n prachtig gezicht! Het was zo schitterend verlicht!�
Toen ik vooruit keek, kon ik de planeten zien! Ik dacht bij mezelf dit is niet mogelijk! Waar is Jezus? Er was mij nooit verteld dat zoiets als dit kon of zou gebeuren wanneer ik stierf!�
Sneller, en sneller nam de snelheid toe! Ik zag andere sterrenevels en zonnestelsels terwijl ik voorwaarts racede! Ik ging wat scheen een soort van gatte zijn binnen! Het was lang en donker. Om me heen echter zag ik streken van licht die samengesteld waren uit iedere kleur in het spectrum!�
Ik zag een zwak licht dat helderder en stralender werd in de verte voor mij uit. Toen ik het Licht binnen ging voelde ik het door mijn hele wezen heen. Il was niet bang meer! Toen stond ik plotsklaps voor een massief stel treden! Zij voerden omhoog naar wat een brug of een soort van wandelgang scheen te zijn. In de verte zag ik een gezicht dat zo magnifiek en onvoorstelbaar was--een stad gemaakt van wat glas of kristal scheen te zijn!�
De lichten bestonden uit veel verschillende kleuren die ervan afstraalden. Nog nooit van mijn leven had ik ooit zo'n gezicht gezien! Ik begon in de richting van de Stad te lopen in een waas van ongeloof! Zo veel vragen vlogen door mijn gedachten. Ik moest te weten komen waar ik was. Wat was er met mij aan het gebeuren?�
Ik bereikte de voorkant van de Stad en zag een dubbele deur die ongeveer 10 meter of zo in hoogte en breedte scheen te zijn! Het leek alsof hij gepolijst was! Terwijl ik me daar stond af te vragen, begonnen de deuren open te gaan. Ik nam een stap terug en keek naar binnen.
Ik kon zien wat mensen schenen te zijn die aan de binnenkant rondliepen, net zoals ze hier op aarde doen in een winkel centrum, alhoewel deze mensen heel anders gekleed waren! Bijvoorbeeld, ze schenen allemaal gekleed te zijn in een soort van gewaden met kapuchons! Ik ging door de deuren naar binnen vol verwondering over wat ik te zien kreeg! De binnenkant was massief! Het scheen vierkant van vorm te zijn, met een balkon er helemaal omheen die omlaag voerde naar verschillende niveaus! Ik liep naar voren en keek neer over de balkonrand. Het scheen voor eeuwig door te gaan! Terwijl ik omhoog keek zag ik velen aan mij voorbijgaan, toch scheen niemand aandacht aan me te schenken! Toen een iemand mij benaderde stopte hij plotseling! Hij hief zijn hoofd langzaam omhoog en ik kon zijn gezicht zien! Hij scheen menselijk te zijn in elk opzicht, behalve ��n!--Zijn ogen!--Geen pupillen! Maar ze schenen van kleur te veranderen in blauwe tinten! Zijn haar was spierwit! Ik wilde spreken, maar voordat ik dat kon, wendde hij zich om en wees naar een lange passage! Alhoewel we geen woord wisselden wist ik dat ik verondersteld werd om deze hal in te gaan. Vervolgens, alsof er niets gebeurd was, vervolgde hij zijn weg.�
Ik wist dat ik dat ook moest. Iets wenkte mij om voorwaarts te gaan. Ik liep een lange gang door naar het einde van deze passage. Ik keerde me niet naar rechts of naar links. Op de een of andere manier wist ik dat mijn vragen op het punt stonden beantwoord te worden!�
Opnieuw zag ik voor mij een massieve dubbele deur. Het scheen een soort van metaal te zijn--of het nu goud was of niet kon ik niet zeggen. Opeens gingen de deuren open! Ik hoorde een stem, alhoewel niet zoals wij spreken, maar van binnen in me scheen het te zeggen,"Kom binnen!" Ik deed wat me verteld werd en de deuren gingen plotseling achter me dicht! Voor de eerste maal was ik bang! Totale duisternis! Totale stilte!�
Toen, na geruime tijd--hoe lang is moeilijk te zeggen--begon een helder licht in de kamer te gloeien! Stralender en stralender werd het! Het was een ietsje boven me en voor me uit. Ik probeerde te kijken maar ik werd er bijna door verblind! Ik hield mijn handen omhoog voor me uit, en kon de verschijning van een figuur herkennen die op een soort van zetel zat! Toen zonder enige waarschuwing begon het!�
"Wat heb je gedaan met je leven?" De stem doordrong mijn gehele wezen! ...Ik had geen antwoord!�
WAT HEB JIJ MET JE LEVEN GEDAAN?
EN WAT KAN JE MET JE LEVEN
DOEN!
http://heavenparadise.port5.com/nl/
�
Het leven na de dood
Het leven na de dood; als men hier niet in gelooft, waar komt dan al die informatie vandaan over- en van overledenen via echte mediums of paragnosten? Kijk naar de 'bijna dood ervaringen', sterfbedbegeleiding, bewijzen van re�ncarnatie, de bewijzen van echte profeten, door de eeuwen heen, die zichzelf allang bewezen hebben, en ook spreken van een leven na de dood! Bewijs maar eens dat er NIETS is na de dood! Voor het tegendeel zijn dus wel vele bewijzen, hoewel de wetenschap liever spreekt over aanwijzingen.
--------------------------------------------------------------------------------
Neem nu de rekenkunde, de leer van de getallen; Als kind moet men ook eerst GELOVEN dat 2+2 4 is. Maar als men dit toepast en bv. 2 appels bij 2 appels legt, dan ziet men met eigen ogen, en begrijpt men, en hoeft men het niet meer te GELOVEN dat de uitkomst 4 is. Men WEET wat de waarde van de getallen is en men kan er zodoende de vruchten van plukken. Dit alles geldt ook voor Gods leer, die moet men ook eerst kennen, dan GELOVEN dan toepassen en daarna zal men er ook de vruchten van kunnen plukken, zij het niet direct hier, dan zeker aan gene zijde!
--------------------------------------------------------------------------------
Uw doden leven! Zij leven aan onze zijde, in het land van eeuwige liefde en eeuwige vrede. Gij moet hen niet tegenhouden in hun evolutie naar de hogere sferen, want die zijn niet bereikbaar, wanneer zij steeds naar de aarde worden getrokken door de achtergeblevenen, die hen steeds blijven betreuren. Daarom moet gij aan hen denken als aan dierbaren, die gij weliswaar verloren hebt, maar die gij later weer terug zult zien! Dit roept men ons toe vanuit gene zijde.
--------------------------------------------------------------------------------
Zie je bij de bloesem reeds de vrucht, of het vruchtbeginsel? Nee, dat komt pas na het verdwijnen van de bloesem. Maar de vrucht is eigenlijk al wel aanwezig, met daarin ook het nieuwe zaad, de levenskiem. En zo is dat ook bij de mens. De ziel is ook reeds bij de mens aanwezig met het geestelijk lichaam, en dat verschijnt na het afvallen van het stoffelijk lichaam, zoals de vrucht na het afvallen van de bloesem!
--------------------------------------------------------------------------------
Schijnwonderen, namaak vervalsingen, valse profeten kunnen alleen maar zijn ontstaan uit ware wonderen, uit iets wat er echt geweest is. Juist zoals geluk niet kan bestaan als er geen ongeluk bestond, rijkdom en armoede, goed en kwaad, dag en nacht enz. zo heeft alles zijn tegenhanger. Het een kan niet bestaan zonder het andere. Zo bestaat er dus net zo goed een geestelijk leven (aan gene zijde) als een aards lichamelijk leven!
--------------------------------------------------------------------------------
Een boek kan zichzelf niet schrijven. Een hand kan zichzelf niet besturen. Kunnen onze hersenen ZELF bedenken wat ze zullen denken? Onze hersenen zijn alleen maar een chemische en biologische computer die we als een instrument, een stuk gereedschap gebruiken om te denken.
--------------------------------------------------------------------------------
Eerst krijgt een mens een idee, een gedachte, begint dat in zijn geest vorm te geven en begint daarna met het verwezenlijken van zijn idee. Zo, uit deze gedachtewereld schept de mens voor zichzelf zijn eigen werkelijkheid, zijn eigen levensomstandigheden, zijn eigen wereld. Waar komen onze gedachten dan vandaan?
--------------------------------------------------------------------------------
Degene die beweert dat God niet bestaat, met als argument; kijk maar eens naar de ellende op deze wereld, die is wel heel erg blind! Maakt God oorlog? of veroorzaken wij die niet zelf door onze heerszucht, geldgewin, of machtswellust. Zorgt God voor rampen? of veroorzaken wij die niet zelf door de natuurwetten aan onze laars te lappen, door bossen weg te kappen en bergen af te graven en op te blazen of door onze kernexplosies, zowel onder- als bovengronds. God laat dat allemaal toe om ons in staat te stellen ervan te leren en zodoende onze kennis uit te breiden voor het hogere doel waarvoor we geschapen zijn. Moet Hij ons als marionetten aan een touwtje houden? Dan houden we op MENS te zijn!
--------------------------------------------------------------------------------
Het verschil tussen mens en dier; Wij zijn er voor een hoger doel. Het dier krijgt alles mee bij zijn geboorte; zijn instinct, om voor zijn lichaam te zorgen, maar de mens krijgt bij zijn geboorte niks mee, is hulpeloos, en moet vanaf zijn geboorte onderwezen en geleerd worden en alles ervaren. Hij moet leren dat er zich in zijn lichaam nog een geestelijk lichaam bevindt, waar hij voor moet zorgen evenals voor zijn uiterlijk lichaam. Daarom hebben wij een verstand, een vrije wil, en een geweten meegekregen en een dier heeft dat dus niet. Wij zijn er echt niet alleen om de soort in stand te houden, anders waren wij wel als een dier ter aarde gekomen. Kijk om je heen. Zijn wij ook geen schepper? Wij zelf richten onze wereld in, we bouwen en verbouwen. We vinden uit. We maken onze eigen wereld (met de nodige gevolgen). Kan een dier dat ook?
--------------------------------------------------------------------------------
Het leven, je hart, is als een tuin die je inricht met de nodige leer, informatie, maar je moet hem na de inrichting WEL verzorgen en bewerken anders kan er van een oogst geen sprake zijn, maar alleen van een tuin met onkruid!
--------------------------------------------------------------------------------
Dit tijdelijke leven is het zaad, en het leven in het hiernamaals is de vrucht. Zaai je een edel, goed zaad, in de grond van je eigen levenstuin, dan zul je ook edele vruchten oogsten. Stop je echter distel- en doornzaden in de grond van je levenstuin, dan zul je eens ook oogsten wat je nu hebt gezaaid. Aan distels groeien geen vijgen, en aan doorns geen druiven!
--------------------------------------------------------------------------------
Waarom die beeldspraak in de bijbel? Dit is om heel wijze redenen! Nu leest, en bestudeert, en bediscusi�ert men het al bijna 2000 jaar. Stond alles er onverhuld in, dan was er niemand in de wereld die er nog naar had gekeken en was het allang terzijde gelegd. Maar ook om onze geest te wekken, ons na te laten denken en ons te laten zien hoe ver we nog af staan van het geestelijke. De beeldspraak is als een zaadkorrel met daarin het geestelijk-Goddelijke dat we niet zien. De letterlijke tekst is het omhulsel, zoals een sprookje een verborgen moraal kan hebben!
--------------------------------------------------------------------------------
De mens die een tot leven gewekte geest bezit, is evenmin bezorgd of bang voor de dood als een gewoon mens voor de slaap. Want de geest bezit de ervaring van het eeuwige leven, zoals de ziel de ervaring heeft, dat het ingeslapen lichaam de volgende dag weer ontwaakt.
--------------------------------------------------------------------------------
" DE DOOD IS DE GROTE POORT WAARDOOR IEDEREEN DE WERKELIJKHEID, HET RIJK VAN DE GEEST, DE EEUWIGDURENDE WERELD ZAL VINDEN. ER IS GEEN DOOD, -ALLEEN DAT WAT ER OP LIJKT. DE MENS HEEFT HEM ZELF IN ZIJN ONWETENDHEID EN DWAASHEID GESCHAPEN. MAAR ER ZAL EEN DAG KOMEN DAT DE MENS ZAL VINDEN, WAT IK EN ANDEREN REEDS V��R HEM DEDEN, NAMELIJK DE WEG VAN DE WAARHEID, VAN HET LEVEN, VAN DE VRIJHEID, DIE TOT GOD LEIDT".
Uitspraak van een entiteit die 'doorkwam' bij Lesly Flint een bekend Engels medium
--------------------------------------------------------------------------------
Eeuwig leven
Een mens is meer dan zijn lichaam alleen. Hij beschikt over een geest die contact houdt met zijn ziel. Door verscheidene mensen wordt er echter verschillend geschreven over "de ziel"," de geest", "de identiteit" en "de persoonlijkheid". In mijn waarneming splitste de ziel zich af van de grote Al-ziel die de schepping heeft gecre�erd. De Al-ziel bestaat uit energie en licht en omdat de ziel een deel was van die scheppende Al-ziel voelde zij de behoefte om met die energie zichzelf vorm te geven. Door die vormgeving beleeft de ziel allerlei ervaringen die worden geregistreerd door de geest. Door de vormgeving die de ziel wil bereiken, en de ervaringen die zij opdoet, ontwikkelt zij een eigen identiteit die eveneens overal te herkennen en daardoor uniek is. De individuele ziel heeft als identiteit daarnaast de mogelijkheid om zich voor een deel van zichzelf af te splitsen. Op die manier ontstaat er tijdens een aards leven tijdelijk een kleinere identiteit die ik de persoonlijkheid noem. Een identiteit wordt op aarde in een lichaam geboren om een persoon te worden en om haar ziel te voeden door middel van haar geestelijke activiteiten tijdens een leven op aarde. Niet iedereen is zich van zijn geestelijke activiteit bewust en men groeit in de kennis over zijn ziel.�
Het onbewuste deel van de persoonlijkheid houdt toch, door middel van haar geestelijke energie, contact met de ziel. Een mens, die ver is gevorderd in de persoonlijkheid die zij op aarde vertegenwoordigt, kan bewust contact hebben met haar ziel. Men kan de samenhang tussen de ziel en de geest vergelijken met die tussen het stoffelijk lichaam en de hersenen. Met de hersenen in het aardse lichaam denkt men en doet men kennis op. Daarmee herkent men ook dingen. Met de hersenen en de wil kan men besluiten nemen en zij kunnen aanzetten tot handelen. Emoties zijn ook te herkennen, maar die behoren tot ons gevoel. Men kan de hersenen pijnigen met denken en veel tot stand brengen in wat men wil bereiken in het aardse leven. Ondermeer door zich er sterk op te concentreren. Of men daarbij succes heeft hangt natuurlijk ook af van de omstandigheden waarin men verkeert. De geest die vanaf het begin van de schepping bij de ziel hoort kan zich concentreren op de omstandigheden van het universum en leert zo vormgeven. Men wordt door diezelfde geest geholpen op aarde. De geest is krachtiger dan de hersenen zijn.�
De geest herkent de belevingen die door de persoonlijkheid worden opgedaan zoals bijvoorbeeld emoties, pijn of blijde herinneringen. Die geest geeft de energie om te handelen. De aanzet daartoe werkt vanuit de kleinere identiteit (de aardse persoonlijkheid) naar de geest en die geeft het door aan de hersenen, in het voor - �f nadeel van de ziel. Zoals de hersenen voor het lichaam en het lichamelijke gevoel werken, zo werkt de geest als gereedschap voor de ziel. De geest werkt in samenwerking met de ziel zoals de hersenen samenwerken met het lichaam. De ziel en de bij haar behorende geest werken eveneens samen met de hersenen en het lichaam zolang een mens op aarde verblijft. Het is de bedoeling dat men meer naar het innerlijke ziels -voelen en geestelijk - denken leert luisteren. In plaats van alleen naar het aardse denken en voelen. Zodoende leert men meer van het innerlijke en universele leven kennen. Die innerlijke reis leidt naar een bewust beleven van de schepping. De Al-ziel en de afgesplitste zielen zijn heilig omdat het hele scheppingsprincipe zo volmaakt is dat men het nauwelijks kan bevatten.
De reis van de ziel is vrij-willig met als doel zich te vervolmaken. Zij moet niets, maar m�g en zij heeft geen haast. Mensen zijn onderweg en de reis kan naar opbouwende daden leiden en naar duidelijke oplossingen voor problemen als zij de reis bewust beleven. Men krijgt dan meer kansen om de persoonlijkheid en identiteit te vervolmaken en zo het doel van de ziel te bereiken. Voor mij is re�ncarnatie een feit. Men krijgt niet ��n, maar meerdere levens en niet alleen op aarde. Voordat men op aarde een leven aangaat leeft men al in het universum. Het universum is opgebouwd uit de geestelijke energie van de Al - Ziel. Wanneer een leven op aarde wordt be�indigd laat de identiteit de persoonlijkheid die zij in het aardse leven heeft opgebouwd los en dan is de identiteit vrij om zichzelf verder te vormen in het leven in het universum. Zij kan daar een "nieuw" leven beginnen aangepast aan een nieuw lichaam en zich verder ontwikkelen. Opnieuw staat zij dan onbewust of bewust in contact met haar ziel. Tussen alle levens door gaat men terug naar de thuisbasis in de sferen, ook wel "gene zijde" genoemd. Het deel van de ziel dat zich daar verder ontwikkelt heeft nog steeds haar eigen identiteit.
Er zijn, door de jaren heen, genoeg wetenschappelijke onderzoekers, filosofen, en mediums geweest die paranormale onderwerpen hebben onderzocht. Ook geestelijke leiders als Boeddha, Mohammed en Jezus van Nazareth hebben ons, met betrekking tot onze geestelijke vermogens, heel belangrijke impulsen gegeven. De belangrijkste mens als gezant van het geestelijke leven is voor mij Jezus. In de eerste plaats omdat hij van werkelijke liefde getuigde, maar ook van het geestelijke, onstoffelijke, leven. Hij gebruikte de geestelijke energie bewust. Hij was zich bewust van zijn mogelijkheden om te genezen. Hij kon zich telepathisch met ��n of met meerdere mensen tegelijk verbinden en na zijn stoffelijke dood verscheen hij aan zijn discipelen. De vraag blijft bestaan of men wel goed kan begrijpen wat deze groten der aarde door de tijden heen hebben bedoeld. Iedereen heeft de mogelijkheid de redelijkheid te onderzoeken van hetgeen hij op dit gebied ervaart, maar soms is er geen andere mogelijkheid dan aannemen en vertrouwen. Ik heb van jongs af aan op voorhand moeten leren vertrouwen op wat ik helderziend waarnam.�
Het astrale lichaam en de aura
Het universum is het heelal als geordend geheel. Daarin bevinden zich het grofstoffelijke en het fijnstoffelijke leven. Het grofstoffelijk lichaam, het lichaam van vlees en bloed, is de aardse behuizing voor de identiteit en haar geest tijdens een leven op aarde. Hoe lager de trilling van energie, hoe compacter de energie is gebundeld.
Een astraal, ofwel fijnstoffelijk, lichaam is de etherische behuizing voor de identiteit en haar geest tijdens �lle levens op aarde en daarbuiten. Met een hogere trilling wordt de energievormgeving ijler. Het astrale lichaam is als het ware bijna een kopie van het aardse lichaam. Het is moeilijk te omschrijven omdat mensen meestal met de grofstoffelijke ogen kijken en dat is nu juist niet mogelijk. Helderzienden kunnen een astraal lichaam waarnemen omdat zij eraan gewend zijn om met hun fijnstoffelijke ogen te kijken. Het is te vergelijken met het tekenen van een schaduw �m de tekening van een lichaam. Of met het dubbele beeld van een persoon dat men op een foto ziet wanneer er is bewogen tijdens het maken van de foto.�
Zoals achter op het boek aan mijn foto te zien is ben ik klein van gestalte, namelijk ��n meter zeven en dertig centimeter. Als het astrale lichaam altijd een perfecte weergave zou zijn van een grofstoffelijk lichaam dan zou ik een zeer klein astraal lichaam hebben. Dat is niet zo. Mijn ziel en geest hebben een normale inhoud en gestalte en hebben behoefte aan een grotere behuizing dan ik op aarde heb. Een helderziende kan mijn astrale lichaam waarnemen en zien dat het groter is dan mijn stoffelijk lichaam. Kinderen hebben dikwijls nog wel een klein astraal lichaam dat rondom hun aardse lichaam past. Omdat zij nog maar net beginnen aan hun nieuwe leven en vorige levensinformatie nog niet bij zich dragen. Dat herkenningsproces ontstaat soms pas later in hun leven en dan kan hun aura zich vergroten. Dieren en planten hebben ook astrale lichamen. Wanneer mensen na een aards leven voortleven in het universum behouden zij het astrale lichaam. Dit is vanaf dan de behuizing voor de ziel en haar geest. Met dit astrale lichaam kan men "reizen" zowel vanaf de aarde als in de sferen.
Een aura is een energieveld dat waarneembaar is om het grof stoffelijk lichaam heen.
Belangrijke kenmerken van de ziel, de geest, het astrale lichaam en het aardse lichaam zijn zichtbaar in de aura. Een aura is als het ware een beschermlaag die de hoedanigheid en de energie van de ziel in het astrale en aardse lichaam bewaart �n bewaakt. Schadelijke energie van buitenaf kan door een aura worden tegengehouden zoals de huid schadelijke stoffen buiten het lichaam houdt. De aura blijft, samen met het astrale lichaam, tijdens het voortleven na het aardse leven in een aangepaste vorm rondom de ziel bestaan. Wanneer het aardse leven stopt en de geest en identiteit het stoffelijk lichaam verlaten, behouden zij de aura en de informatie die tijdens dat leven van belang waren. Eenmaal aan "gene zijde" aangekomen gaan mensen eerst hun aardse leven verwerken. Daarna zullen het astrale lichaam en de aura zich aanpassen aan het nieuw te beginnen leven.
Als ik een bezoeker van gene zijde helderziend waarneem kan ik zijn aura daarvan precies zo zien als ik bij mensen op aarde doe.
Het leven aan de overzijde
Het leven aan de overzijde.
Lieve mensen, na een lange tijd niet meer van mij te laten horen, ben ik hier weer. Ondertussen is het bijna vier maand geleden dat mijn lieve vrouw Jacqueline overgegaan is. Ik mis haar nog steeds maar ik weet dat er ooit een tijd komt dat ik ze zal weerzien aan de overzijde. Het is over deze andere wereld dat ik u iets wil vertellen. Omdat ik dit weten zo levensbelangrijk vind voor mezelf heb ik besloten deze kennis kort maar bondig voor u op papier te zetten.
Voor ik ga slapen gebeurt het soms dat ik een strip lees. Dit doe ik om sneller in te slapen, om vrij te zijn van de dagdagelijkse gedachtestroom. Op ��n van die avonden deed ik zogenaamd toevallig een verkeerde boekenkast open om een strip te nemen. Plots vielen mijn ogen op een bepaald boek met als titel: " Onze beide werelden ", geschreven door W.Martin over hoe het er aan de overzijde aan toe gaat. Dit gegeven heeft hij gekregen van zijn overleden vader (en nog van een hogere intelligentie) die via een medium tot hem sprak.�
Ik voelde een grote drang om het terug even vast te nemen. Het is voor mij nooit nieuw geweest als ik nieuwe boeken over dergelijke thema's las, ik heb steeds het gevoel dat ik dit al wist.
Wat is waarheid.
Het grote probleem op onze aarde is dat elke religie denkt dat ze de waarheid in pacht hebben. De waarheid is niet voor iedereen hetzelfde. Laat ons universeel denken en overal wat nemen wat voor ons waarheid is. Niemand kan jou dwingen om iets te geloven waar je zelf niet achter staat. Ik verlang ook niet dat je deze schrijfsels van mij zo maar aanneemt. Laat steeds je diep gevoel m.a.w. je geweten beslissen. Jij bent je eigen goeroe.�
Na dit boek uitgelezen te hebben kreeg ik behoefte om wat neer te pennen over het leven aan de overzijde, waarschijnlijk heeft dit te maken met de overgang van Jacqueline. Ik vraag niet aan jou om alles te geloven wat ik neerschrijf, ik geloof ook niet onmiddellijk alles.
Zelf heb ik geen bijnadoodervaring gehad, ik ben ook geen helderziende, ik ben nooit uitgetreden of wat dan ook. Ik noem het herinneringsgevoel, of het diep gevoel hebben dat dit voor mij waarheid is (heldervoelend?). Het heeft mij enorm deugd gedaan om dit neer te pennen. Het gaf me een goed gevoel en het heeft mij natuurlijk weer dichter bij Jacqueline gebracht. De belangrijkste reden waarom ik dit neerschrijf is proberen je duidelijk te maken dat de overzijde een levende werkelijkheid is.�
Bewijsmateriaal kan ik je niet bezorgen. Ik zou zeggen lees enkele boeken, er zijn er genoeg over dit thema, verslagen van ooggetuigen, mensen die een bezoekje gebracht hebben aan de overzijde. Voor de meest ongelovigen zou ik zeggen begin met enkele boeken te kopen, geschreven door gewone mensen die een bijnadood ervaring meegemaakt hebben. Die hebben er geen enkel belang bij om jou leugens te vertellen.
Soms heb ik het gevoel gehad tijdens het schrijven dat er iemand naast mij stond om te dicteren. Soms was ik zo gedreven dat ik de tijd vergat. Ieder die iets doet om de medemens te helpen krijgt volgens mij hulp. Ik begrijp nog steeds niet hoe ik deze website heb kunnen maken, zonder hulp was dit nooit gelukt. Ik ben geen computerfreak, ik was steeds gebuisd in Nederlands, ik maakte niets anders dan spellingsfouten, ik was gewoon een slechte student.�
Dit schrijven is dus het resultaat van hersensnippers van de tientallen boeken die ik hierover in het verleden gelezen heb, vermengd met mijn diep innerlijk gevoel voor waarheid. Met de liedjes van Enja op de achtergrond kun je geen beter moment kiezen om er aan te beginnen.
Wat gebeurt er eigenlijk tijdens het stervensproces?
Als wij het hebben over het leven na het aardse leven, of m.a.w. de overzijde of het hiernamaals, hebben wij het zeker over het moment van de overgang, het stervensuur van het fysieke lichaam.
Velen hebben angst om over te gaan omdat ze niet geloven in een leven na dit leven. Al praat de kerk over het hiernamaals, toch komt het niet overtuigend over. Hoe komt dat toch? Geloven ze zelf wel in het nieuwe leven?
Als voor de mens het moment van overgaan is aangebroken wordt de zilveren koord verbroken en stijgt het astraallichaam via het hoofd uit het levenloze fysiek lichaam. Het astrale lichaam is ons tweede lichaam en is steeds (tijdens ons leven op aarde) verbonden via een zilveren koord met ons fysiek lichaam. Vele helderzienden hebben dit bevestigd. Het astraal lichaam verlaat de aardse sfeer en keert terug naar zijn eigen gebied, de astrale wereld, het hiernamaals, de overzijde.
Ons fysiek lichaam laten wij dus achter en zelf gaan we verder met ons astraal lichaam naar die andere (onze thuis) wereld. Je kan dat best voorstellen zoals dat wij verschillende kledingstukken dragen. Na elke overgang doen wij onze buitenste jas uit. Wij hebben verschillende jassen die wij allemaal zullen afleggen om uiteindelijk terug te keren naar ons geboortehuis waar wij ooit zijn van weggegaan, ronddolend als de verloren zoon op zoek naar genot en bevrediging, die uiteindelijk gelouterd maar intens gelukkig terugkeert naar de oorsprong van alle dingen, onze Vader-Moeder.
Hoe gebeurt deze overgang?
Dit is volgens mij en anderen afhankelijk van persoon tot persoon. Sommigen ervaring deze overgang zeer bewust. Ze sluiten hun ogen en bij het terug openen zijn ze te plaatsen. Dit gebeurt niet altijd zo. Door ongeval, lange ernstige ziekte, oorlogsslachtoffer, medicatie, moord, drugs of andere factoren gebeurt het dat deze personen een tijdje verdoofd blijven, een slaaptoestand, een bewusteloze toestand op het geestelijk vlak. Deze personen krijgen daar wel de nodige hulp. Er staan steeds helpende zielen klaar om iemand op te vangen.
Bepaalde helderzienden zien bij het overgaan een lichaam identiek als het fysieke, maar bestaand uit een veel fijnere stof, uit het lichaam komen waarna het zich verwijdert.
Als je hierover praat schudden velen het hoofd en zeggen daarbij dat er nog nooit iemand terug gekomen is om het hun te vertellen. Soms vind ik dat velen enkel oren hebben om te horen wat ze graag horen. Toch zijn er vele mensen die het al hebben gezien, doorverteld hebben en neerschreven. Helderzienden zien het, mediums die horen het. Er zijn er die bewust uit hun lichaam kunnen treden en die met hun astrale lichaam een wandeling maken aan de overzijde. Maar gelukkig zijn er ook nog mensen die een bijna doodservaring hebben meegemaakt kortweg genoemd: B.D.E.. Dit is een ervaring die men kan krijgen vanaf het moment dat het hart en de ademhaling stopt, tot het moment dat het hart en de ademhaling terug in werking treden.�
Tijdens dit bijna doodzijn, zien zij zichzelf liggen in de ziekenkamer met zenuwachtige verplegers en dokters die al het mogelijke doen om hen het leven terug te geven. Alle mensen die zo'n ervaring meegemaakt hebben zijn voor de rest van hun leven positief veranderd. Ze hebben ook geen angst meer om te sterven. De meeste van deze hebben een gelukzalig bevrijd gevoel ervaren. Deze personen vertellen over de andere wereld, over naaste overleden familieleden of zielenvrienden die hun vol liefde opwachten. Ze hebben het over een tunnel van Licht en liefdevolle Lichtende Wezens.
Wees maar zeker, als onze tijd komt om te gaan zal er ginder plaats genoeg zijn, en het leven zal ginder even realistisch zijn als wat wij hier beleven.�
Hoe ziet de overzijde er uit?
Er zijn enorm vele gebieden elkaar opvolgend volgens lichtsterkte en trilling. Wat wij als kind meegekregen hebben in de godsdienstles was dat er een hel, vagevuur en hemel bestond. Dan zouden er alleen moordenaars, minder slechte en heilige mensen bestaan. Er zijn zovele graduaties van mensen dat dit gegeven onwaarschijnlijk is.
Als wij beginnen met de laagste trap zou ik zeggen dat er lagere gebieden zijn waar weinig licht en liefde aanwezig is, (is dit de hel?) en eindigen met gebieden (ook sferen genaamd) waar schitterde lichtende liefdevolle sferen zijn, die wij als gewone mens zelfs niet kunnen verdragen. Tussen deze twee uitersten hebben wij vele sferen waar wij als mens na onze overgang in kunnen terechtkomen. Ik kan daar als mens geen getal op zetten, aan de overzijde is ruimte en tijd een onbekend begrip. Wat is oneindig?
God gaat niet beslissen in welke sfeer wij zullen terechtkomen maar wijzelf! Wij zullen ons automatisch begeven naar die plaats die overeen komt met onze trilling. Hoe hebben wij geleefd, wat vertelt onze ziel, hoe is onze uitstraling. Leugens helpen niet om een lichtend liefdevol plaatsje te verdienden. Wijzelf zijn onze eigen rechter. De ziel zal niet meer licht kunnen verdragen dan zij zelf uitstraalt.
Iemand die door zijn gedrag zich niet in staat voelt het licht te verdragen, zal vanzelf in een wat duistere omgeving belanden. De persoon verbant zich zelf naar de donkerste gebieden als hij daar thuishoort als gevolg van zijn daden, niemand zal hem naar daar brengen, dat doet hij zelf.�
Het zijn op zijn minst gezegd onplezierige gebieden die deze zielen zelf geschapen hebben. Ik ga daar niet verder over uitweiden. Alleen duurt de ellende net zo lang tot zij zichzelf verbeteren waarvoor zij de hulp kunnen aanvaarden van hogere zielen. Er bestaat geen hel waar je nooit uitkomt. Als men hulp vraagt zal er hulp gegeven worden. Van zodra de ziel genegen is de helpende hand van hogere intelligenties te aanvaarden, is de eerste stap gezet. Als men tot inkeer komt, zal me langzaam maar zeker zijn trilling verhogen en zal men zeker meer licht kunnen verdragen. Hoe lang dit proces duurt hangt af van het verlangen van de persoon. De eeuwigheid is lang en ook deze zielen krijgen de kans door oprecht berouw stap voor stap te groeien om naar warmere oorden te gaan. Wil hij groeien naar meer licht, warmte en liefde?
Men is niet gedoemd om eeuwig in hetzelfde gebied te zijn. Na een tijd zal iedere ziel een stap vooruitdoen. Het is een kwestie van vallen en opstaan. Een kwestie van leren, groeien en bouwen aan zichzelf, al dan niet door middel van een aardse periode. Aan de overzijde krijgen wij ook hulp als wij erom vragen. Daar zijn ook verder ge�volueerde zielen die bewust lagere gebieden bezoeken om kennis en hulp te geven. Zij vormen dikwijls groepen van leerlingen die zich oefenen in geestelijke ontwikkeling.
Je moet ook niet bang zijn als je een niet rooskleurig leven achter de rug hebt. Je kan steeds veranderen. Het leven dat nog moet komen is voor u belangrijk om alles ruimschoots goed te maken. Het moment van de overgang is ook zeer belangrijk. Sta je open voor het licht en liefde en heb je oprecht spijt, dan kan je tijdens je overgang nog veel goed maken. Denk aan de goede moordenaar aan het kruis, zijn plotselinge oprechte inkeer was voor Jezus voldoende om voor hem een plaatsje te voorzien in lichtere sferen.
Het ligt in de aard van de mens om steeds te verder te evolueren naar hogere regionen. Ik noem dit het innerlijk roepen van onze Vader-Moeder, die nooit zal ophouden tot de dag komt dat wij terug ��n zijn.
Bij aankomst aan de overzijde zullen we bemerken dat wij alleen zielen tegenkomen die dezelfde trilling en lichtsterkte hebben als wijzelf. Mensen die een verdraagzaam, liefdevol leven achter de rug hebben, die daarbij eventueel een groot deel van hun leven ziek geweest zijn zonder te morren, zoals mijn vrouw, zullen zeker in een lichtende liefdevolle wereld terechtkomen. Een wereld van gelijkgestelde zielen. Waar niemand van een andere lagere trilling in terechtkan. Een Goddelijke wereld, de Hemel? Daarom voel ik me gerust dat Jacqueline in goede handen is en dat ze zeker zal geholpen worden.�
Mijn droom.
Een droom heeft mij het gevoel gegeven dat met Jacqueline alles ok is. Als het jaren geleden is dat je over je vrouw gedroomd hebt en als je dan plots drie weken na haar overgang een speciale droom hebt, blijf je daar bij stilstaan. De weinige keren dat ik vroeger over Jacqueline droomde, droomde ik over haar met haar lichamelijke beperkingen. Nu was deze droom anders.
Wij liepen langs de straatkant en waren aan het winkelen. Ja, je hebt goed gelezen we liepen, want Jacqueline wandelde zonder problemen. In mijn droom werd mijn aandacht daarop gevestigd. Hoe kan dat nu dat ze kan gaan? Ik stelde mij allerlei vragen terwijl ik haar in het oog hield. Even later zaten wij in de auto, en wie zat achter het stuur, ja Jacqueline! Weer die verwonderde blik van mij, ze rijdt met de auto! Ik had alleen maar oog voor haar. Zoals vroeger was ik nu ook bezorgd om haar in deze nieuwe situatie, en vroeg haar regelmatig of ik het stuur niet moest overnemen. Maar neen ze reed zonder probleem. Na een tijdje stopte ze de auto en vertelde ze mij dat ik het stuur moest overnemen, ze was verloren gereden. Hierbij werd ik wakker en had direct een prachtig liefdevol gevoel dat Jacqueline aan de overzijde genezen was van haar ziekte.�
De zus van Jacqueline had ook een mooie droom ervaren. Nooit had ze over Jacqueline gedroomd tot over enkele weken. Jacqueline werd binnen gedragen door 6 personen (deze kon ze niet beschrijven). De zus had enkel oog voor Jacqueline omdat ze er zo goed uit zag. Jacqueline zag er jonger en voller uit. Toen ze het mij vertelde ging haar oog naar een foto van Jacqueline, "zo zag ze eruit", op de foto was ze 35 jaar! Deze dromen zijn voor mij een bewijs dat er voor Jacqueline geen beletsel meer is om zich vrij te bewegen. Het kan soms even duren eer na een lange ziekte al je aardse belemmeringen verdwenen zijn, daar kom ik nog op terug.
Het invoelen.
Even wat verduidelijken voor ik iets schrijf over het invoelen van Jacqueline.
Zelf heb ik soms heldervoelende momenten en ik denk dat velen dit gevoel hebben maar ze zijn er zich gewoon niet van bewust. Even verduidelijken. Als ik mij op een bepaald persoon concentreer, waar ik een goede band mee heb, kan ik zijn gevoelens en emoties op dat moment invoelen. Dus als mijn zoon wat lang van huis wegblijft, kan ik op het moment dat ik hem invoel zijn gevoelens en emoties waarnemen. Dit zijn enkel de gevoelens die hij op dat moment heeft. Is hij plezier aan het maken, of zit hij met problemen met de auto, of voel ik niets, dan is hij waarschijnlijk in slaap gevallen.
Vroeger gebruikte ik deze eigenschap regelmatig. Als ik ging strandvissen voelde ik op voorhand mijn gevoelens van die visdag in. Dan wist ik aan de hand van die gewaarwordingen of ik niets ging vangen of wel. Uit deze gevoelens kon ik ook afleiden of het zonnig weer ging zijn of niet. Maar dit doe ik nooit meer! Als je op voorhand voelt wat er gaat gebeuren is er niets meer aan. Als je weet dat je in de namiddag niet veel meer gaat vangen, probeer dan nog maar eens vier uur geconcentreerd je visstok in het water te laten.�
Dit laat ik je even weten om u duidelijk te maken dat dit kan. Normaal voel je de emoties van een persoon en of hij nu dood of levend. Om Jacqueline in te voelen heb ik na haar overgang steeds problemen gehad. Ik denk dat dit voor mijn eigen veiligheid was. Na de eerste week had ik haar toch eens kunnen invoelen en dat was niet goed overgekomen. Niet alleen ik had het toen zeer moeilijk maar ook zij miste me enorm. Daarom heb ik haar de eerste weken na haar overgang niet meer kunnen invoelen, en ook daarom was die droom zo belangrijk voor mij.
In het begin zullen vele zielen bij hun naaste aardse omgeving blijven. Zo heb ik meermaals het gevoel gehad dat Jacqueline in huis aanwezig was. Op een gegeven moment (3 maand na haar overgang) tijdens het schrijven van dit artikel, ervaarde ik dat ze zeer nabij was. Ik stopte even met schrijven en voelde haar in. De eerste minuten voelde ik dat ze zeer gelukkige momenten had. Ik denk dat ze begreep dat ik haar aanwezigheid voelde. Toen voelde ik dat ze volop aan het praten was. Maar natuurlijk verstond ik haar niet, ik kon enkel haar gevoelens invoelen. Ik denk dat ze me duidelijk wilde maken dat met haar alles goed gekomen was.�
Toen ik aanstalte maakte om verder te werken, kreeg ik een totaal ander gevoel. Ze miste me nog steeds, maar ze weet dat dit wederkerig is. Ik vond het toch een prachtige ervaring. Voor mij was dit waarheid, aan u om het te geloven of niet.
De rechter.
Nu, na je overgang kom je in een bepaalde sfeer. Je weet dat de sfeer waar je in terechtkomt afhangt van jou eigen rechter. Vele mensen zien direct na hun dood hun leven voor hun voorbijgaan als een film. Als toeschouwer kan je je hele leven overlopen met de positieve en negatieve momenten. Deze momenten brengen heel wat gevoelens mee. Deze oprechte gevoelens van jezelf over je leven geven de doorslag om jezelf te beoordelen. Niet God oordeelt over jou maar de rechter in jezelf.�
De mensen zouden moeten beseffen dat zij op aarde door hun gedachten, gevoelens en daden aan de overzijde hun eigen hel of hemel scheppen. We zullen automatisch geconfronteerd worden met wat wij van het leven gemaakt hebben en ook wat dit voor gevolgen heeft gehad voor onze medemens.
Al wat we onze medemens hebben aangedaan zal aangerekend worden. Zowel het negatieve als het positieve. Dat is wat Jezus zo dikwijls gemeld heeft: al wat je voor je medemens doet doe je voor mij.
Opwachting aan de overzijde.
Daarna komt er meestal een al langer overleden familielid, waar je een zeer nauwe band mee had in het verleden, jou opwachten. Iedereen kan dat zijn, een overleden moeder, zoon, vader, man of je overleden vrouw. Alleen als je er een band mee had over de grenzen van de dood heen. Aangezien zij ons tijdens ons leven hebben gadegeslagen en ons gevolgd hebben, zullen zij goed weten wanneer onze tijd eraan komt om over te gaan naar de overzijde.
Zo ben ik zeker dat Jacqueline mij zal opwachten als mijn tijd gekomen is. Diegene die jou opwacht kan ook een ander lichtend wezen zijn waar je al duizenden jaren mee optrekt. Altijd zal er iemand jou opwachten.
Ieder zijn eigen wereld?
Hindoes, islamieten, christenen, mensen van jehova, boedisten, en vele andere geloofsovertuigingen, ieder had zijn eigen leven en hun eigen voorstellingen van de overzijde. De indiaan had het zelf over de eeuwige jachtvelden. Christenen hebben het over de hel, vagevuur en hemel. Niet zelden blijkt een strenge leer van een van deze voorgaande religies een belemmering te zijn om zich aan te passen aan de overzijde. Aan de andere zijde weigeren sommige de werkelijkheid te aanvaarden zoals deze zich voordoet.�
Athe�sten kunnen lange tijd ergens in een mistige sfeer rondhangen, daar ze altijd geloofd hebben dat er niets bestond na de dood. Zo ook staan ze daar in het niets, te wachten tot hun euro valt.
Mensen van een bepaalde religieuze sterking wachten in hun graf op de opstanding, tot ze het uiteindelijk door hebben dat ze zelf die illusie scheppen.�
Nieuw aangekomene zijn soms zo verstard in hun eigen denkbeelden dat ze zich moeilijk kunnen openstellen voor de waarheden van hun nieuwe wereld. Naar het schijnt zijn er personen die lange tijd niet beseffen dat ze overgegaan zijn. Meestal zijn het mensen die een plotse dood ervaren hebben en die geen weet of geen geloof gehecht hebben aan het hiernamaals tijdens hun leven. Daarom vind ik het zo belangrijk voor alle mensen, dat ze weten hebben dat er achter ons aards bestaan nog een leven is.�
Als we een liefdevolle persoon hebben moeten afgeven is het toch belangrijk voor je eigen gemoedsrust dat je weet dat deze nog een leven voor zich heeft. Is de band groot genoeg, zie je elkaar nog terug. Getrouwd zijn is geen referentie om elkaar terug te zien, de gevoelsband en het verlangen om elkaar te ontmoeten is de belangrijkste factor.
Veel te veel ballast krijgen wij mee van onze religies. Opruimen is de boodschap. Alle verkeerde voorstellingen, waanidee�n en foutief aangeleerde doctrines moet je zien kwijt te geraken en liefst zo snel mogelijk.
Ik vind het heel belangrijk dat mijn ouders en kinderen weet hebben van het leven na dit leven. Het is toch prachtig dat je weet dat er een overzijde is. Vroeger moesten we maar aannemen en geloven dat er een hel, vagevuur en hemel was. Wat een openbaring dat we zeker weten hoe de vork aan de steel zit. Te weten dat ons geploeter op aarde niet voor niets is. Te weten dat er altijd hulp is aan de overzijde. Voor mij maakt het een enorm verschil of ik maar iets moet geloven of iets zeker weet. De moeilijkheden op aarde worden minder zwaar. Pijn en verdriet worden gemakkelijker te dragen.�
Het is mij altijd al een raadsel geweest dat er moorden gepleegd worden in naam van God. Waarom vliegen de mensen elkaar in de haren over de teksten van de bijbel? Als ze overgaan zullen ze bemerken wat werkelijkheid is. Waarschijnlijk is die anders dan ze zich hadden voorgesteld. Degenen die ervan overtuigd waren dat er na de dood niets meer is, zullen het moeilijk hebben zich te realiseren dat ze een nieuw leven zijn begonnen. Maar steeds zullen er helpers klaar staan om de schok en de verwarring die deze nieuwe zielen ondervinden op te vangen.
Degenen die aan de andere zijde in het licht is beland hebben nog sterke aardse bindingen. In hun gedachten projecteren ze vanzelfsprekend de meest plezierige omgeving om zich heen. De indiaan komt in een prachtig jachtgebied met uitgestrekte vlakten. Zo zijn er vele werelden geschapen door projectie in de astrale wereld.�
Uit het voorgaande blijkt dat de verlangens van elke ziel daadwerkelijk in vervulling gaan. Hun wensen worden tot stand gebracht in het milieu waarin zij zich bevinden. In onze wereld worden dingen voorgesteld in onze gedachten en uiteindelijk met onze handen gemaakt, in de andere wereld enkel met gedachten en voorstellingen.�
Gelijkgestelde zielen zullen zo hun eigen leefgemeenschap stichten. Zo zijn er verschillende werelden tot stand gebracht waar deze zielen in harmonie met elkaar leven. Natuurlijk zijn er ook lagere gebieden met gelijkgestelde zielen die elkaar in de haren zitten, op zijn zachts gezegd. Deze verschillende werelden hebben hun plaats in de astrale wereld die dient als tussenstap naar nog hogere regionen naar meer realiteit.
Er is nooit stilstand, na een tijd zullen de zielen minder behoefte hebben aan de vertrouwde omgeving van de aarde en zullen stap voor stap naar hogere regionen evolueren.
Van zodra de mens overgaat laat hij zijn fysieke lichaam achter en gaat hij naar de overzijde met zijn astraal lichaam. Van hieruit kan je een lange rustperiode nemen en de keuze maken, ga ik terug naar de aarde of evolueer ik ginds verder. In de astrale wereld kunnen wij ook verder evolueren tot het moment dat we ook onze astrale jas kunnen uitdoen om naar hogere regionen te gaan naar onze mentale wereld. De mens heeft verschillende lichamen, verschillende jassen, en telkens hij verder evolueert zal hij lichaam per lichaam achterlaten tot uiteindelijk zijn opdracht vervuld is en terug aangekomen is zijn geboortehuis bij zijn Vader-Moeder. Maar voorlopig houden wij het bij een zacht liefdevol lichtend plaatsje waar we zo lang kunnen rusten als we zelf willen.
Wordt men ouder aan de overzijde?
Het blijkt dat zeer jonge mensen ouder worden en oudere mensen in hetzelfde tempo jonger worden. Doodgeboren baby's kunnen volgroeien aan de overzijde. Deze kleine kinderen worden wel opgevangen en begeleid. Zowel de jonge mens als de oude bereikt uiteindelijk een ideaal lichaam, waarna geen veroudering noch verjonging meer plaatsgrijpt. Dit heeft slechts betrekking op het astrale lichaam en niet op de geest.
Ik zie mezelf al als een oude tachtigjarige overgaan. Als Jacqueline dan een jonger astraal lichaam heeft, zal ik hier even moeten aan wennen. Maar ja, ik word ginder ook jonger, dus alles komt in orde.
Wat met gebrekkige, verminkte of zieke personen?
Het afgetakelde lichaam blijft op aarde achter om tot stof te vergaan. Het astrale lichaam is in wezen gaaf. Toch zullen deze personen geholpen worden om hen duidelijk te maken dat ze hun ziek lichaam achtergelaten hebben op aarde. Als iemand zijn hele leven ernstig ziek is geweest, zit dat gegeven zo diep ingeprent in zijn wezen, dat het soms moeilijk is te geloven dat je niet meer ziek bent.
Vaak denken ze nog dat ze ziek zijn en zien zij zich ook nog in die toestand. Dan vergt het soms heel wat moeite van de helpers om het duidelijk te maken dat alles nu ok is. Dit kan volgens aardse normen dagen, weken, maanden of jaren duren eer dat ze hun astrale lichaam zien zoals het werkelijk is, gezond. Het is een troost te weten dat zwak begaafde mensen hun volle verstand terug krijgen, zo ook kinderen.
Kiezen wij zelf onze ouders?
De overzijde kunnen we beschouwen als een voortzetting en afronding van het aardse leven. Daar moet ieder voor zich het aardse leven overschouwen en doorzien. Zijn tekortkomingen die hij had te aanvaarden en te corrigeren, om weer in het reine te komen met de Goddelijke harmonie, zodat je verder kan gaan naar lichtere sferen. Dan kan je nog steeds de keuze maken om terug te keren naar de aarde of verder evolueren aan de overzijde. Wanneer wij niets meer te leren hebben op de lagere aardse school gaan we verder op het ingeslagen pad. De meeste zielen hebben de keus om terug te keren of niet. Sommigen die een te verschrikkelijk leven of dood ervaren hebben keren snel terug naar de aarde voor hun eigen bestwil.�
Naar het schijnt hebben we ook zelf onze ouders gekozen. Dus uw kinderen hebben u gekozen als vader of moeder. De redenen kunnen van allerlei aard zijn. Misschien hebben jullie al lange tijd een hechte band. Je kind kan je ook gekozen hebben omdat je een slechte ouder bent. Dit omdat hij misschien in vorig leven zelf een slechte ouder was? Je hebt misschien kwaliteiten die hij niet heeft? Je kinderen zijn bij jullie geboren met allerlei redenen die ze nu niet meer weten. Er zijn er ook, dat is mijn persoonlijk mening dan, die door hun drang om te re�ncarneren de eerste beste ouders nemen die ter beschikking zijn.
De aarde de geschikte plaats om te leren.
Wij hebben allen nog een lange weg af te leggen, een weg van vallen en opstaan. Om deze tocht te verkorten krijgen wij de kans om op de aarde lessen te leren. Nergens kan je zo snel je lessen leren. Hier komen er allerlei situaties naar je toe. Allerlei types van mensen komen op je pad. Er is zoveel onverdraagzaamheid, haat en leed. Maar er is ook liefde, genegenheid en bereidwilligheid om je medemensen te helpen. Hier zijn de beste omstandigheden om te leren.
Aan de overzijde komen wij alleen gelijkgestelde zielen tegen. Wij ontmoeten dus geen tegenstrijdige en vijandige zielen. Aan de overzijde moeten wij uit eigen wil evolueren. We komen geen negatieve situaties meer tegen van zielen waar we kunnen over leren. Ginds kunnen wij wel uit eigen beweging anderen die het moeilijk hebben helpen, door het verrichten van zelfstudie en het doorgronden van je eigen ik. Daar kunnen wij ook verder evolueren maar het duurt langer.�
Uit de vele boeken die ik gelezen heb wisten de hogere intelligenties te vertellen via een medium, dat het leven op aarde volgens hun normen van tijd, maar ��n dag duurde. Dan kon je, als je wilde, enorme ervaring opdoen op dat korte aardse leven.�
Zelfmoord, brengt geen oplossing.
De persoon heeft zijn leven be�indigd waar hij voor gekozen had. Nu dat hij weet dat er leven is na de dood kan hij het ginds niet meer goed maken met de overgeblevenen hier op aarde. Ook de medemensen die rond de persoon leefden heeft hij zeer diep pijn gedaan. Als men gekozen heeft voor op aarde geboren te worden en je onderbreekt dit leven zelf, druist dit tegen de Goddelijke harmonie. De zelfmoordenaar die uit eigen belang of om anderen leed te berokkenen tot deze moord is gekomen zal hij tot zijn ontsteltenis herinneren voor welke de reden hij naar de aarde was gegaan.�
Hij had zichzelf waarschijnlijk een zware taak opgelegd om fouten uit het verleden goed te maken. Daar dit niet gelukt is zal hij waarschijnlijk nog een zwaardere opdracht krijgen als hij terug op aarde re�ncarneert. Deze zielen krijgen wel extra hulp om hun verwarring te verlichten. Ze worden zeker niet aan hun lot overgelaten.
De naaste vrienden of familieleden kunnen deze persoon ook vanaf de aarde helpen. Door te bidden en goede gedachten te hebben. Dit is belangrijker dan wij denken. Niets dan goeds over degenen die overgegaan zijn!
Laten wij leren met wat tot ons komt.
Laten we blij zijn met wat we hebben, hoe gering ook. Laten wij tevreden zijn met wat lukt in plaats ontevreden te zijn met wat niet lukt. Laten wij dankbaar zijn voor de vrije wil die wij meegekregen hebben. Laten wij deze vrije wil gebruiken om positief ons leven op te bouwen. Als het wat minder goed gaat denk dan, het is de oogst van mijn vroegere levens, dat gaat wel weer voorbij. Laten wij nu zaaien met goede zaden zodat we nu of later er de vruchten kunnen van plukken. Ooit komt de oogst en deze kan vroeger komen dan gepland. Waarom houden we ons nog bezig met negativiteit. Waarom doen we onze medemensen en onszelf zoveel pijn. Al wat je doet komt vermenigvuldigd terug. Geef mij maar de opbouwende liefde.�
De omstandigheden waarin een mens leeft is zeer verschillend en zijn in dit aardse leven schijnbaar al te vaak buiten zijn eigen wil bepaald. We zijn er ons toch niet van bewust dat wij zelf gekozen hebben voor dit aardse leven. Het is niet gemakkelijk te aanvaarden dat het onze eigen keus is geweest om dit leven te beleven.
Vele mensen krijgen allerlei ziekten, zoals mijn vrouw die MS kreeg zonder dat ze het in dit leven gevraagd had. Dat zijn zo van die dingen waar we als mens niets kunnen aan veranderen. Het heeft geen zin om u dan op te sluiten en uw leven te vergallen. Het heeft geen zin, het leven gaat verder. Probeer er iets goeds van te maken, probeer uit deze situatie te leren. Wij als mens zijn niet altijd beperkt in ons doen en laten. Daar waar we wel iets kunnen veranderen moeten we veranderen.
Laat het verleden waar het is. Wat geweest is komt nooit terug. Het huidige moment en de toekomst daar komt het op aan. Als we in een volgende incarnatie een beter leven willen hebben, of we willen een liefdevol plaatsje aan de overzijde zullen wij er nu iets moeten aan doen. Hoe moeilijker het leven hoe meer we kunnen leren en hoe groter de verdienste, als we het moeilijke leven niet te gemakkelijk inruilen.�
Je kan natuurlijk elke fout, alles wat misgaat, toeschrijven aan omstandigheden buiten jezelf maar volgens mij komen de meeste problemen in wezen voort uit het niet harmonisch inzetten van je eigen wezen. Ik zie elk probleem als een les in het leven, een mogelijkheid om verder te komen.�
Als we beter beseffen dat wij in feite bewoners zijn van de overzijde, dat we uit vrije wil op aarde geplaatst zijn, die een kort uitstapje maken naar de aarde om te leren, zullen wij misschien een beter mens worden dan we nu al zijn. Dan zal de aarde er mooier uit zien. Je bent blij dat je een unieke kans hebt gekregen om dit allemaal mee te maken. Je zal je minder ergeren aan je medespelers. Zij zijn hier ook zoals jij om veel bij te leren. Je bekijkt dan alles wat van op afstand. Je wordt minder op stang gejaagd dan voorheen. Je wordt milder dan voorheen, is dat niet prachtig? Gewoon omdat je nu begrijpt waarom je hier bent! Als alle mensen overtuigd waren waarom we hier op aarde zijn en dat het werkelijke leven wacht aan de overzijde, en dat het gedrag hier op aarde zijn weerslag gaat hebben op de levensomstandigheden aan de overzijde, zouden ze het leven mooier beleven.
Spijtig genoeg kunnen wij alleen maar leren als er moeilijkheden op onze weg komen. Bekijk uw omgevingen en vergelijk. De mensen die al een moeilijk leven achter de rug gehad hebben zijn dikwijls de personen waar je kan mee praten. Waar je terechtkan met je gevoelens en je emoties. Deze hebben al veel geleerd, ze zijn lief en veel verdraagzamer dan de doorsnee mens. Ofwel leer je van je leven en word je zoals deze lieve mensen, ofwel leer je niets van wat op je weg komt en word je een ongenietbare persoon. In elk leven op aarde leert de mens, al was het maar hoe men het niet moet doen. Hij zal alle beproevingen tegenkomen om wijs, mild, lief, verdraagzaam en wijs te worden.
Waarom zou je in de put blijven zitten als je echtgenoot vertrokken is. Vergeef hem of haar, hij of zij is ook maar een mens. Waarom uw energie opgebruiken om aan de top in je carri�re te geraken? Is het niet verstandiger om onze energie te gebruiken om onze medemens te vergeven en te helpen. En aan onze geestelijke ingesteldheid te werken?�
Veel liefs Michel.
Iets over hierna
Onze lichamelijke dood
in het licht van de Nieuwe Openbaring
In de openbaringen die Jezus aan Jakob Lorber heeft doorgegeven wordt op talrijke plaatsen opheldering gegeven over het sterven en de dood van de mens. Vooral in de werken over het hiernamaals en ook in het Grote Johannes Evangelie worden verschillende sterfgevallen geschilderd, die weliswaar geen voorschouw van onze eigen dood kunnen zijn, maar toch vaak tot in details een overtuigend beeld geven van het lichamelijk sterven in het algemeen.�
Heel belangrijk is te weten dat het sterven van de mens altijd met goddelijke hulp en bijstand plaats vindt. Deze hulp wordt gegeven door een of meer engelen. Als voorbeeld het volgende bericht van Joso�, de pleegzoon van Cyrenius, die door Jezus uit de dood werd opgewekt (GJE.II/195:2):
"Als we door God geroepen worden deze wereld te verlaten, dan zal een engel in een ogenblik al het geestelijke uit de materie vrij maken. De materie geeft hij over aan de totale ontbinding, maar de ziel met haar levensgeest zal hij verenigen tot een volmaakte mensenvorm en naar de geestelijke wereld overbrengen volgens de eeuwige, onveranderlijke wil van God."
Hier hebben we reeds in een korte samenvatting een wezenlijk en centraal aspect van het sterven van de mens: het losmaken en vrij maken van de menselijke ziel en haar geest uit het stoffelijke lichaam, evenals het losmaken van datgene wat tot de ziel behoort maar tijdens het aardse leven met de materie verbonden was en dat nu weer moet worden toegevoegd aan de ziel. Ook dit gebeurt door een engel. Van het beschreven optreden van de engel wordt ook gewag gemaakt bij Adams dood, die bij zijn afscheid de woorden van de Heer citeert, Die tegen hem heeft gezegd: ( HG.III/115:11-15 )
"Luister, Adam! Ik heb jouw tijd gemeten en gezien dat deze nu vol is; daarom zal Ik ook je gebed verhoren en je wegnemen van de aarde, die immers reeds zo zeer jouw voeten heeft vermoeid. Je lichaam zal worden teruggegeven aan de aarde, waaruit het genomen werd... Maar jouw ziel met de geest die uit Mij is, zal Ik losmaken van je lichaam en zal haar brengen op de juiste plaats waar je Mijn ontferming in alle rust van je hart zult aanschouwen. Ik zal je een engel zenden die je zal verlossen van het lichaam en wel op deze dag."
Details over het stervensproces
Deze vinden wij onder andere in een dialoog van Jezus met de Romeinse opperrechter Faustus.�
Hier zegt de Heer [GJE.II/8:6]:
"Door de poort van je hart zul je na de dood van je lichaam naar buiten treden in de eindeloze ruimte van God, en afhankelijk van de gesteldheid van je hart zul je deze aantreffen als een hemel of een hel. Er is nergens een speciaal geschapen hemel en ook nergens een speciaal geschapen hel, want dat alles komt voort uit het hart van de mens."
Dit uittreden van de ziel door het hart ofwel vanuit de borstholte van het lichaam wordt nog uitvoeriger geschilderd door Mathael, die in zijn jeugd helderziend aanwezig was bij het sterven van een hem bekende vrouw. Hij zag hoe zich eerst boven het nog bewegende lichaam van de vrouw een 'nevelwolk' vormde, die pas na enige tijd de menselijke vorm aannam en wel naarmate het leven zich uit het lichaam terugtrok. Pas toen de dood ingetreden was, werd de bekende vorm van de gestorvene weer zichtbaar en kon Mathael vaststellen dat het leven zich nu niet meer in het achtergelaten lichaam bevond, maar in de ziel die daaruit tevoorschijn was getreden.
In het boven aangehaalde uitvoerige verslag wordt ons een langzaam en behoedzaam stervensproces geschilderd, waarbij de ziel heel geleidelijk het lichaam verlaat om zich even behoedzaam in de geestelijke wereld opnieuw te vormen en verder te leven. Bij het scheidingsproces zelf - zo wordt ons aansluitend door de Heer meegedeeld - treden sterke vibraties op in de ziel, die door een zekere inspanning tracht zich in haar totaliteit bijeen te houden. [ Dit verschijnsel kan vergeleken worden met bijvoorbeeld een snaar van een harp die krachtig wordt aangeslagen, of met de uiterst snelle vleugelslag van een insect, waarbij men tijdens de intensieve beweging alleen een nevelachting draadje waarneemt.] Pas wanneer de rust is weergekeerd wordt de oorspronkelijke vorm weer zichtbaar. Dit wordt in GJE.IV/129:5 als volgt gezegd:
"Wanneer de ziel op het moment van scheiden het niet meer bruikbare lichaam verlaat, vibreert zij vaak met trillingen ter grootte van een handbreedte en wel heel erg snel. Zolang de ziel zo in trilling is, is het voor een toeschouwer onmogelijk ook maar iets van de menselijke vorm van de ziel waar te nemen. Langzamerhand komt de ziel meer en meer tot rust en wordt daardoor ook weer als menselijke vorm zichtbaar [d.w.z. voor een helderziende toeschouwer]. Is zij tenslotte weer geheel in de rusttoestand gekomen, die direct na de volledige afscheiding intreedt, dan is zij ook meteen weer in haar menselijke vorm zichtbaar, vooropgesteld dat zij niet door allerlei zonden te veel misvormd is."
Verschillende overgangsprocessen
In de 'Nieuwe Openbaring' vinden wij ook talrijke voorbeelden, die ons laten zien dat er verschillende 'overgangsprocessen' naar de geestelijke wereld voorkomen. Al naargelang de toestand van de menselijke ziel die het gevolg is van haar levenswijze en -instelling tijdens haar aardse leven, zal ook het binnengaan in de geestelijke wereld gemakkelijker of moeilijker zijn, zoals dat ook reeds in het voorgaande citaat van de Heer doorklinkt. De ziel kan zich helemaal compleet als een volledige eenheid van haar nieuwe toestand bewust worden, maar er kan ook nog tamelijk veel moeite en inspanning van de ziel zelf nodig zijn [en van de helpende engel] om de onsamenhangende zielenpartikelen bijeen te brengen en samen te voegen, al naargelang de toestand van de ziel.
Een vast geloof in God en aan een verder leven na de dood is hierbij zeer belangrijk. Bij Robert Blum was dat bijvoorbeeld niet het geval. [ zie: 'Van de Hel tot de Hemel', aan Lorber gedicteerd van 1848 - 1851, waarin de ontwikkelingsweg in het hiernamaals wordt beschreven van de standrechtelijk gefusilleerde volksvertegenwoordiger Robert Blum ]. Over deze man wordt in genoemd boek geschreven [HH.I/2,4]:
"Hij voelde heel sterk de verschrikking van de dood in zich, en dat des te meer omdat hij helemaal niet geloofde aan een leven na de dood van het lichaam."
De tijd die zijn ziel nodig had om na zijn terechtstelling weer tot een zeker bewustzijn te komen, wordt aangegeven met "ongeveer zeven uren"; maar nadien moest hij - zoals zoveel andere zielen - zich eerst nog van de illusie losmaken dat hij zich nog steeds op aarde bevond, wat helemaal niet zo gemakkelijk is voor iemand die niet gelooft, omdat de mens immers precies zo verder leeft als voorheen en zijn idee�n, gedachten en gevoelens meeneemt. Wie totaal niet in een voortbestaan na de dood gelooft, bevindt zich als hij in het hiernamaals 'aankomt' in diepe duisternis, als gevolg van het ontbreken van inzicht [ = innerlijk licht ]. Het duurt vaak lang tot hij zijn situatie doorziet. Als hij zich tenslotte door hulpvaardige geesten laat leiden en beleren en zich op Jezus gaat richten, begint er in zijn donkerte licht binnen te stromen en begint er een nieuwe ontwikkelingsweg.
Als een rijpe vrucht
In deel XI van "Het Grote Johannes Evangelie" wordt ons door de Heer een troostrijke beschrijving van de lichamelijke dood gegeven. Hij zegt [ GJE.XI/30:14 ]:
"Zie, wat is dan wel de dood van de mens ? Niets anders dan het afvallen van de rijpe vrucht van de boom. Dat afvallen gebeurt als het ware vanzelf, zonder toedoen van de vrucht. Is het innerlijke wezen van de mens zover gelouterd dat het als rijpe vrucht beschouwd kan worden, dan zal het losmaken van de rijpe ziel van de stam - het lichaam - ook geheel vanzelf plaatsvinden. Als voor een mens die naar Gods wil heeft geleefd dat moment aanbreekt, zal hij geheel pijnloos, ja zelfs met blijdschap van het aardse in het geestelijke leven overglijden."
Hier wordt natuurlijk wel de ideale toestand beschreven, die zich voordoet als een mens zich geheel zonder enige reserve aan de Vader heeft toevertrouwd. Bij de meeste mensen blijven echter altijd nog angsten en twijfels aanwezig, die in de loop van de tijd steeds meer door toenemend inzicht en geloof moeten worden overwonnen en afgelegd. Dat wordt door de Heer benadrukt, waar Hij zegt [GJE.XI/30:15]:
"....want het geloof in Mij moet immers juist het beste en enige middel zijn om alle dreigende verschrikkingen van de dood te overwinnen."
En verder onderstreept de Heer [GJE.XI/30:16]:
"Is de mens helemaal gelovig geworden en heb Ik hem in zijn hart ingegeven dat voor hem de tijd is gekomen om de banden met het vlees te verbreken, omdat zijn aardse dagtaak volbracht is, dan zal Ik hem zelfs de kracht geven zelf de boeien te verbreken en hij ontslaapt dan zacht voor de ogen van de zijnen in vrede."
Ook hier gaat het weer om een ideale toestand, om een sterven zoals het eigenlijk zou moeten zijn. Maar door een verkeerde levenshouding en de daardoor veroorzaakte versterkte binding aan de materie en aan de wereld gaat de mens vaak een andere weg. Dat ligt niet in de bedoeling van de Heer, Wiens plan met de mens immers is: de volledige uitrijping van de ziel, die dan de zojuist beschreven losmaking van de ziel mogelijk maakt.
Angst voor de dood
In deel II van het Gr.Joh. Evangelie zegt de Heer tegen zijn leerlingen [en dus ook tegen ons] dat zij alle aardse bekommernissen moeten loslaten, omdat dit de binding aan de materie van het vlees versterkt. Hoe sterker die binding, hoe meer de ziel het besef verliest van het eeuwige, onvergankelijke leven in haar. Hoe meer zij die band echter loslaat, des te vrijer wordt zij en zal zij zich kunnen verbinden met de goddelijke geest in haarzelf en des te levendiger wordt het bewustzijn van het eeuwige leven in haar ziel.
De Heer [GJE.II/226:1,2]:
"En de reden waarom Ik jullie dit nu vertel is, dat je alle onnodige zorgen van je af moet zetten. Wie dus een grote angst heeft voor de lichamelijke dood, diens ziel is nog sterk verbonden met zijn vlees en uiterst zwak met zijn geest. Een grote liefde voor het leven op deze aarde is een zeker teken, dat de ziel zich nog weinig heeft bekommerd om het eeuwige leven van haar geest."
Uit zo'n sterke binding moet de ziel echter noodzakelijkerwijze ook eenmaal weer los worden gemaakt. Dit losmakingsproces brengt angst teweeg omdat het met pijn gepaard gaat en scheiding betekent van de vertrouwde wereld en alle idee�n en voorstellingen waarmee de ziel zich heeft verbonden.
Hierover zegt de Heer (GJE.VIII/35:3):
"Waarom vreest zo'n ziel de dood van haar lichaam zozeer? Omdat zij meent samen met het lichaam te sterven! Dat dit het geval is kan eenieder waarnemen bij al degenen die helemaal niet of slechts ten dele geloven aan een voortleven van de ziel na de dood van het lichaam, en voorts omdat hun ziel zich helemaal of voor een groot deel nog in het gericht van haar vlees bevindt en bijgevolg ook de dood daarvan mee moet doormaken zolang zij (de ziel) nog niet door Mijn wil daarvan gescheiden wordt".
Maar het kan ook anders
Als de ziel zich daarentegen meer naar de innerlijke geest uit God wendt en zich daar langzamerhand mee verenigt, zal ook het leven van de geest meer en meer in haar overgaan en daarmee het gevoel van onsterfelijkheid, want de geest is eeuwig . Dit levensgevoel zal zich geleidelijk aan in de mens uitbreiden en tenslotte de overhand krijgen. Wanneer hij tenminste deze weg, die de weg tot de wedergeboorte is, blijft volgen. Van deze mens wordt gezegd:
"De mens wiens geest tot leven is gewekt, is evenmin bezorgd of bang voor de dood als een gewoon mens voor de slaap. Want de geest bezit de ervaring van het eeuwige leven, zoals de ziel de ervaring heeft dat het ingeslapen lichaam de volgende dag weer ontwaakt" (G.S.II/107:7).
Over deze innerlijke levenszekerheid zegt de Heer (GJE.V/133:7,8)
"..... waarom zou iemand vrees hebben voor de dood van het lichaam als hij het eeuwige leven in grote helderheid in zich draagt en volkomen heer is geworden over het leven in zichzelf en daarom ook heel goed weet dat degenen die wel zijn lichaam kunnen doden, absoluut geen schade kunnen toebrengen aan de ziel en haar eeuwige levensgeest. En bovendien dat de ziel na het wegvallen van haar zware lichaam een onschatbaar goed ten deel valt, waartegen alle schatten der aarde nooit kunnen opwegen. Wie dat nu in zichzelf in de grootste duidelijkheid waarneemt, kan toch immers geen vrees meer hebben voor de dood van het lichaam? En als hij die nog wel zou hebben dan lijkt hij werkelijk op een dwaas die huilt omdat men hem bevrijdt uit een dwangbuis en hem daarvoor in de plaats het kleed van de vrijheid van het eeuwige leven aanbiedt!"
---------------------------------------------
Overgenomen uit de NIEUWSBRIEF van de Jakob Lorber Stichting MAART 2002
Hier volgt nu nog een uitspraak van een bekende Engelse entiteit die na haar dood 'doorkwam' bij
Lesly Flint, het bekende -directe stem medium-.�
"DE DOOD IS DE GROTE POORT WAARDOOR IEDEREEN DE WERKELIJKHEID, HET RIJK VAN DE GEEST, DE EEUWIG-DURENDE WERELD ZAL VINDEN. ER IS GEEN DOOD, -ALLEEN DAT WAT ER OP LIJKT. DE MENS HEEFT HEM ZELF IN ZIJN ONWETENDHEID EN DWAASHEID GESCHAPEN. MAAR ER ZAL EEN DAG KOMEN DAT DE MENS ZAL VINDEN, WAT IK EN ANDEREN REEDS V��R HEM DEDEN, NAMELIJK DE WEG VAN DE WAARHEID, VAN HET LEVEN, VAN DE VRIJHEID, DIE TOT GOD LEIDT."
|
